bardagavøllur sinnisins

Rómverjabrævið 12:2 Rómverjabrævið

Og berið tykkum ikki at sum henda øld, nei, verðið umskapt við endurnýggjan sinnis tykkara, so tit kunnu royna, hvat vilji Guds er – hitt góða, dámliga og fullkomna!

4

Seinna Korintbrævið 10:3 Seinna Korintbrævið

Tí um vit so liva í holdinum, berjast vit tó ikki eftir holdinum;

3

Seinna Korintbrævið 10:4 Seinna Korintbrævið

vápnini, ið vit berjast við, eru ikki av holdinum, men full av kraft fyri Gudi – til at bróta niður hervirki

3

Seinna Korintbrævið 10:5 Seinna Korintbrævið

– táið vit bróta niður hugsannabygningar og alt høgt, sum reisir seg móti kunnskapinum um Gud, og taka hvørja hugsan til fanga undir lýdni fyri Kristusi,

3

Jákupsbrævið 4:7 Jákupsbrævið

Verið tí Gudi undirgivin! Men standið Djevulinum ímóti, so skal hann flýggja frá tykkum!

3

Sálmarnir 27:1 Sálmarnir

Eftir Dávid. HARRIN er ljós mítt og frelsa mín – hvønn skal eg óttast! HARRIN er tann, ið verjir lív mítt – hvønn skal eg ræðast!

2

Sálmarnir 27:2 Sálmarnir

Táið illgerðarmenn koma ímóti mær og ætla at gloypa mær, snáva og falla teir sjálvir, mótstøðumenn og fíggindar mínir.

2

Sálmarnir 27:3 Sálmarnir

Um so herur tekur støðu móti mær, óttast hjarta mítt ikki; um ófriður brestur á móti mær, eri eg tó tryggur.

2

Sálmarnir 27:4 Sálmarnir

– Um eitt havi eg biðið HARRAN, tí trái eg eftir: At eg skal sleppa at búgva í húsi HARRANS allar dagar mínar, til at skoða, hvussu lívsælur HARRIN er, og grunda í templi Hansara.

2

Sálmarnir 27:5 Sálmarnir

Tí Hann goymir meg í húsi Sínum hin ónda dag; Hann fjalir meg, loyndan í tjaldi Sínum; upp á klett leiðir Hann meg.

2

Sálmarnir 27:6 Sálmarnir

Og nú skal høvur mítt lyfta seg upp yvir fíggindar mínar rundan um meg, eg skal við fagnaði bera fram offur í tjaldi Hansara; við songi og spæli skal eg prísa HARRANUM.

2

Sálmarnir 27:7 Sálmarnir

Hoyr, HARRI, eg rópi hart, ver mær náðigur og svara mær!

2

Sálmarnir 27:8 Sálmarnir

Hjarta mítt minnir Teg á orð Títt: „Søkið ásjón Mína!“ – HARRI, eg søki ásjón Tína!

2

Sálmarnir 27:9 Sálmarnir

Fjal ikki ásjón Tína fyri mær, vís ikki í vreiði tænara Tínum burtur! Tú ert hjálp mín; koyr meg ikki burtur og far ikki frá mær, Gud frelsu mínar!

2

Sálmarnir 27:10 Sálmarnir

Tí faðir og móðir fóru frá mær – men HARRIN tekur meg til Sín.

2

Sálmarnir 27:11 Sálmarnir

Lær meg veg Tín, HARRI, leið meg eftir hini sløttu gøtu, fyri teirra skuld, ið lúra eftir mær!

2

Sálmarnir 27:12 Sálmarnir

Gev meg ikki glúpskum óvinum í hendur! Tí følsk vitni reisa seg móti mær, og menn, ið froysa av yvirgangi.

2

Sálmarnir 27:13 Sálmarnir

Á, hevði eg ikki trúð, at eg skal síggja góðsku HARRANS í landi teirra, sum liva!

2

Sálmarnir 27:14 Sálmarnir

– Bíða eftir HARRANUM, ver hugreystur, og hjarta títt veri sterkt, ja, bíða eftir HARRANUM!

2

Sálmarnir 91:1 Sálmarnir

Tann, ið situr í lívd hins Hægsta og býr í skugga hins Alvalda,

2

Sálmarnir 91:2 Sálmarnir

sigur við HARRAN: „Skjól mítt, borg mín, Gud mín, sum eg líti á!“

2

Sálmarnir 91:3 Sálmarnir

Tí Hann bjargar tær úr snerru fuglamansins, undan oyðandi pest;

2

Sálmarnir 91:4 Sálmarnir

við fjøðrum Sínum skýlir Hann tær, undir veingjum Hansara finnur tú lívd, trúfesti Hansara er skjøldur og vernd.

2

Sálmarnir 91:5 Sálmarnir

Tú skalt ikki óttast náttaræðslurnar, ei pílin, ið flýgur um dagin,

2

Sálmarnir 91:6 Sálmarnir

ei pestina, ið sníkir seg í myrkrinum, ei sóttina, ið oyðir um middagin.

2

Sálmarnir 91:7 Sálmarnir

Um so túsund falla tær við lið, tíggju túsund við høgru hond tína, skal tað tó ikki ráma teg;

2

Sálmarnir 91:8 Sálmarnir

tú skalt bert skoða tað við eygum tínum, síggja, hvussu gudleys fáa løn sína.

2

Sálmarnir 91:9 Sálmarnir

„Tí Tú, HARRI, ert skjól mítt“ [sigur tú]. – Hin Hægsta hevur tú gjørt til bústað tín;

2

Sálmarnir 91:10 Sálmarnir

teg skal einki ilt henda, og eingin plága skal koma tjaldi tínum nær.

2

Sálmarnir 91:11 Sálmarnir

Tí Hann gevur einglum Sínum boð um at varðveita teg á øllum vegum tínum;

2

Sálmarnir 91:12 Sálmarnir

teir skulu bera teg á hondum, so tú skalt ongum steini sláa fótin ímóti;

2

Sálmarnir 91:13 Sálmarnir

á leyvu og høggorm skalt tú traðka, trampa niður ungleyvur og drekar.

2

Sálmarnir 91:14 Sálmarnir

„Við tað at hann heldur seg inn at Mær, skal Eg fría hann út, Eg skal bjarga honum, við tað at hann kennir navn Mítt;

2

Sálmarnir 91:15 Sálmarnir

hann ákallar Meg, og Eg skal svara honum; Eg eri við honum í neyðini, Eg skal fría hann út og lata hann koma til heiður;

2

Sálmarnir 91:16 Sálmarnir

við longum lívi skal Eg metta hann og lata hann skoða frelsu Mína.“

2

Orðtøkini 16:18 Orðtøkini

Framman undan undirgangi gongur hugmóð, og framman undan falli stoltleiki.

2

Orðtøkini 29:1 Orðtøkini

Tann, sum mangan er revsaður, og kortini ger hálsin harðan, skal snøggliga verða brotin ógrøðandi sundur.

2

Orðtøkini 29:2 Orðtøkini

Táið rættvís nørast, gleðist fólkið, men táið gudleysur maður valdar, suffar fólkið.

2

Orðtøkini 29:3 Orðtøkini

Tann, ið elskar vísdóm, gleðir faðir sín, men tann, ið er vinur við skøkjur, spillir burtur góðs sítt.

2

Orðtøkini 29:4 Orðtøkini

Við rætti grundfestir kongurin land sítt, men tann, sum tekur við gávum, brýtur tað niður.

2

Orðtøkini 29:5 Orðtøkini

Tann, ið smikrar fyri næsta sínum, leggur út net fyri fót hansara.

2

Orðtøkini 29:6 Orðtøkini

Misgerð hins ónda mans er honum snerra, men hin rættvísi skal fegnast og gleðast.

2

Orðtøkini 29:7 Orðtøkini

Hin rættvísi tekur sær av søk teirra, sum lítið hava at týða, men hin gudleysi skilir einki.

2

Orðtøkini 29:8 Orðtøkini

Spottarar øsa upp staðin, men vísmenn stilla vreiði.

2

Orðtøkini 29:9 Orðtøkini

Táið vísmaður setur at dára, verður dárin illur og flennir; hann fær ikki verið stillur.

2

Orðtøkini 29:10 Orðtøkini

Blóðmenn hata hin lýtaleysa, men rættsintir royna at bjarga lívi hansara.

2

Orðtøkini 29:11 Orðtøkini

Alt illsinni sítt letur dárin streyma út, men hin vísi heldur vreiðini aftur og stillar hana.

2

Orðtøkini 29:12 Orðtøkini

Táið høvdingin lurtar eftir lygitalu, verða allir tænarar hansara gudleysir.

2

Orðtøkini 29:13 Orðtøkini

Hin fátæki og tann, ið kúgar hann, hittast; HARRIN gevur eygum beggja ljós.

2

Orðtøkini 29:14 Orðtøkini

Tann kongur, sum dømir við rætti tey, ið lítið hava at týða, hásæti hansara stendur í allar ævir.

2