Deyðarbarn

Sálmarnir 139:13 Sálmarnir

Tí Tú hevur skapt nýru míni, Tú virkaði meg í móðurlívi.

9

Sálmarnir 139:14 Sálmarnir

Eg takki Tær, at eg eri virkaður so ómetaliga undurfult; undurfull eru verk Tíni, tað veit sál mín til fulnar.

9

Sálmarnir 139:15 Sálmarnir

Bein míni vóru ikki Tær duld, táið eg varð skaptur í loyndum, virkaður í jarðardjúpinum.

9

Sálmarnir 139:16 Sálmarnir

Sum fostur sóu eygu Tíni meg, og í bók Tíni stóðu teir allir uppskrivaðir, dagarnir, ið ásettir vóru, áðrenn nakar av teimum enn var komin.

9

Um so maður fær hundrað børn og livir mong ár, so lívstíð hansara verður long, men sál hansara verður ikki mettað av góðum, og hann heldur onga jarðarferð fær, tá sigi eg: Ófullborið fostur er lukkuligari enn hann!

8

Prædikarin 6:4 Prædikarin

Tí at tað kemur, er fáfongd, og burtur fer tað í myrkri, og í myrkri verður navn tess dult;

8

Prædikarin 6:5 Prædikarin

tað hevur hvørki sæð ella kent sólina; tað hevur meiri frið enn hann.

8

Galatiabrævið 1:15 Galatiabrævið

Men táið Gudi líkaði – sum úr móðurlívi hevði tikið meg út, og sum kallaði meg við náði Síni –

8

Esaias 49:1 Esaias

Hoyrið Meg, tit oyggjar, lurtið eftir, tit fólk langt burtur! HARRIN hevur frá móðurlívi kallað Meg, Hann hevur frá móðurfangi nevnt navn Mítt.

7

Lukas 1:44 Lukas

Tí veitst tú – í tí eg hoyrdi ljóðið av heilsu tíni, spældi fostrið av frøi í lívi mínum!

7

Seinna Sámuelsbók 12:22 Seinna Sámuelsbók

Hann svaraði: „So leingi sum barnið livdi, fastaði eg og græt; tí eg hugsaði: „Hvør veit! Kanska HARRIN vísir mær náði, so barnið fer at liva!“

5

Seinna Sámuelsbók 12:23 Seinna Sámuelsbók

Men nú hann er deyður, hví skal eg nú fasta! Kann eg fáa hann aftur! Eg fari til hansara, men hann kemur ikki aftur til mín!“

5

Job 12:10 Job

Hann, sum hevur hvørja livandi sál í hondini og anda hvørs menniskjalikams!

5

Matteus 18:10 Matteus

Síggið til, at tit ongan av hesum smáu vanvirða! Tí Eg sigi tykkum, at einglar teirra í Himli síggja altíð andlit Faðirs Míns, sum í Himli er.

5

Matteus 18:14 Matteus

Soleiðis er tað ikki vilji Faðirs tykkara, sum í Himli er, at so mikið sum eitt av hesum smáu skal fortapast.

5

Matteus 19:14 Matteus

Tá segði Jesus: „Latið hini smáu børn koma, forðið teimum ikki at koma til Mín! Tí ríki Himmiríkis hoyrir slíkum til.“

5

Prædikarin 3:1 Prædikarin

Alt hevur stund sína, og hvør fyritøka undir himli hevur tíð sína.

4

Prædikarin 3:2 Prædikarin

At verða føddur hevur tíð sína, og at doyggja hevur tíð sína; at planta hevur tíð sína, og at ríva upp tað, ið plantað er, hevur tíð sína;

4

Markus 10:13 Markus

Tey bóru smá børn til Hansara, fyri at Hann skuldi nema við tey; men lærisveinarnir høvdu at teimum, ið bóru tey.

4

Markus 10:14 Markus

Táið Jesus sá tað, varð Hann vreiður og segði við teir: „Latið hini smáu børn koma til Mín, forðið teimum ikki! Tí ríki Guds hoyrir slíkum til.

4

Markus 10:15 Markus

Sanniliga, sigi Eg tykkum: Tann, ið ikki tekur ímóti ríki Guds eins og lítið barn, skal als ikki koma inn í tað.“

4

Markus 10:16 Markus

So tók Hann tey í favnin, legði hendurnar á tey og signaði tey.

4

Fyrra Sámuelsbók 1:27 Fyrra Sámuelsbók

Henda drongin var tað, eg bað um, og HARRIN gav mær tað, ið eg bað Hann um.

3

Fyrra Sámuelsbók 1:28 Fyrra Sámuelsbók

Tí gevi eg nú HARRANUM hann aftur; so leingi sum hann livir, skal hann vera HARRANUM givin!“ – Og tey tilbóðu HARRAN har.

3

Job 10:8 Job

Hendur Tínar hava virkað meg og gjørt meg í einum og øllum – og nú forkemur Tú mær!

2

Job 10:9 Job

Minst, at Tú myndaði meg sum leirið – og nú ætlar Tú at gera meg til mold aftur!

2

Job 10:10 Job

Hevur Tú ikki helt meg út sum mjólk og latið meg leypa sum ost!

2

Job 10:11 Job

Við húð og holdi klæddi Tú meg og flættaði meg saman við beinum og sinum.

2

Job 10:12 Job

Lív og náði veitti Tú mær, og umsorgan Tín varðveitti andadrátt mín.

2

Job 19:25 Job

Men eg veit, at loysnari mín livir, og sum hin síðsti skal Hann stíga fram á dustinum.

2

Job 19:26 Job

Og táið henda húð mín er burturtærd, skal eg út úr holdi mínum skoða Gud,

2

Prædikarin 3:3 Prædikarin

at drepa hevur tíð sína, og at grøða hevur tíð sína; at ríva niður hevur tíð sína, og at byggja upp hevur tíð sína;

2

Prædikarin 3:4 Prædikarin

at gráta hevur tíð sína, og at læa hevur tíð sína; at syrgja hevur tíð sína, og at dansa hevur tíð sína;

2

Prædikarin 3:5 Prædikarin

at kasta burtur steinar hevur tíð sína, og at sanka steinar hevur tíð sína; at taka í favn hevur tíð sína, og at halda seg frá favntaki hevur tíð sína;

2

Prædikarin 3:6 Prædikarin

at leita hevur tíð sína, og at missa hevur tíð sína; at goyma hevur tíð sína, og at kasta burtur hevur tíð sína;

2

Prædikarin 3:7 Prædikarin

at skræða sundur hevur tíð sína, og at seyma saman hevur tíð sína; at tiga hevur tíð sína, og at tala hevur tíð sína;

2

Prædikarin 3:8 Prædikarin

at elska hevur tíð sína, og at hata hevur tíð sína; ófriður hevur tíð sína, og friður hevur tíð sína.

2

Prædikarin 3:9 Prædikarin

Hvønn vinning hevur tann, sum ger okkurt, av møðini, ið hann hevur av tí!

2

Prædikarin 3:10 Prædikarin

Eg sá strevið, ið Gud hevur givið menniskjabørnunum at pøsa seg við.

2

Prædikarin 3:11 Prædikarin

Alt hevur Hann gjørt vakurt á tíð síni, ja, ævina hevur Hann lagt í hjarta teirra, tó so, at menniskjað fatar hvørki hitt fyrsta ella hitt síðsta av tí, ið Gud hevur virkað.

2

Matteus 18:1 Matteus

Í somu stund komu lærisveinarnir til Jesus og søgdu: „Hvør er nú hin størsti í ríki Himmiríkis?“

2

Matteus 18:2 Matteus

Tá rópti Hann lítið barn til Sín, læt tað standa mitt ímillum teirra

2

Matteus 18:3 Matteus

og segði: „Sanniliga, sigi Eg tykkum: Venda tit ikki við og verða sum børn, koma tit als ikki inn í ríki Himmiríkis.

2

Matteus 18:4 Matteus

Tann, sum tí ger seg lítlan sum hetta barn, er hin størsti í ríki Himmiríkis.

2

Matteus 18:5 Matteus

Og tann, sum tekur ímóti bert einum slíkum barni í navni Mínum, tekur ímóti Mær.

2

Matteus 18:6 Matteus

Men tann, ið verður einum av hesum smáu, sum trúgva á Meg, til ástoyt, honum var tað betri, at mylnusteinur varð hongdur um háls hansara, og hann varð søktur í djúp havsins.

2

Matteus 18:7 Matteus

Vei heiminum fyri tað, sum voldir fall! Tí víst er tað so, at tað, sum voldir fall, má koma; men vei tí menniskja, sum tað, ið voldir fall, kemur við!

2

Matteus 18:8 Matteus

Um hond ella fótur tín freistar teg, so høgg tað av og kasta tað frá tær! Tað er tær betri at fara lamin ella krypil inn til lívið enn at hava tvær hendur og tveir føtur og verða kastaður í hin æviga eld.

2

Matteus 18:9 Matteus

Og um eyga títt freistar teg, so rív tað út og kasta tað frá tær! Tað er tær betri at fara einoygdur inn til lívið enn at hava tvey eygu og verða kastaður í eld Helvitis.

2

Matteus 18:11 Matteus

Tí Menniskjasonurin er komin at frelsa tað, sum fortapt var.

2

Versir