demónbundin

Matteus 12:22 Matteus

Nú varð ein, ið settur var av illum anda, og sum var blindur og stummur, leiddur til Hansara; og Hann grøddi hann, so hin stummi talaði og sá.

2

Markus 5:1 Markus

So komu teir yvir um vatnið, til land Gerasena.

2

Markus 5:2 Markus

Við tað sama sum Hann var farin upp úr bátinum, kom ímóti Honum út úr grøvunum maður við óreinum anda.

2

Markus 5:3 Markus

Hann hevði tilhald sítt har í grøvunum, og eingin kundi longur binda hann, nei, ikki um tað so var við leinkjum.

2

Markus 5:4 Markus

Tí hann hevði mangan verið bundin við fótjørnum og leinkjum; leinkjurnar hevði hann skrætt av sær, og fótjørnini hevði hann slitið sundur, og eingin kundi temja hann.

2

Markus 5:5 Markus

Hann var altíð, bæði dag og nátt, í grøvunum og í fjøllunum, rópti og meinslaði seg sjálvan við steinum.

2

Markus 5:6 Markus

Táið hann nú sá Jesus langt burtur, rann hann til Hansara, kastaði seg niður fyri Honum

2

Markus 5:7 Markus

og rópti hart: „Hvat havi eg við Teg at gera, Jesus, Sonur hins hægsta Guds! Eg taki Teg í eið um Gud, at Tú pínir meg ikki!“

2

Markus 5:8 Markus

Tí Hann segði við hann: „Far út úr manninum, óreini andi!“

2

Markus 5:9 Markus

Tá spurdi Hann hann: „Hvussu eitur tú?“ Hann svaraði Honum: „Legión er navn mítt; tí vit eru nógvir.“

2

Markus 5:10 Markus

Hann bønaði Hann nú, ikki at reka teir burt haðani av leið.

2

Markus 5:11 Markus

Nú lá har við fjallið stórt svínafylgi og át.

2

Markus 5:12 Markus

Og teir bóðu Hann: „Send okkum í svínini, so vit kunnu fara í tey!“

2

Markus 5:13 Markus

Hann gav teimum loyvi til tað. Tá fóru hinir óreinu andarnir út og fóru í svínini; og fylgið, eini 2000 í tali, stoytti sær út av bakkanum í vatnið og druknaði í vatninum.

2

Markus 5:14 Markus

Men svínahirðarnir tóku til beins og fóru og søgdu frá tí inni í staðnum og í bygdunum har. Og fólk fór út at síggja, hvat tað var, ið hent hevði.

2

Markus 5:15 Markus

Táið tey nú komu til Jesus, sóu tey hann, ið settur hevði verið av illum andum – sum legiónin hevði verið í – sita ílatnan og við seg sjálvan; og tey óttaðust.

2

Markus 5:16 Markus

Men teir, ið sæð høvdu, søgdu teimum frá, hvussu til hevði gingist við honum, ið settur hevði verið av illum andum, og um svínini.

2

Markus 5:17 Markus

Tá fóru tey at biðja Hann um at fara burtur av leiðum teirra.

2

Markus 5:18 Markus

Táið Hann so fór í bátin, bað hin, ið settur hevði verið av illum andum, um loyvi at vera hjá Honum.

2

Markus 5:19 Markus

Hann gav honum tó ikki loyvi til tað, men segði við hann: „Far heim til tín sjálvs, til tíni egnu, og sig teimum frá stórverkunum, ið Harrin hevur gjørt fyri teg, og at Hann hevur miskunnað tær!“

2

Markus 5:20 Markus

Tá fór hann avstað og fór at kunngera í Dekapolis stórverkini, ið Jesus hevði gjørt fyri hann; og øll undraðust.

2

Efesusbrævið 6:10 Efesusbrævið

Og síðani: Verðið sterk í Harranum og í kraft veldis Hansara!

2

Efesusbrævið 6:11 Efesusbrævið

Latið tykkum í øll herklæði Guds, so tit kunnu vera ment at standa tykkum móti svikaálopum Djevulsins!

2

Efesusbrævið 6:12 Efesusbrævið

Tí hjá okkum stendur bardagin ikki við blóð og hold, men við tignirnar og veldini, við harrar heimsins í hesum myrkri, við andaher óndskaparins í himmalrúminum.

2

Efesusbrævið 6:13 Efesusbrævið

Farið tí í øll herklæði Guds, so tit kunnu vera ment at gera mótstøðu hin ónda dag og standa eftir at hava vunnið sigur á øllum!

2

Efesusbrævið 6:14 Efesusbrævið

Standið tá gyrd um lendar tykkara við sannleika og latin í brynju rættvísinnar!

2

Efesusbrævið 6:15 Efesusbrævið

Havið sum skógvar á fótunum bardagahugin, ið evangelium friðarins gevur!

2

Efesusbrævið 6:16 Efesusbrævið

Og lyftið umframt alt hetta skjøld trúarinnar! Við honum skulu tit vera ment at sløkkja allar gløðandi pílar hins ónda.

2

Efesusbrævið 6:17 Efesusbrævið

Takið hjálm frelsunnar og svørð Andans – sum er orð Guds,

2

Efesusbrævið 6:18 Efesusbrævið

biðjandi í Andanum eina og hvørja tíð við allari ákallan og bøn, árvakin í tí og altíð áhaldandi og biðjandi fyri øllum hinum heilagu –

2

Fyrra Timoteusarbrævið 4:1 Fyrra Timoteusarbrævið

Men Andin sigur beint fram, at á komandi tíðum skulu nøkur falla frá trúnni og halda seg til villleiðandi andar og lærdómar ilra anda

2

Jákupsbrævið 4:7 Jákupsbrævið

Verið tí Gudi undirgivin! Men standið Djevulinum ímóti, so skal hann flýggja frá tykkum!

2

Versir