barnsmøður

Sálmarnir 127:3 Sálmarnir

Børn eru gáva HARRANS, lívsfrukt er løn.

5

Esaias 49:15 Esaias

– Man kvinna gloyma bróstabarn sítt, so hon miskunnar ikki lívsfrukt síni! Og um so var, at tær kundu gloymt, gloymi Eg ikki teg!

5

Fyrsta Mósebók 3:16 Fyrsta Mósebók

Við kvinnuna segði Hann: „Eg skal lata teg líða stóra trongd, táið tú verður við barn; við pínu skalt tú eiga børn. Men til mann tín skal trá tín vera, og hann skal ráða yvir tær.“

4

Fyrsta Mósebók 21:1 Fyrsta Mósebók

HARRIN vitjaði Sáru, sum Hann hevði lovað; HARRIN gjørdi við Sáru, sum Hann hevði sagt.

4

Fyrsta Mósebók 21:2 Fyrsta Mósebók

Sára varð við barn og átti Ábrahami son á elliárum hansara, ta tíðina sum Gud hevði sagt honum.

4

Fyrsta Mósebók 21:3 Fyrsta Mósebók

Ábraham gav syninum, ið hann hevði fingið, navnið Ísakur, honum, ið Sára hevði átt honum.

4

Orðtøkini 31:28 Orðtøkini

Synir hennara stíga fram og prísa hana lukkuliga; maður hennara reisist og rósar henni:

4

Fyrra Sámuelsbók 1:27 Fyrra Sámuelsbók

Henda drongin var tað, eg bað um, og HARRIN gav mær tað, ið eg bað Hann um.

3

Fyrra Sámuelsbók 1:28 Fyrra Sámuelsbók

Tí gevi eg nú HARRANUM hann aftur; so leingi sum hann livir, skal hann vera HARRANUM givin!“ – Og tey tilbóðu HARRAN har.

3

Esaias 66:13 Esaias

Sum móðir uggar barn sítt, skal Eg troysta tykkum; í Jerusalem skulu tit verða troystað.

3

Lukas 2:6 Lukas

Meðan tey nú vóru har, kom tíðin, at hon skuldi eiga.

3

Lukas 2:7 Lukas

Og hon átti son sín, hin frumborna, og sveipaði Hann og legði Hann í krubbu; tí ikki var rúm fyri teimum í gistihúsinum.

3

Onnur Mósebók 2:1 Onnur Mósebók

Nú var maður av ætt Levi, sum giftist við eini Levi dóttur.

2

Onnur Mósebók 2:2 Onnur Mósebók

Og kvinnan varð við barn og átti son. Táið hon sá, at barnið var vakurt, hevði hon hann krógvaðan í tríggjar mánaðir.

2

Onnur Mósebók 2:3 Onnur Mósebók

Men táið hon ikki fekk krógvað hann longur, tók hon kistu av røri, tætti hana við jørðbiki og tjøru, legði so drongin í hana og setti hana í sevið við áarbakkan.

2

Onnur Mósebók 2:4 Onnur Mósebók

Og systir hansara stóð nakað burtur frá fyri at vita, hvussu fór at gangast við honum.

2

Onnur Mósebók 2:5 Onnur Mósebók

Tá kom dóttir Farao at baða sær í ánni, og gentur hennara gingu har á áarbakkanum. Hon kom tá at síggja kistuna í sevinum og sendi gentu sína avstað at taka hana.

2

Onnur Mósebók 2:6 Onnur Mósebók

Táið hon nú læt hana upp, sá hon barnið – har lá ein drongur og græt. Tá tykti henni synd í honum, og hon segði: „Hetta er eitt av dreingjabørnum Hebrearanna!“

2

Onnur Mósebók 2:7 Onnur Mósebók

Nú segði systir hansara við dóttur Farao: „Skal eg fara og fáa tær eina daddu av teimum hebraisku kvinnunum at fostra tær barnið upp?“

2

Onnur Mósebók 2:8 Onnur Mósebók

Dóttir Farao svaraði henni: „Ja, far!“ – Og gentan fór eftir mammuni at barninum.

2

Onnur Mósebók 2:9 Onnur Mósebók

Dóttir Farao segði tá við hana: „Tak henda drongin og fostra mær hann upp, eg skal lata teg fáa løn fyri tað!“ So tók konan drongin og fostraði hann upp.

2

Onnur Mósebók 2:10 Onnur Mósebók

Men táið drongurin var tilkomin, fór hon við honum til dóttur Farao, og hon tók hann sum son sín og gav honum navnið Móses; „tí,“ segði hon, „eg havi drigið hann upp úr vatninum.“

2

Sálmarnir 113:9 Sálmarnir

Hann, sum letur hina ófruktbøru konu sita sum glaða barnamóður! – Halleluja!

2

Esaias 7:14 Esaias

Tí skal nú Harrin sjálvur geva tykkum tekin: Moyggj skal verða við barn og eiga son, og hon gevur Honum navnið Immanuel.*

2

Lukas 1:31 Lukas

Nú skalt tú verða við barn og eiga son; Hann skalt tú kalla Jesus.

2

Lukas 1:32 Lukas

Hann skal verða stórur og kallast Sonur hins Hægsta; og Gud Harrin skal geva Honum hásæti Dávids, faðirs Hansara.

2

Lukas 1:33 Lukas

Hann skal vera kongur yvir húsi Jákups allar ævir, og ikki skal vera endi á kongadømi Hansara.“

2

Jóhannes 16:21 Jóhannes

Táið kvinnan eigur, hevur hon sorg, tí tími hennara er komin; men táið hon hevur átt barnið, minnist hon ikki longur angist sína av gleði um, at menniskja er borið í heim.

2

Seinna Timoteusarbrævið 1:5 Seinna Timoteusarbrævið

Tí eg eri mintur um trúnna, sum í tær er, og sum fyrst búði í Lois, ommu tíni, og í Eunike, móður tíni – trúgv, sum ikki er bert eiti. Eg eri vísur í, at hon býr í tær við.

2

Versir