brúnur

Kolossibrævið 2:12 Kolossibrævið

grivin við Honum í dópinum, sum tit eisini eru uppreist í saman við Honum, við trúnni á kraft Guds, sum reisti Hann upp frá hinum deyðu.

2

Kolossibrævið 2:13 Kolossibrævið

Eisini tykkum, sum vóru deyð í syndum tykkara og óumskorna standi tykkara – holdinum – gjørdi Hann livandi við Honum. Hann fyrigav okkum øll misbrot okkara

2

Kolossibrævið 2:14 Kolossibrævið

og útstrikaði skuldarbrævið móti okkum, sum við boðum sínum gekk okkum ímóti; Hann tók tað burt við at negla tað á krossin.

2

Kolossibrævið 2:15 Kolossibrævið

Hann avvápnaði tignirnar og valdini og gjørdi tey til skammar fyri eygum alra, táið Hann á krossinum vísti Seg sum sigurharra yvir teimum.

2

Kolossibrævið 2:16 Kolossibrævið

Latið tí ongan døma tykkum fyri mat ella drekka ella viðvíkjandi høgtíð, sólkomu ella sabbati!

2

Kolossibrævið 2:17 Kolossibrævið

Hetta er jú skuggi tess, ið koma skuldi; men likamið er Kristusar.

2

Kolossibrævið 2:18 Kolossibrævið

Latið ongan ræna sigurslønina frá tykkum, um onkur roynir hetta við „eyðmjúkleika“ og eingladýrkan, við tað at hann tekst við tað, sum hann hevur sæð í sjónum – uttan grund uppblástur av holdliga sinni sínum –

2

Kolossibrævið 2:19 Kolossibrævið

og heldur ikki fast við høvdið, sum alt likamið veksur vøkst Guds út úr, hjálpið og samanbundið av liðum og bondum sínum!

2

Kolossibrævið 2:20 Kolossibrævið

Eru tit við Kristusi deyð frá barnalærdómi heimsins, hví lata tit tá, sum tit høvdu livað í heiminum enn, slík boð leggja á tykkum:

2

Kolossibrævið 2:21 Kolossibrævið

„Tak ikki, smakka ikki, nem ikki!“

2

Kolossibrævið 2:22 Kolossibrævið

– Hetta er tó alt ætlað til oyðingar við at verða nýtt! – Alt slíkt er boð og lærdómar manna!

2

Kolossibrævið 2:23 Kolossibrævið

Hetta hevur víst orð fyri at vera vísdómur – við sjálvvaldari dýrkan, „eyðmjúkleika“ og ringari viðferð av likaminum, ikki við nøkrum, sum er æru vert! Tað er einki til uttan at metta holdið!

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 1:5 Fyrra Jóhannesarbrævið

Hetta er boðskapurin, ið vit hava hoyrt frá Honum og kunngera tykkum, at Gud er ljós, og einki myrkur er í Honum.

2

Opinberingin 7:9 Opinberingin

Síðani fekk eg at síggja stóran skara, sum eingin kundi telja, av øllum tjóðum, ættum, fólkum og tungumálum; tey stóðu fyri hásætinum og lambinum, klædd í síðar, hvítar kyrtlar og við pálmagreinum í hondunum.

2

Versir