cannabis

Fyrra Timoteusarbrævið 4:3 Fyrra Timoteusarbrævið

sum forbjóða at giftast og geva boð um at halda seg frá føði, ið Gud hevur skapt, fyri at tey, sum trúgva og hava lært sannleikan at kenna, skulu njóta hana við tøkk.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 4:4 Fyrra Timoteusarbrævið

Tí allur skapningur Guds er góður, og einki at vraka, táið tikið verður ímóti tí við tøkk;

2

Fyrra Timoteusarbrævið 4:5 Fyrra Timoteusarbrævið

tí tað verður halgað við orði Guds og bøn.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 4:6 Fyrra Timoteusarbrævið

Táið tú lærir brøðurnar hetta, ert tú góður tænari Krists Jesu, sum verður fostraður upp við orðum trúarinnar og hinnar góðu læru, ið tú hevur fylgt.

2

Titusarbrævið 2:1 Titusarbrævið

Men tala tú tað, sum sømir hini heilnæmu læru:

2

Titusarbrævið 2:2 Titusarbrævið

At gamlir menn skulu vera fráhaldandi, siðprúðir, høviskir, heilbjargnir í trúnni, í kærleikanum, í tolinum;

2

Titusarbrævið 2:3 Titusarbrævið

at gamlar kvinnur somuleiðis skulu skikka sær, sum heilagum sømir, ikki baktala, ikki vera trælir av drykki, men lærarar í tí, sum gott er,

2

Titusarbrævið 2:4 Titusarbrævið

so tær kunnu læra hinar ungu kvinnur at elska menn sínar og børn síni,

2

Titusarbrævið 2:5 Titusarbrævið

at bera seg sámiliga at, vera reinar, húsligar, góðar, sínum egnu monnum undirgivnar, so orð Guds verður ikki spottað!

2

Titusarbrævið 2:6 Titusarbrævið

Áminn somuleiðis hinar ungu menn at hava sámiligan atburð,

2

Titusarbrævið 2:7 Titusarbrævið

og vís í øllum teg sjálvan sum fyrimynd í góðum verkum! Ber fram óspilta, siðprúða læru,

2

Titusarbrævið 2:8 Titusarbrævið

heilnæma, ólastandi talu, so mótstøðumaðurin verður til skammar, við tað at hann einki ilt hevur at siga um okkum!

2

Fyrra Pætursbrævið 4:1 Fyrra Pætursbrævið

Táið nú Kristus hevur liðið í holdinum, skulu eisini tit vápna tykkum við sama sinnalagi – tí tann, sum liðið hevur í holdinum, hevur einki at gera við synd longur –

2

Fyrra Pætursbrævið 4:2 Fyrra Pætursbrævið

so tit liva, ta tíð tit hava eftir í holdinum, ikki eftir menniskjalystum, men eftir vilja Guds.

2

Fyrra Pætursbrævið 4:3 Fyrra Pætursbrævið

Tað er nóg mikið, at tit tíðina, ið farin er, hava gjørt vilja heidninganna – livað í siðloysi, girndum, fyllskapi, svirri, drykkjuskapi og skammiligari avgudadýrkan;

2

Fyrra Pætursbrævið 4:4 Fyrra Pætursbrævið

tey undrast tí og spotta, táið tit ikki renna við út í sama skammloysisdíki;

2

Fyrra Pætursbrævið 4:5 Fyrra Pætursbrævið

men tey skulu gera Honum roknskap, sum er til reiðar at døma livandi og deyð.

2

Fyrra Pætursbrævið 4:6 Fyrra Pætursbrævið

Tí varð evangeliið kunngjørt deyðum við, fyri at tey víst skuldu vera dømd sum menniskju í holdinum, men liva sum Gud í andanum.

2

Opinberingin 22:1 Opinberingin

Hann vísti mær nú lívsvatnsánna, skínandi sum krystall; hon rann út frá hásæti Guds og lambsins.

2

Opinberingin 22:2 Opinberingin

Mitt á gøtu staðarins og báðumegin ánna var træ lívsins, sum bar tólv ferðir ávøkst – hvønn mánað gav tað ávøkst sín; bløð træsins vóru tjóðunum til grøðing.

2

Versir