dárar

Orðtøkini 18:2 Orðtøkini

Dárin leggur líka í at vera vitigur; hann vil bert vísa, hvat í honum býr.

7

Orðtøkini 29:11 Orðtøkini

Alt illsinni sítt letur dárin streyma út, men hin vísi heldur vreiðini aftur og stillar hana.

5

Orðtøkini 1:7 Orðtøkini

At óttast HARRAN er upphav kunnskapar; dárar vanvirða vísdóm og tykt.

4

Orðtøkini 10:14 Orðtøkini

Hini vísu goyma kunnskapin, ið tey hava, men muður dárans hóttir við oyðing.

3

Orðtøkini 29:9 Orðtøkini

Táið vísmaður setur at dára, verður dárin illur og flennir; hann fær ikki verið stillur.

3

Sálmarnir 14:1 Sálmarnir

Til songmeistaran. Eftir Dávid. Dárin sigur í hjartanum: „Eingin Gud er!“ – Óndur, viðurstyggiligur er atburður teirra; eingin er, sum ger gott.

2

Sálmarnir 14:2 Sálmarnir

HARRIN skoðar úr Himli niður á menniskjabørnini, at síggja, um nakar vitigur er, nakar, sum søkir Gud.

2

Sálmarnir 14:3 Sálmarnir

Nei, øll eru farin av leið, øll somul eru spilt, eingin er, sum ger gott, ikki so mikið sum ein!

2

Sálmarnir 14:4 Sálmarnir

Hava teir tá einki vit, allir hesir illgerðarmenn, ið eta fólk mítt, sum tað hevði verið breyð, teir ótu, og ikki ákalla HARRAN?

2

Orðtøkini 10:23 Orðtøkini

Dáranum er tað stuttleiki at gera skammleysar gerðir, men vísdómur er hinum vitiga manni lystur.

2

Orðtøkini 12:15 Orðtøkini

Vegur dárans er beinur í hansara egnu eygum, men tann, ið lurtar eftir ráðum, er vísur.

2

Orðtøkini 14:7 Orðtøkini

Far frá dáranum – ei fanst tú vit á vørrum hansara!

2

Orðtøkini 14:8 Orðtøkini

Vísdómur hins klóka er, at hann skilir veg sín, men dárskapur dáranna er, at teir dára seg sjálvar.

2

Orðtøkini 14:9 Orðtøkini

Dárar verða spottaðir av sínum egna skyldofri, men vælvild ræður millum rættsint.

2

Orðtøkini 15:7 Orðtøkini

Varrar hinna vísu stroya út kunnskap, men hjarta dáranna er ikki rætt.

2

Orðtøkini 18:6 Orðtøkini

Varrar dárans volda kjak, og muður hansara rópar eftir sløgum.

2

Orðtøkini 18:7 Orðtøkini

Muður dárans er honum sjálvum til vanlukku, og varrar hansara eru sál hansara snerra.

2

Prædikarin 7:9 Prædikarin

Ver ikki snarur í sinninum at verða illur, tí illsinni býr í dárabrósti!

2

Men Eg sigi tykkum, at hvør tann, sum uttan grund er illur við bróður sín, skal vera sekur fyri dóminum. Tann, ið sigur við bróður sín: „Raka!“* skal vera sekur fyri ráðnum, og tann, ið sigur: „Dári tín!“ skal vera sekur til eld Helvitis.

2

Matteus 7:26 Matteus

Men hvør tann, ið hoyrir hesi orð Míni og ger ikki eftir teimum, verður líkur dára, ið bygdi hús sítt á sandi.

2

Titusarbrævið 3:3 Titusarbrævið

Tí eisini vit vóru einaferð skilaleys, ólýðin, villfarandi, trælir undir mongum ymiskum girndum og lystum; vit livdu í óndskapi og øvund, vóru hatað og hataðu hvørt annað.

2

Versir