dinosaurar
47 versir um "dinosaurar"
Versir
Síða 1 av 1Job 40:15 Job
Fjøllini bera honum fóður, har sum øll hini villu dýrini spæla sær.
Job 40:16 Job
Undir lotusrunnum hvílir hann, í læ av røri og sevi.
Job 40:17 Job
Lotusrunnarnir geva honum tak og skugga, pílatrøini við løkin umkransa hann.
Job 40:18 Job
Hann óttast ikki, um so áarføri kemur; hann er tryggur, um so sjálvur Jordan fossar fram móti gapi hansara.
Job 40:19 Job
Hvør kann fanga hann, táið hann varðar seg! Hvør kann draga tog gjøgnum nasar hansara!
Job 40:20 Job
Kanst tú draga Livjatan* upp á ongli og binda tungu hansara við snøri!
Job 40:21 Job
Kanst tú draga sevtog gjøgnum nasar hansara og høgga krók gjøgnum kjálka hansara!
Job 40:22 Job
Man hann fara at bera fram fyri teg mangar eyðmjúkar bønir ella tala mjúk orð við teg!
Job 40:23 Job
Man hann fara at gera sáttmála við teg, so tú fært hann til træl við alla!
Job 40:24 Job
Kanst tú spæla við hann sum við fugl og tjóðra smágentum tínum hann!
Esaias 27:1 Esaias
Tann dag skal HARRIN við svørði Sínum, hinum harða, stóra og sterka, heimsøkja Livjatan, hin kvika orm, Livjatan, ormin, ið ringist, og drepa ódýrið í sjónum.
Job 41:1 Job
„Eingin er so djarvur, at hann torir at arga hann – hvør vágar sær tá at seta seg upp móti Mær!
Job 41:2 Job
Hvør gav Mær nakað fyrst, so Eg skuldi givið honum viðurlag! Alt undir himli hoyrir jú Mær til!
Job 41:3 Job
Eg tigi ikki um limir hansara,* hvussu sterkur hann er, hvussu vakurt hann er skaptur.
Job 41:4 Job
Hvør var mentur at draga klædningin av honum! Hvør vágar sær inn ímillum dupultu tanngarðar hansara!
Job 41:5 Job
Hvør man fara at opna dyr gaps hansara! – Rundan um tenn hansara er ræðsla.
Job 41:6 Job
Stolt sita skjaldarøðini; hvørt teirra er fest sum við føstum innsigli.
Job 41:7 Job
Hvør skjøldurin liggur tætt at øðrum, eingin luft sleppur inn ímillum teirra.
Job 41:8 Job
Teir eru fastir hvør við annan; teir grípa hvør inn í annan og kunnu ikki skiljast sundur.
Job 41:9 Job
Táið hann nýsur, skyggir fram ljós; sum eygnalok morgunroðans eru eygu hansara.
Job 41:10 Job
Brandar rúka úr gapi hansara, neistar fúka haðani.
Job 41:11 Job
Dampur stendur úr nasagluggum hansara sum úr kókandi potti, ið sevgras brennur undir.
Job 41:12 Job
Andi hansara fær kol at loga, og logar ganga út úr gapi hansara.
Job 41:13 Job
Á hálsi hansara hevur styrki bústað sín, og angist loypur framman fyri hann.
Job 41:14 Job
Tættar sita kjøtknúturnar, sum stoyptar at kroppinum; tær vikast ikki.
Job 41:15 Job
Hart sum grót er hjarta hansara, hart sum hin niðari kvarnarsteinurin.
Job 41:16 Job
Táið hann reisist, skelva kappar; teir verða frá sær sjálvum av ræðslu.
Job 41:17 Job
Um svørð rámar hann, bítur tað ikki á honum, líka lítið lansa, kastispjót ella pílur.
Job 41:18 Job
Jarn metir hann javnt við hálm, kopar við ormstungnan við.
Job 41:19 Job
Sonur bogans* fær hann ikki at halda undan, sleingisteinarnir verða honum sum hálmur.
Job 41:20 Job
Stríðsgassar virðir hann ikki meir enn hálmstrá, og hann lær at hinum súsandi spjóti.
Job 41:21 Job
Á búkinum hevur hann hvassar eggir; hann setur merki í móruna sum foyrurnar eftir treskisleðu.
Job 41:22 Job
Djúpið fær hann at kóka sum pott; havið ger hann líkt salvuketli.
Job 41:23 Job
Aftan undan honum lýsir leið hansara; djúpið tykist vera silvurhár.
Job 41:24 Job
Einki er á jørðini, sum er harri hansara; hann er skaptur til ikki at ræðast.
Job 41:25 Job
Hann hyggur niður á alt, ið høgt er, hann er kongur yvir øllum stoltum dýrum.“
Sálmarnir 104:26 Sálmarnir
har fara skipini, Livjatan, sum Tú skapti at spæla har.
Fyrsta Mósebók 1:24 Fyrsta Mósebók
So segði Gud: „Jørðin skal lata koma fram livandi skapningar, hvønn eftir hansara slagi, fæ, skriðdýr og vill dýr – hvørt eftir tess slagi.“ Og so varð;
Fyrsta Mósebók 1:25 Fyrsta Mósebók
Gud gjørdi tey villu dýrini, hvørt eftir tess slagi, fæið eftir tess slagi, og øll skriðdýrini á jørðini, hvørt eftir tess slagi. Og Gud sá, at tað var gott.
Fyrsta Mósebók 1:26 Fyrsta Mósebók
So segði Gud: „Latið Okkum gera menniskju í bílæti Okkara, til at vera Okkum lík! Hon skal ráða yvir fiskunum í sjónum og fuglunum undir himli, yvir fænum og yvir allari jørðini og øllum skriðdýrum, ið á jørðini skríða.“
Fyrsta Mósebók 1:27 Fyrsta Mósebók
So skapti Gud menniskjuna* í bílæti Sínum; í bílæti Guds skapti Hann hana; sum mann og kvinnu skapti Hann tey.
Fyrsta Mósebók 1:28 Fyrsta Mósebók
Og Gud signaði tey. Gud segði við tey: „Nørist, vaksið í tali, fyllið jørðina og gerið tykkum til harrar hennara, ráðið yvir fiskunum í sjónum, fuglunum undir himli, og yvir hvørjum dýri, ið á jørðini rørist!“
Fyrsta Mósebók 1:29 Fyrsta Mósebók
Framvegis segði Gud: „Eg gevi tykkum allar urtir á allari jørðini, sum bera fræ, og øll trø, sum bera frukt við frænum í; hetta skulu tit hava til føði.
Fyrsta Mósebók 1:30 Fyrsta Mósebók
Og øllum dýrunum á jørðini, øllum fuglunum undir himli og øllum, ið á jørðini skríður, øllum tí, ið hevur livandi sál í sær – teimum gevi Eg allar grønar urtir til føði.“ Og so varð.
Fyrsta Mósebók 1:31 Fyrsta Mósebók
Og Gud sá alt tað, ið Hann hevði gjørt – og tað var sera gott. Og kvøld varð, og morgun varð, sætta dag.
Fyrsta Mósebók 1:21 Fyrsta Mósebók
Gud skapti tey stóru sjódýrini og alla ta nøgd av livandi skapningum, sum sjógvurin er fullur av, hvørt eftir tess slagi, eisini allar fuglar við veingjum, hvønn eftir hansara slagi. Og Gud sá, at tað var gott.
Sálmarnir 74:14 Sálmarnir
Tú soraði høvd Livjatans, Tú lætst fólkið í oyðimørkini fáa hann til føði.