binding

Galatiabrævið 5:19 Galatiabrævið

Verk holdsins eru opinber; tey eru: Siðloysi, óreinska, skammloysi,

8

Galatiabrævið 5:20 Galatiabrævið

avgudadýrkan, gandur, fíggindskapur, klandur, kappingarhugur, vreiði, stríð, tvídráttur, flokkadráttur,

8

Galatiabrævið 5:21 Galatiabrævið

øvund, morð, drykkjuskapur, svirr og annað tílíkt, sum eg sigi tykkum um frammanundan – eins og eg eisini áður havi sagt – at tey, sum slíkt gera, skulu ikki arva ríki Guds.

8

Galatiabrævið 5:22 Galatiabrævið

Men ávøkstur Andans er: Kærleiki, gleði, friður, langmóð, mildleiki, góðska, trúfesti,

8

Galatiabrævið 5:23 Galatiabrævið

spakføri, fráhald. – Móti slíkum er lógin ikki.

8

Galatiabrævið 5:24 Galatiabrævið

Og tey, sum hoyra Kristi Jesusi til, hava krossfest holdið við lystum og girndum tess.

8

Hebrearabrævið 13:5 Hebrearabrævið

Atferð tykkara veri uttan peningakærleika, verið nøgd við tað, sum tit hava! Hann hevur jú sjálvur sagt: „Eg skal als ikki sleppa tær og als ikki fara frá tær“ –

8

Hebrearabrævið 13:6 Hebrearabrævið

so vit kunnu siga við fríum móti: „Harrin er hjálpari mín, eg skal ikki óttast – hvat kann menniskja gera mær!“

8

Sálmarnir 34:18 Sálmarnir

Táið hini rættvísu rópa, hoyrir HARRIN og bjargar teimum úr allari neyð teirra.

7

Matteus 4:1 Matteus

Tá varð Jesus av Andanum leiddur niðan í oyðimørkina at verða freistaður av Djevulinum.

6

Matteus 4:2 Matteus

Táið Hann nú hevði fastað 40 dagar og 40 nætur, hungraði Hann til endan.

6

Matteus 4:3 Matteus

Tá kom freistarin til Hansara og segði: „Ert Tú Sonur Guds, so sig, at hesir steinar skulu verða breyð!“

6

Matteus 4:4 Matteus

Hann svaraði: „Skrivað er: „Menniskjað livir ikki bert av breyði, men av hvørjum orði, ið út gongur av munni Guds.““

6

Matteus 4:5 Matteus

Tá tók Djevulin Hann við sær til hin heilaga stað, setti Hann á takbrún tempulsins og segði við Hann:

6

Matteus 4:6 Matteus

„Ert Tú Sonur Guds, so leyp niður! Tí skrivað er: „Hann skal geva einglum Sínum boð um teg, og teir skulu bera teg á hondum, so tú ongan stein skalt sláa fótin í.““

6

Matteus 4:7 Matteus

Jesus segði við hann: „Uppaftur er skrivað: „Tú mást ikki freista Harran Gud tín.““

6

Matteus 4:8 Matteus

Aftur tók Djevulin Hann við sær – niðan á ógvuliga høgt fjall, vísti Honum øll ríki heimsins og dýrd teirra og segði við Hann:

6

Matteus 4:9 Matteus

„Alt hetta skal eg geva Tær, um Tú vilt falla niður og tilbiðja meg.“

6

Matteus 4:10 Matteus

Tá segði Jesus við hann: „Far burt, Satan! Tí skrivað er: „Harran Gud tín skalt tú tilbiðja, og Honum eina skalt tú tæna.““

6

Fyrra Korintbrævið 13:1 Fyrra Korintbrævið

Um eg so tali við tungum menniskja og eingla, men havi ikki kærleika, eri eg vorðin ljóðandi málmur ella klingandi bjølla.

6

Fyrra Korintbrævið 13:2 Fyrra Korintbrævið

Um eg so havi profetagávu, kenni øll loyndarmál og eigi allan kunnskap, og um eg so havi alla trúgv, so eg kann flyta fjøll, men havi ikki kærleika, eri eg einki.

6

Fyrra Korintbrævið 13:3 Fyrra Korintbrævið

Og um eg so býti út, fátækum til føði, alt, ið eg eigi, og um eg so gevi likam mítt at verða brent, men havi ikki kærleika, batar tað mær einki.

6

Fyrra Korintbrævið 13:4 Fyrra Korintbrævið

Kærleikin er langmóðigur, er mildur; kærleikin ber ikki øvund, kærleikin reypar ikki, blásist ikki upp;

6

Fyrra Korintbrævið 13:5 Fyrra Korintbrævið

hann ber seg ikki ósømiliga at, søkir ikki sítt egna, goymir ikki agg, tilroknar ikki hitt illa;

6

Fyrra Korintbrævið 13:6 Fyrra Korintbrævið

hann gleðist ikki yvir órættvísi, men gleðist yvir sannleika;

6

Fyrra Korintbrævið 13:7 Fyrra Korintbrævið

hann breiðir yvir alt, trýr øllum, vónar alt, tolir alt.

6

Fyrra Korintbrævið 13:8 Fyrra Korintbrævið

Kærleikin fellur aldri burtur. Men profetagávur – tær skulu fáa enda; somuleiðis tungutala – hon skal halda uppat; og kunnskapur – hann skal fáa enda.

6

Fyrra Korintbrævið 13:9 Fyrra Korintbrævið

Tí vit kenna í brotum, og vit profetera í brotum;

6

Fyrra Korintbrævið 13:10 Fyrra Korintbrævið

men táið hitt fullkomna kemur, skal tað, sum í brotum er, fáa enda.

6

Fyrra Korintbrævið 13:11 Fyrra Korintbrævið

Táið eg var barn, talaði eg sum barn, hugsaði sum barn, dømdi sum barn; men táið eg varð maður, legði eg av hitt barnsliga.

6

Fyrra Korintbrævið 13:12 Fyrra Korintbrævið

Nú síggja vit jú í spegli, óklárt; men tá skulu vit síggja andlit til andlit; nú kenni eg í brotum, men tá skal eg kenna til fulnar, eins og eg sjálvur eri til fulnar kendur.

6

Fyrra Korintbrævið 13:13 Fyrra Korintbrævið

So verða tey tá verandi, trúgv, vón, kærleiki, hesi trý – men størstur av teimum er kærleikin.

6

Fimta Mósebók 31:6 Fimta Mósebók

Verið hugreystir og sterkir, óttist ikki og ræðist tey ikki! Tí HARRIN Gud tín kemur sjálvur við tær, Hann skal ikki sleppa tær og ikki fara frá tær.“

5

Seinna Timoteusarbrævið 2:15 Seinna Timoteusarbrævið

Ger tær ómak at vísa teg sjálvan fram sum ein, ið royndur er fyri Gudi, sum arbeiðsmann, ið einki hevur at skammast við, sum lærir sannleiksorðið rætt!

5

Fyrra Pætursbrævið 2:2 Fyrra Pætursbrævið

Tráið – eins og nýfødd børn – eftir hini óblandaðu mjólk orðsins, fyri at tit av henni kunnu vaksa til frelsu

4

Markus 10:17 Markus

Táið Hann tá fór út á vegin, kom ein rennandi, fall á knæ fyri Honum og spurdi Hann: „Góði Meistari, hvat skal eg gera, fyri at eg kann arva ævigt lív?“

3

Markus 10:18 Markus

Jesus segði við hann: „Hví kallar tú Meg góðan? Eingin er góður uttan ein, tað er Gud.

3

Markus 10:19 Markus

Tú veitst boðini: „Tú mást ikki dríva hor“; „tú mást ikki drepa“; „tú mást ikki stjala“; „tú mást ikki bera rangan vitnisburð“; „tú mást ikki gera svik“; „ær faðir tín og móður tína!““

3

Markus 10:20 Markus

Hann svaraði Honum: „Meistari, alt hetta havi eg hildið, frá tí eg var ungur!“

3

Tá hugdi Jesus upp á hann, fekk kærleika til hansara og segði við hann: „Eitt fattast tær: Far avstað, sel alt, ið tú eigur, og gev hinum fátæku tað! So skalt tú eiga skatt í Himli; kom so og fylg Mær!“

3

Markus 10:22 Markus

Men hann varð illa við av hesi talu og fór sorgarfullur burtur; tí hann var ógvuliga ríkur.

3

Markus 10:23 Markus

Tá hugdi Jesus rundan um Seg og segði við lærisveinar Sínar: „Hvussu torført er ikki teimum, ið hava ríkdóm, at koma inn í ríki Guds!“

3

Markus 10:24 Markus

Ræðsla kom á lærisveinarnar av orðum Hansara. Tá tók Jesus aftur til orða og segði við teir: „Børn! Hvussu torført er ikki teimum, ið seta álit sítt á ríkdóm, at koma inn í ríki Guds!

3

Markus 10:25 Markus

Lættari er kameli at fara gjøgnum nálareyga, enn ríkum at fara inn í ríki Guds.“

3

Markus 10:26 Markus

Tá kom ovurhonds ræðsla á teir, og teir søgdu hvør við annan: „Hvør kann tá verða frelstur!“

3

Markus 10:27 Markus

Jesus hugdi upp á teir og segði: „Menniskjum er tað ómøguligt, men ikki Gudi; tí alt er Gudi møguligt.“

3

Markus 10:28 Markus

Pætur tók til orða og segði við Hann: „Vit eru farnir frá øllum og hava fylgt Tær!“

3

Markus 10:29 Markus

Jesus svaraði: „Sanniliga, sigi Eg tykkum: Eingin er, sum er farin frá húsi, brøðrum, systrum, móður, faðir, børnum ella jørð fyri Mína skuld og fyri evangeliums skuld,

3

Markus 10:30 Markus

uttan hann skal fáa tað hundraðfalt aftur, nú í hesi tíðini hús, brøður, systrar, møður, børn og jørð, við atsóknum, og í hinum komandi heimi ævigt lív.

3

Markus 10:31 Markus

Men mong, sum eru hini fyrstu, skulu verða hini síðstu, og hini síðstu hini fyrstu.“

3

Versir