brek

Triðja Mósebók 19:14 Triðja Mósebók

Tú mást ikki banna hinum deyva, ei heldur leggja nakað at falla um fyri hin blinda – tú skalt óttast Gud tín! – Eg eri HARRIN!

8

Jóhannes 9:1 Jóhannes

Táið Hann nú fór longur, sá Hann mann, ið var føddur blindur.

7

Jóhannes 9:2 Jóhannes

Lærisveinar Hansara spurdu Hann tá: „Rabbi, hvør hevur syndað, hesin ella foreldur hansara, síðani hann skuldi verða føddur blindur?“

7

Jóhannes 9:3 Jóhannes

Jesus svaraði: „Hvørki hann ella foreldur hansara hava syndað; nei, hetta varð so, fyri at verk Guds skulu verða opinberað á honum.

7

Matteus 15:30 Matteus

Tá kom nógv fólk til Hansara; tey høvdu við sær lamin, blind, stumm, kryplar og mong onnur; tey løgdu tey fyri føtur Hansara; og Hann grøddi tey –

6

Matteus 15:31 Matteus

so at fólkið undraðist, táið tey sóu, at stumm talaðu, kryplar vórðu grøddir, lamin gingu, og blind sóu; og tey prísaðu Gudi Ísraels.

6

Onnur Mósebók 4:11 Onnur Mósebók

Tá svaraði HARRIN honum: „Hvør hevur givið menniskjanum munn, og hvør ger stumman ella deyvan, síggjandi ella blindan! Man tað ikki vera Eg, HARRIN!

5

Onnur Mósebók 4:10 Onnur Mósebók

Men Móses segði við HARRAN: „Hoyr meg, HARRI! Eg havi aldri verið orðkringur maður; eg var tað ikki áður, og eg eri tað heldur ikki nú, eftir at Tú hevur talað við tænara Tín; eg eri tungur fyri málinum og havi ilt við at tosa.“

4

Onnur Mósebók 4:12 Onnur Mósebók

Far tí nú, og Eg skal vera við munni tínum og læra teg, hvat tú skalt siga!“

4

Triðja Mósebók 21:17 Triðja Mósebók

„Tala við Áron og sig: „Eingin av avkomi tínum – nú ella í komandi tíðum – sum brekaður er, má stíga fram at bera fram mat Guds síns;

4

Triðja Mósebók 21:18 Triðja Mósebók

tað má eingin, sum brekaður er, hvørki blindur, lamin ella ein, sum hevur lýti í andlitinum, ella sum hevur lim, ið er ov stórur,

4

Triðja Mósebók 21:19 Triðja Mósebók

eingin, sum hevur brotið arm ella bein,

4

Triðja Mósebók 21:20 Triðja Mósebók

eingin, sum er kúlutur ella dvørgvaksin, eingin, sum hevur plett á eyganum, skrubb ella annað útbrot, ella sum eistuni eru kroyst á.

4

Triðja Mósebók 21:21 Triðja Mósebók

Eingin eftirkomari Árons prests, sum brekaður er, má stíga fram at bera fram eldoffur HARRANS; hann er brekaður, hann má ikki stíga fram at bera fram mat Guds síns!

4

Triðja Mósebók 21:22 Triðja Mósebók

Hann kann eta mat Guds síns, bæði hitt háheilaga og hitt heilaga;

4

Triðja Mósebók 21:23 Triðja Mósebók

men við tað at hann er brekaður, má hann ikki koma at forhanginum og fara fram at altarinum; tí so vanhalgar hann heilagu lutir Mínar. – Tí Eg eri HARRIN, sum halgar teir!““

4

Orðtøkini 31:8 Orðtøkini

Lat upp munnin fyri hin málleysa, fyri at fáa øllum hjálparleysum rætt!

4

Ápostlasøgan 3:1 Ápostlasøgan

Pætur og Jóhannes fóru saman niðan í templið um bønatíman – sum var hin níggjundi.

4

Ápostlasøgan 3:2 Ápostlasøgan

Maður, sum var lamin úr móðurlívi, varð nú borin hagar; hann settu teir hvønn dag við tær dyr tempulsins, sum kallaðust Føgrudyr, so hann fekk biðið tey um olmussu, sum inn í templið fóru.

4

Ápostlasøgan 3:3 Ápostlasøgan

Táið hann sá Pætur og Jóhannes, í tí teir skuldu fara inn í templið, bað hann teir um olmussu.

4

Ápostlasøgan 3:4 Ápostlasøgan

Tá festi Pætur eyguni á hann, Jóhannes við; og Pætur segði: „Hygg á okkum!“

4

Ápostlasøgan 3:5 Ápostlasøgan

Hann aktaði tá eftir teimum, við tað at hann væntaði sær okkurt frá teimum.

4

Ápostlasøgan 3:6 Ápostlasøgan

Men Pætur segði: „Silvur og gull eigi eg ikki, men tað, sum eg havi, gevi eg tær: Í navni Jesu Krists, Nazarearans – reis teg og gakk!“

4

Ápostlasøgan 3:7 Ápostlasøgan

Og hann tók í høgru hond hansara og reisti hann upp.

4

Ápostlasøgan 3:8 Ápostlasøgan

Við tað sama kom styrki í føtur og øklar hansara, og hann sprakk upp og stóð og gekk; hann fór so inn í templið við teimum, og har gekk hann um og leyp og lovaði Gudi.

4

Ápostlasøgan 3:9 Ápostlasøgan

Alt fólkið sá hann ganga um og lova Gudi.

4

Ápostlasøgan 3:10 Ápostlasøgan

Og tey kendu hann, at hann var tann, ið hevði sitið við Føgrudyr tempulsins at fáa olmussu; og tey vóru ovfarin og full av ræðslu av tí, sum hent hann hevði.

4

Esaias 35:5 Esaias

Tá skulu eygu hinna blindu verða opnað, og oyru hinna deyvu verða latin upp;

3

Esaias 35:6 Esaias

tá skal hin lamni leypa sum hjørtur, og tunga hins málleysa fegnast. Tí keldur vella upp í oyðimørkini, løkir á hini oydnu heiði;

3

Esaias 43:8 Esaias

Lat koma fram hitt blinda fólk, sum tó hevur eygu, hini deyvu, sum tó hava oyru!

3

Markus 2:1 Markus

Nakrar dagar seinni fór Hann aftur inn í Kapernaum, og tað spurdist, at Hann var heima.

3

Markus 2:2 Markus

Tá kom nógv fólk saman, so at tey rúmaðust ikki longur, heldur ikki uttan fyri dyrnar; og Hann talaði orðið til teirra.

3

Markus 2:3 Markus

Teir komu tá til Hansara við lamnum manni, sum varð borin av fýra;

3

Markus 2:4 Markus

og við tað at teir sluppu ikki fram til Hansara fyri mannfjøldini, tóku teir takið av, har sum Hann var, brutu hol á og sígdu niður songina, sum hin lamni lá í.

3

Markus 2:5 Markus

Táið Jesus sá trúgv teirra, segði Hann við hin lamna: „Sonurin, syndir tínar eru fyrigivnar!“

3

Markus 2:6 Markus

Nú sótu nakrir av hinum skriftlærdu har, og teir hugsaðu í hjørtum sínum:

3

Markus 2:7 Markus

„Hví talar hesin so? Hann spottar Gud! Hvør kann fyrigeva syndir uttan ein – Gud!“

3

Markus 2:8 Markus

Við tað sama kendi Jesus í anda Sínum, at teir hugsaðu so við sær sjálvum, og Hann segði við teir: „Hví hugsa tit hatta í hjørtum tykkara?

3

Markus 2:9 Markus

Hvat er lættari, at siga við hin lamna: „Syndir tínar eru tær fyrigivnar!“ ella at siga: „Reis teg, tak song tína og gakk!“

3

Markus 2:10 Markus

Men fyri at tit skulu vita, at Menniskjasonurin hevur vald á jørðini at fyrigeva syndir“ – segði Hann við hin lamna:

3

Markus 2:11 Markus

„Eg sigi tær: Reis teg, tak song tína og far heim til tín sjálvs!“

3

Markus 2:12 Markus

Tá reistist hann, tók við tað sama songina og fór út fyri eygum alra, so tey vóru øll ovfarin og prísaðu Gudi og søgdu: „Aldri hava vit sæð slíkt!“

3

Lukas 7:22 Lukas

Hann svaraði teimum tá: „Farið og sigið Jóhannesi frá tí, sum tit hava sæð og hoyrt: Blind síggja, lamin ganga, spitølsk verða reinsað, deyv hoyra, deyð rísa upp, og evangeliið verður boðað fátækum –

3

Lukas 14:13 Lukas

Nei, táið tú gert veitslu, bjóða tá fátækum, kryplum, lamnum og blindum!

3

Fyrra Korintbrævið 12:22 Fyrra Korintbrævið

Tvørtur ímóti – júst teir limir á likaminum, sum tykjast at vera hinir veikastu, eru neyðugir.

3

Seinna Sámuelsbók 9:1 Seinna Sámuelsbók

Dávid segði: „Man nú nakar vera eftir av húsi Sauls, so eg fái víst honum miskunn fyri Jónatans skuld?“

2

Seinna Sámuelsbók 9:2 Seinna Sámuelsbók

Nú hevði hús Sauls ein tænara, ið æt Ziba; hann fekk boð at koma til Dávid, og kongurin segði við hann: „Ert tú Ziba?“ Hann svaraði: „Ja, tað er tænari tín!“

2

Seinna Sámuelsbók 9:3 Seinna Sámuelsbók

Kongurin spurdi: „Er ikki onkur eftir av húsi Sauls, so eg kundi víst honum miskunn Guds?“ Ziba svaraði: „Ein sonur Jónatan livir enn; hann er lamin í báðum fótum.“

2

Seinna Sámuelsbók 9:4 Seinna Sámuelsbók

Tá spurdi kongurin: „Hvar er hann?“ Ziba svaraði: „Hann er í húsi Makirs, sonar Ammiels, í Lo-Debar.“

2

Seinna Sámuelsbók 9:5 Seinna Sámuelsbók

Dávid sendi nú boð eftir honum til hús Makirs, sonar Ammiels, í Lo-Debar.

2

Versir