Batseba
54 versir um "Batseba"
Versir
Síða 1 av 2Seinna Sámuelsbók 11:1 Seinna Sámuelsbók
Árið eftir, um ta tíðina ið kongar plaga at fara í hernað, sendi Dávid Jóab avstað við monnum sínum og øllum Ísrael, og teir herjaðu á land Ammonita og kringsettu Rabba. Men Dávid varð verandi í Jerusalem.
Seinna Sámuelsbók 11:2 Seinna Sámuelsbók
So var tað eitt kvøldið, tá reisti Dávid seg av legu síni og fór at ganga uppi á takinum á kongshøllini; hann kom tá at síggja kvinnu, ið baðaði sær, og kvinnan var ógvuliga vøkur.
Seinna Sámuelsbók 11:3 Seinna Sámuelsbók
Dávid sendi nú boð og fregnaði um kvinnuna, og honum varð sagt: „Hatta er Batseba, dóttir Eliam, kona Uria Hetit.“
Seinna Sámuelsbók 11:4 Seinna Sámuelsbók
Dávid sendi boð eftir henni, og hon kom til hansara; hann lá so hjá henni – hon hevði júst reinsað seg eftir óreinsku sína.* Hon fór síðani heimaftur.
Seinna Sámuelsbók 11:5 Seinna Sámuelsbók
Kvinnan varð við barn; hon sendi tá Dávidi boð og læt siga: „Eg eri við barn!“
Seinna Sámuelsbók 11:6 Seinna Sámuelsbók
Tá sendi Dávid Jóabi hesi boð: „Send Uria Hetit til mín.“ Jóab sendi so Uria til Dávid.
Seinna Sámuelsbók 11:7 Seinna Sámuelsbók
Táið Uria kom til hansara, spurdi Dávid hann, um Jóab og herfólkinum visti væl við, og hvussu gekst við hernaðinum.
Seinna Sámuelsbók 11:8 Seinna Sámuelsbók
Síðani segði Dávid við Uria: „Far nú heim til tín sjálvs og vaska tær um føturnar!“ Og táið Uria fór út úr kongshøllini, varð gáva frá konginum send aftan á honum.
Seinna Sámuelsbók 11:9 Seinna Sámuelsbók
Men Uria legði seg fyri durum kongshallarinnar saman við øllum tænarum harra síns; hann fór ikki heim til sín sjálvs.
Seinna Sámuelsbók 11:10 Seinna Sámuelsbók
Táið sagt varð Dávidi, at Uria var ikki farin heim til sín sjálvs, segði Dávid við hann: „Tú kemur jú av ferð – hví ert tú ikki farin heim til tín sjálvs?“
Seinna Sámuelsbók 11:11 Seinna Sámuelsbók
Uria svaraði Dávidi: „Ørkin og Ísrael og Juda búgva í leyvhúsum, og harri mín Jóab og tænarar harra míns hava tilhald úti á markini – og so skuldi eg farið heim til mín sjálvs og etið og drukkið og ligið hjá konu míni! – So satt sum tú livir, og so satt sum sál tín livir – tað geri eg ikki!“
Seinna Sámuelsbók 11:12 Seinna Sámuelsbók
Tá segði Dávid við Uria: „Verð nú her í dag við! So skal eg í morgin lata teg fara.“ Uria steðgaði so í Jerusalem tann dagin og dagin eftir.
Seinna Sámuelsbók 11:13 Seinna Sámuelsbók
Dávid beyð honum nú inn; og hann át og drakk hjá honum, og hann fekk hann druknan. Men um kvøldið fór hann út og legði seg á legu sína saman við tænarum harra síns; hann fór ikki heim til sín sjálvs.
Seinna Sámuelsbók 11:14 Seinna Sámuelsbók
Morgunin eftir skrivaði Dávid Jóab bræv og sendi tað við Uria.
Seinna Sámuelsbók 11:15 Seinna Sámuelsbók
Í brævinum skrivaði hann: „Set Uria fremstan, har sum bardagin er harðastur, og rýmið so frá honum, so hann fellur og doyr!“
Seinna Sámuelsbók 11:16 Seinna Sámuelsbók
Jóab – sum lá og hevði býin kringsettan – setti tá Uria á eitt stað, har hann visti, at djarvir menn vóru.
Seinna Sámuelsbók 11:17 Seinna Sámuelsbók
Táið so menninir í býnum gjørdu álop og hildu ímóti Jóab, fullu nakrir av herfólkinum, av monnum Dávids; eisini Uria Hetitur fall.
Seinna Sámuelsbók 11:18 Seinna Sámuelsbók
Tá sendi Jóab Dávidi boð við tíðindum um alt, ið hent hevði í orrustuni.
Seinna Sámuelsbók 11:19 Seinna Sámuelsbók
Hann gav sendimanninum hetta boð: „Táið tú hevur sagt kongi alt tað, ið hent hevur í bardaganum
Seinna Sámuelsbók 11:20 Seinna Sámuelsbók
– kemur tá ilt í kong, og hann sigur við teg: „Hví komu tit býnum so nær í bardaganum? Tit kundu jú vita, at teir fóru at skjóta niður av múrinum!
Seinna Sámuelsbók 11:21 Seinna Sámuelsbók
Hvør var tað, ið drap Abimelek, son Jerubbeset! Var tað ikki ein kvinna, ið kastaði kvarnarstein niður á hann av múrinum í Tebez, so hann doyði! Hví komu tit múrinum so nær?“ – so skalt tú siga: „Eisini tænari tín Uria Hetitur er deyður!““
Seinna Sámuelsbók 11:22 Seinna Sámuelsbók
Sendimaðurin fór nú avstað og kom og segði Dávidi alt tað, ið Jóab hevði álagt honum.
Seinna Sámuelsbók 11:23 Seinna Sámuelsbók
Sendimaðurin segði við Dávid: „Menninir vórðu okkum ov sterkir og hildu út á markina ímóti okkum; men so róku vit teir aftur líka at býportrinum.
Seinna Sámuelsbók 11:24 Seinna Sámuelsbók
Tá skutu bogamenninir av múrinum niður á tænarar tínar, og nakrir av tænarum kongsins fullu – eisini tænari tín Uria Hetitur fall.“
Seinna Sámuelsbók 11:25 Seinna Sámuelsbók
Tá segði Dávid við sendimannin: „Tú skalt siga við Jóab: „Tak tær ikki hatta so nær! Svørðið verður einum at bana nú og øðrum tá; halt við at gera álop á býin, og tað dyggiliga, og brót hann niður!“ – Soleiðis skalt tú seta mót í hann.“
Seinna Sámuelsbók 11:26 Seinna Sámuelsbók
Táið kona Uria frætti, at Uria, maður hennara, var deyður, syrgdi hon ektafelaga sín.
Seinna Sámuelsbók 11:27 Seinna Sámuelsbók
Men táið sorgardagarnir vóru at enda, sendi Dávid boð og tók hana heim til sín; hon varð kona hansara og átti honum son. – Men hetta, ið Dávid hevði gjørt, var ónt í eygum HARRANS.
Fyrra Jóhannesarbrævið 1:9 Fyrra Jóhannesarbrævið
Játta vit syndir okkara, er Hann trúfastur og rættvísur, so Hann fyrigevur okkum syndirnar og reinsar okkum frá allari órættvísi.
Seinna Sámuelsbók 12:24 Seinna Sámuelsbók
So troystaði Dávid Batsebu, konu sína; og hann fór inn til hennara og lá hjá henni; og hon átti son, sum hann gav navnið Sálomo; hann elskaði HARRIN;
Seinna Sámuelsbók 23:39 Seinna Sámuelsbók
Uria Hetitur – tilsamans 37.
Fyrra Kongabók 1:11 Fyrra Kongabók
Tá segði Natan við Batsebu, móður Sálomo: „Tú hevur sjálvsagt hoyrt, at Adonja, sonur Haggit, er vorðin kongur, uttan at Dávid, harri okkara, veit av?
Fyrra Kongabók 2:19 Fyrra Kongabók
Batseba fór nú inn til Sálomo kong at tosa við hann fyri Adonja. Tá reistist kongurin, fór ímóti henni og boygdi seg djúpt fyri henni. Síðani setti hann seg í hásæti sítt; hásæti varð eisini sett móður kongin, og hon setti seg undir høgru lið hansara.
Fyrra Krønikubók 3:5 Fyrra Krønikubók
Synirnir, sum hann fekk í Jerusalem, vóru hesir: Simea, Sobab, Natan og Sálomo – hesar fýra átti hann við Batsuu, dóttur Ammiel –
Sálmarnir 51:1 Sálmarnir
Til songmeistaran. Sálmur. Eftir Dávid.
Sálmarnir 51:2 Sálmarnir
Ta ferðina ið Natan kom til hansara, eftir at hann hevði verið inni hjá Batsebu.
Sálmarnir 51:3 Sálmarnir
Gud, ver mær náðigur eftir góðsku Tíni, strika út brot míni eftir stóru miskunn Tíni!
Sálmarnir 51:4 Sálmarnir
Tváa meg heilt reinan frá skyld míni, reinsa meg frá synd míni!
Sálmarnir 51:5 Sálmarnir
Tí eg kenni misbrot míni, og synd mín er mær altíð fyri eyga.
Sálmarnir 51:6 Sálmarnir
Móti Tær er tað, eg havi syndað, eina móti Tær, og tað, sum ónt er í eygum Tínum, havi eg gjørt – fyri at Tú skalt standa rættvísur, táið Tú talar, vera reinur, táið Tú dømir.
Sálmarnir 51:7 Sálmarnir
Tú sært, eg eri føddur í misgerð, og í synd varð eg til í móðurlívi.
Sálmarnir 51:8 Sálmarnir
Tú elskar jú sannleik innast í hjartanum – so lær meg tá vísdóm í hjartadýpinum!
Sálmarnir 51:9 Sálmarnir
Reinsa meg við isopi frá synd, so eg verði reinur, tváa meg, so eg verði hvítari enn kavi!
Sálmarnir 51:10 Sálmarnir
Ger, at eg fái at hoyra frøi og gleði, lat beinini, ið Tú hevur sorað sundur, fegnast!
Sálmarnir 51:11 Sálmarnir
Fjal ásjón Tína fyri syndum mínum, og strika út allar misgerðir mínar!
Sálmarnir 51:12 Sálmarnir
Gud, skap í mær reint hjarta, og gev av nýggjum støðugan anda innan í mær!
Sálmarnir 51:13 Sálmarnir
Kasta meg ikki burtur frá ásjón Tíni, og tak ikki Heilaga Anda Tín frá mær!
Sálmarnir 51:14 Sálmarnir
Gev mær aftur at gleðast um frelsu Tína, og halt mær uppi við fúsum anda!
Sálmarnir 51:15 Sálmarnir
So skal eg læra misbrotsmenn vegir Tínar, og syndarar skulu venda við til Tín!
Sálmarnir 51:16 Sálmarnir
Fría meg frá blóðskyld, Gud, Frelsugud mín – so skal tunga mín fegnast um rættferð Tína!
Sálmarnir 51:17 Sálmarnir
Harri, lat upp varrar mínar – so skal muður mín kunngera prís Títt!