Dávid og Goljat
90 versir um "Dávid og Goljat"
Versir
Síða 1 av 2Fyrra Sámuelsbók 17:1 Fyrra Sámuelsbók
Filistarar savnaðu her sín til bardaga. Teir savnaðu seg við Soko, sum hoyrir til Juda, og tóku støðu millum Soko og Azeka í Efes-Dammim.
Fyrra Sámuelsbók 17:2 Fyrra Sámuelsbók
Saul og Ísraelsmenn savnaðu seg við; teir tóku støðu í Eikidali og gjørdu seg til at herja á Filistarar.
Fyrra Sámuelsbók 17:3 Fyrra Sámuelsbók
Filistarar stóðu við fjallið øðrumegin, og Ísraelsmenn við fjallið hinumegin, so at dalurin var ímillum teir.
Fyrra Sámuelsbók 17:4 Fyrra Sámuelsbók
Tá gekk hólmgongumaður fram úr Filistaraherinum; hann var úr Gat og æt Goliat; hann var seks alin og sponn høgur.
Fyrra Sámuelsbók 17:5 Fyrra Sámuelsbók
Á høvdinum hevði hann koparhjálm, og hann var í ringbrynju, sum 5000 seklar av kopari vóru í.
Fyrra Sámuelsbók 17:6 Fyrra Sámuelsbók
Hann hevði koparspengur á beinunum og koparspjót á herðunum.
Fyrra Sámuelsbók 17:7 Fyrra Sámuelsbók
Spjótskaft hansara var sum vevbummur, og blaðið á spjóti hansara var av jarni og vigaði 600 seklar; undan honum gekk tann, ið bar skjøld hansara.
Fyrra Sámuelsbók 17:8 Fyrra Sámuelsbók
Hann steig nú fram, rópti til her Ísraels og segði við teir: „Hví halda tit fram og ætla at herja á? Eri eg ikki Filistarin, og tit trælir Sauls! – Veljið tykkum mann og latið hann koma oman higar til mín!
Fyrra Sámuelsbók 17:9 Fyrra Sámuelsbók
Er hann maður fyri at berjast við meg og fella meg, so skulu vit vera trælir tykkara; men verði eg við yvirlutan og felli hann, so skulu tit vera trælir okkara og tæna hjá okkum!“
Fyrra Sámuelsbók 17:10 Fyrra Sámuelsbók
Framvegis segði Filistarin: „Eg havi í dag háðað her Ísraels – komið við manni, so vit kunnu berjast!“
Fyrra Sámuelsbók 17:11 Fyrra Sámuelsbók
Táið Saul og alt Ísrael hoyrdu hesi orð Filistarans, ræddust teir og óttaðust stórliga.
Fyrra Sámuelsbók 17:12 Fyrra Sámuelsbók
Dávid var sonur hin sama Efratitin í Betlehem í Juda, sum æt Ísai og hevði átta synir. Hesin maður var á døgum Sauls gamal og boygdur av elli.
Fyrra Sámuelsbók 17:13 Fyrra Sámuelsbók
Teir tríggir elstu synir Ísai vóru farnir við Saul í bardagan, og av hesum sonum hansara, sum farnir vóru í bardagan, æt hin elsti Eliab, hin næstelsti Abinadab, og hin triði Samma.
Fyrra Sámuelsbók 17:14 Fyrra Sámuelsbók
Dávid var yngstur. Teir tríggir elstu vóru farnir við Saul;
Fyrra Sámuelsbók 17:15 Fyrra Sámuelsbók
men Dávid fór viðhvørt heimaftur frá Saul at røkta smáfæ faðirs síns í Betlehem.
Fyrra Sámuelsbók 17:16 Fyrra Sámuelsbók
Filistarin steig so fram og beyð av hvønn morgun og hvørt kvøld í 40 dagar.
Fyrra Sámuelsbók 17:17 Fyrra Sámuelsbók
Nú segði Ísai einaferð við son sín Dávid: „Tak efu av hesum bakaða korninum og hesi tíggju breyðini til brøður tínar og skunda tær til teirra í tilhaldið við tí!
Fyrra Sámuelsbók 17:18 Fyrra Sámuelsbók
Og hesar tíggju ostarnar skalt tú hava við til yvirhøvuðsmannin. Vita so, um brøðrum tínum veit væl við, og hav pant við aftur frá teimum!
Fyrra Sámuelsbók 17:19 Fyrra Sámuelsbók
Saul og teir og allir menn Ísraels eru jú í Eikidali og berjast við Filistarar.“
Fyrra Sámuelsbók 17:20 Fyrra Sámuelsbók
Tíðliga morgunin eftir læt so Dávid einum røktingarmanni smáfæið upp í hendur; so tók hann tað, ið hann skuldi hava við, og fór avstað, sum Ísai hevði álagt honum. Táið hann kom til vagnborgina, helt herurin júst avstað til bardaga og skar í herróp.
Fyrra Sámuelsbók 17:21 Fyrra Sámuelsbók
Bæði Ísrael og Filistarar stóðu til reiðar til bardaga, fylking móti fylking.
Fyrra Sámuelsbók 17:22 Fyrra Sámuelsbók
Dávid legði tað, ið hann hevði við, frá sær hjá honum, sum helt vakt yvir viðførinum, og skundaði sær avstað til herin; og táið hann kom hagar, heilsaði hann brøðrum sínum.
Fyrra Sámuelsbók 17:23 Fyrra Sámuelsbók
Meðan hann tosaði við teir, kom hólmgongumaðurin, Goliat Filistari úr Gat, út úr Filistaraherinum og rópti somu orð, sum hann var vanur; og Dávid hoyrdi tað.
Fyrra Sámuelsbók 17:24 Fyrra Sámuelsbók
Táið menn Ísraels sóu mannin, flýddu teir allir ræðsluslignir undan honum.
Fyrra Sámuelsbók 17:25 Fyrra Sámuelsbók
Og menn Ísraels søgdu: „Síggja tit handa mannin, ið har kemur! Hann kemur at háða Ísrael. Tí manni, ið fellir hann, gevur kongur nógv ríkidømi; dóttur sína gevur hann honum og ger fedrahús hansara skattafrítt í Ísrael!“
Fyrra Sámuelsbók 17:26 Fyrra Sámuelsbók
Tá segði Dávid við menninar, ið tætt hjá honum stóðu: „Hvørja løn fær tann, ið drepur henda Filistaran og sleppir Ísrael frá skommini? – Tí hvør er hesin óumskorni Filistari, at hann vágar sær at háða her hins livandi Guds!“
Fyrra Sámuelsbók 17:27 Fyrra Sámuelsbók
Fólkið tók tá somu orðini upp aftur fyri honum: „Tað og tað fær tann maður, ið drepur hann.“
Fyrra Sámuelsbók 17:28 Fyrra Sámuelsbók
Men táið Eliab, elsti bróðir hansara, hoyrdi hann tosa við menninar, varð hann illur við Dávid og segði: „Hvat vilt tú her? Og hvørjum hevur tú latið upp í hendur hin neyðar seyð í oyðimørkini? Eg kenni hugmóð títt og óndskap hjarta tíns! Tú ert komin higar bert at hyggja at bardaganum!“
Fyrra Sámuelsbók 17:29 Fyrra Sámuelsbók
Tá segði Dávid: „Hvat havi eg nú gjørt! – Eg spurdi jú bert!“
Fyrra Sámuelsbók 17:30 Fyrra Sámuelsbók
So vendi hann sær frá honum til ein annan og spurdi um tað sama, og fólkið gav honum sama svar sum áður.
Fyrra Sámuelsbók 17:31 Fyrra Sámuelsbók
Men tað spurdist, sum Dávid hevði sagt; Saul fekk eisini at hoyra tað, og hann sendi boð eftir honum.
Fyrra Sámuelsbók 17:32 Fyrra Sámuelsbók
Tá segði Dávid við Saul: „Eingin má missa mótið! Tænari tín skal fara og berjast við henda Filistara!“
Fyrra Sámuelsbók 17:33 Fyrra Sámuelsbók
Saul svaraði Dávidi: „Tú ert ikki førur fyri at fara ímóti hesum Filistara og berjast við hann; tí tú ert ungur, og hann hevur verið bardagamaður, frá tí hann var ungur!“
Fyrra Sámuelsbók 17:34 Fyrra Sámuelsbók
Men Dávid segði við Saul: „Tænari tín hevur røktað smáfæ faðirs síns; kom tá leyva ella bjørn og fór við einum kríatúri úr fylginum,
Fyrra Sámuelsbók 17:35 Fyrra Sámuelsbók
so leyp eg eftir henni og feldi hana og skræddi tað úr gapi hennara; legði hon so á meg, treiv eg í skegg hennara og feldi og drap hana.
Fyrra Sámuelsbók 17:36 Fyrra Sámuelsbók
Bæði leyvu og bjørn hevur tænari tín dripið, og hesum óumskorna Filistara skal gangast sum teimum – aftur fyri at hann hevur háðað her hins livandi Guds!“
Fyrra Sámuelsbók 17:37 Fyrra Sámuelsbók
Framvegis segði Dávid: „HARRIN, sum hevur bjargað mær úr klónum á leyvu og bjørn, Hann skal eisini bjarga mær úr hondunum á hesum Filistara!“ – Tá segði Saul við Dávid: „Far! HARRIN skal vera við tær!“
Fyrra Sámuelsbók 17:38 Fyrra Sámuelsbók
Saul læt nú Dávid í síni egnu klæði, setti koparhjálm á høvd hansara og læt hann í brynju.
Fyrra Sámuelsbók 17:39 Fyrra Sámuelsbók
Dávid gyrdi seg við svørði hansara uttan yvir klæðini og skuldi fara til gongu. Men hann hevði aldri roynt tað áður, og hann segði við Saul: „Eg fái ikki gingið í hesum, tí eg havi aldri roynt tað áður!“ So fór Dávid úr tí aftur.
Fyrra Sámuelsbók 17:40 Fyrra Sámuelsbók
Síðani tók hann stav sín í hondina og fann sær fimm slættar steinar í ánni; teir koyrdi hann í hirðataskuna, sum hann hevði við, tók sleingiband sítt í hondina og fór so móti Filistaranum.
Fyrra Sámuelsbók 17:41 Fyrra Sámuelsbók
Filistarin kom nú Dávidi nærri og nærri, og tann, ið bar skjøld hansara, gekk undan honum.
Fyrra Sámuelsbók 17:42 Fyrra Sámuelsbók
Táið Filistarin hugdi upp og fekk eyga á Dávid, vanvirdi hann hann, við tað at hann var ungur og reyðdæmdur og vakur í útsjónd.
Fyrra Sámuelsbók 17:43 Fyrra Sámuelsbók
Filistarin segði við Dávid: „Eri eg hundur, síðani tú kemur ímóti mær við stavi!“ – Og Filistarin bannaði Dávidi um gud sín.
Fyrra Sámuelsbók 17:44 Fyrra Sámuelsbók
Síðani segði Filistarin við Dávid: „Kom higar til mín, so skal eg geva fuglum himmalsins og dýrunum á markini kjøt títt!“
Fyrra Sámuelsbók 17:45 Fyrra Sámuelsbók
Dávid svaraði Filistaranum: „Tú kemur móti mær við svørði, spjóti og kastivápni, men eg komi móti tær í navni HARRANS Guds herskaranna, Guds herfylkinga Ísraels, sum tú hevur háðað.
Fyrra Sámuelsbók 17:46 Fyrra Sámuelsbók
Í dag skal HARRIN geva teg í hendur mínar; eg skal drepa teg og høgga høvdið av tær, og eg skal í dag geva fuglum himmalsins og teimum villu dýrunum á jørðini líkini av Filistaraherinum, so øll jørðin skal sanna, at ein Gud er í Ísrael.
Fyrra Sámuelsbók 17:47 Fyrra Sámuelsbók
Og alt hetta fólk skal sanna, at tað er ikki við svørði og spjóti, HARRIN frelsir; tí bardagin er HARRANS, og Hann skal geva tykkum í hendur okkara!“
Fyrra Sámuelsbók 17:48 Fyrra Sámuelsbók
Táið nú Filistarin fór til gongu og kom Dávidi nærri, skundaði Dávid sær og leyp fram móti herinum, móti Filistaranum.
Fyrra Sámuelsbók 17:49 Fyrra Sámuelsbók
Og Dávid stakk hondina niður í taskuna, tók stein úr henni, slongdi hann og rakti Filistaran í pannuna; steinurin fór djúpt inn í pannu hansara, og hann datt fram eftir rommum til jarðar.
Fyrra Sámuelsbók 17:50 Fyrra Sámuelsbók
Soleiðis vann Dávid Filistaran við sleingibandi og steini, og hann drap Filistaran, tóat hann hevði ikki svørð í hondini.