avundsjúkar kvinnur

Fyrsta Mósebók 30:1 Fyrsta Mósebók

Táið Rakul sá, at hon og Jákup einki barn fingu, varð hon øvundsjúk á systur sína og segði við Jákup: „Lat meg fáa børn! Ella doyggi eg!“

11

Hásongurin 8:6 Hásongurin

Hav meg sum innsiglisring við hjarta títt, sum innsiglisring um armin! Tí sterkur sum deyðin er kærleiki, harður í tráan síni sum deyðaríkið; gløður hansara eru sum eldsgløður, logi HARRANS.

8

Orðtøkini 27:4 Orðtøkini

Illsinni er grumt, og vreiði skúmar, men hvør kann standa seg móti øvund!

7

Jákupsbrævið 3:14 Jákupsbrævið

Men hava tit beiska øvund og hug til stríð í hjørtum tykkara, so rósið tykkum ikki og lúgvið ikki móti sannleikanum!

6

Jákupsbrævið 3:15 Jákupsbrævið

Hesin „vísdómur“ kemur ikki omanífrá, men er av jørðini, av náttúruni, av illum andum.

6

Jákupsbrævið 3:16 Jákupsbrævið

Tí har øvund er, og hugur til stríð, er óskil og alt, sum ilt er.

6

Fyrra Sámuelsbók 1:6 Fyrra Sámuelsbók

Hin kona hansara plagdi eisini – fyri at loypa ilt í hana – at arga hana nógv við tí, at HARRIN hevði stongt móðurlív hennara.

5

Fjórða Mósebók 5:14 Fjórða Mósebók

men illtankaandin kortini kemur á mannin, so hann fær illtanka til konu sína, og tað eisini er so, at hon hevur latið seg vanæra – ella illtankaandin kemur á hann, so hann fær illtanka til konu sína, tóat hon ikki hevur latið seg vanæra –

4

Orðtøkini 6:34 Orðtøkini

Tí illur verður maðurin um, at tú hevur gingið honum ov nær, og hann sparir ikki hevndardagin;

4

Orðtøkini 14:30 Orðtøkini

Spakført hjarta er lív likamsins, men illsinni er rot í beinunum.

4

Galatiabrævið 5:19 Galatiabrævið

Verk holdsins eru opinber; tey eru: Siðloysi, óreinska, skammloysi,

4

Galatiabrævið 5:20 Galatiabrævið

avgudadýrkan, gandur, fíggindskapur, klandur, kappingarhugur, vreiði, stríð, tvídráttur, flokkadráttur,

4

Galatiabrævið 5:21 Galatiabrævið

øvund, morð, drykkjuskapur, svirr og annað tílíkt, sum eg sigi tykkum um frammanundan – eins og eg eisini áður havi sagt – at tey, sum slíkt gera, skulu ikki arva ríki Guds.

4

Fyrra Korintbrævið 3:3 Fyrra Korintbrævið

tí tit eru holdlig enn. Tí táið øvund og træta er tykkara millum, eru tit tá ikki holdlig og bera tykkum at, sum menniskju eru von!

3

Fyrsta Mósebók 4:5 Fyrsta Mósebók

Men á Káin og offur hansara hugdi Hann ikki. Tá kom ógvuliga ilt í Káin, og andlit hansara varð dapurt.

2

Fyrsta Mósebók 4:6 Fyrsta Mósebók

HARRIN segði tá við Káin: „Hví ert tú illur, og hví er andlit títt so dapurt?

2

Fyrsta Mósebók 16:4 Fyrsta Mósebók

Hann fór nú inn til Hagar, og hon varð við barn. Men táið hon sá, at hon var vorðin við barn, vanvirdi hon frú sína.

2

Fyrsta Mósebók 16:5 Fyrsta Mósebók

Tá segði Sárai við Ábram: „Órætturin, ið eg líði, er tín skuld! Eg havi sjálv givið tær trælkvinnu mína í favn, og nú hon sær, at hon er við barn, vanvirðir hon meg. HARRIN skal vera dómari millum meg og teg!“

2

Fjórða Mósebók 5:29 Fjórða Mósebók

– Hetta er illtankalógin – táið kvinna er manni sínum ótrúgv og letur seg vanæra,

2

Fjórða Mósebók 5:30 Fjórða Mósebók

ella táið illtankaandin kemur á mann, so hann fær illtanka til konu sína; tá skal hann leiða konuna fram fyri ásjón HARRANS, og presturin skal gera við hana alt tað, ið sagt er í hesi lóg.

2

Seinna Korintbrævið 11:2 Seinna Korintbrævið

Tí eg krevji tykkum heilt, sum Gud krevur; eg trúlovaði tykkum jú við einum manni, fyri at leiða Kristusi fram reina moyggj.

2