avgudar

Onnur Mósebók 20:3 Onnur Mósebók

Tú mást ikki hava aðrar gudar enn Meg.

5

Onnur Mósebók 20:4 Onnur Mósebók

Tú mást onga skurðmynd gera tær, ei heldur nakra mynd, av tí, sum er uppi í himli, av tí, sum er niðri á jørðini, ella av tí, sum er í vatninum undir jørðini;

4

Fyrra Jóhannesarbrævið 5:21 Fyrra Jóhannesarbrævið

Børn míni! Varðið tykkum fyri avgudunum!

4

Triðja Mósebók 26:1 Triðja Mósebók

„Tit mugu ikki gera tykkum avgudar; skurðmyndir ella minnissteinar mugu tit ikki reisa tykkum og ikki seta steinar við myndum í landi tykkara fyri at tilbiðja hjá teimum; tí Eg eri HARRIN Gud tykkara!

3

Sálmarnir 115:4 Sálmarnir

Avgudar teirra eru silvur og gull, handaverk manna;

3

Sálmarnir 115:5 Sálmarnir

teir hava munn, men tala ikki, eygu, men síggja ikki;

3

Sálmarnir 115:6 Sálmarnir

teir hava oyru, men hoyra ikki; teir hava nøs, men lukta ikki;

3

Sálmarnir 115:7 Sálmarnir

teir hava hendur, men føla ikki, føtur, men ganga ikki; teir hava einki mál í barkanum.

3

Sálmarnir 115:8 Sálmarnir

Sum teir eru, verða tey, sum gera teir, ein og hvør, ið lítur á teir.

3

Sálmarnir 135:15 Sálmarnir

Avgudar heidninganna eru silvur og gull, handaverk manna;

3

Sálmarnir 135:16 Sálmarnir

teir hava munn, men tala ikki, eygu, men síggja ikki;

3

Sálmarnir 135:17 Sálmarnir

teir hava oyru, men hoyra ikki, og eingin andadráttur er í munni teirra.

3

Esaias 44:9 Esaias

Teir, ið gera útskornar myndir, eru einki allir samlir; kæru gudar teirra eru til onga nyttu, og tey, sum geva teimum vitnisburð, síggja ikki og vita ikki – fyri at tey skulu verða til skammar!

3

Esaias 44:10 Esaias

Hvør hevur gjørt gud og stoypt mynd – til onga nyttu?

3

Esaias 44:11 Esaias

Nei, allir teir, ið halda seg til hana, skulu verða til skammar – og meistararnir eru jú menniskju sjálvir! Lat teir koma saman allar samlar, lat teir stíga fram! Teir skulu ræðast, teir skulu verða til skammar – hvør ein!

3

Esaias 44:12 Esaias

Jarnsmiðurin nýtir meitil sín og arbeiðir við koleld; hann evnar myndina til við homrum og arbeiðir upp á hana við sterka armi sínum; hann verður svangur, meðan hann arbeiðir, og máttleysur; hann drekkur ikki vatn, og verður linur.

3

Triðja Mósebók 19:4 Triðja Mósebók

Tit mugu ikki venda tykkum til avgudarnar og ikki gera tykkum stoyptar gudar. – Eg eri HARRIN Gud tykkara!

2

Esaias 30:22 Esaias

Tá skalt tú meta óreinar silvurpláturnar á útskornu myndum tínum og gullpláturnar á stoyptu myndum tínum; tú skalt kasta tær burt sum skarn; „út hiðani!“ skalt tú siga við tær.

2

Esaias 37:19 Esaias

og kastað gudar teirra í eldin – men teir eru ikki Gudar, teir eru handaverk manna, viður og steinur, tí fingu teir forkomið teimum!

2

Esaias 44:13 Esaias

Træsmiðurin strekkir út máliband og merkir fyri við stift, telgir træið til við knívi og merkir fyri við passara; hann ger tað vorðið sum menniskju, sum vakran mann, at standa í húsi.

2

Esaias 44:14 Esaias

Ein fer og høggur sedristrø, tekur steineik og eik og velur sær eitt av trøunum í skóginum; hann plantar furutræ, og regnið ger, at tað veksur.

2

Esaias 44:15 Esaias

Og maðurin nýtir tað til brenni; hann tekur av tí og vermir seg við tí; hann kyndir eisini upp og bakar breyð við tí – og so ger hann eisini gud av tí og tilbiður hann, hann ger útskorna mynd av tí og leggur seg á knæ fyri tí!

2

Esaias 44:16 Esaias

Helvtina av tí brennir hann upp; við ta helvtina steikir hann kjøtið, sum hann skal eta; hann steikir steik og mettar seg; hann vermir seg eisini og sigur: „Á, nú varð eg heitur, eg kenni hitan!“

2

Esaias 44:17 Esaias

– Og av tí, ið eftir er, ger hann gud, útskorna mynd, sum hann leggur seg á knæ fyri og tilbiður, biður til og sigur við: „Frels meg, tú ert Gud mín!“

2

Esaias 44:18 Esaias

– Teir skilja einki, teir fata einki, tí Hann* hevur klínt eygu teirra saman, so teir síggja einki, hert hjarta teirra, so teir skilja einki!

2

Esaias 44:19 Esaias

Hann* leggur sær tað ikki á hjarta, og hann hevur ikki so frægt vit og skil, at hann sigur: „Helvtina av tí havi eg brent; eg havi eisini bakað breyð við gløðurnar; eg havi steikt kjøt og etið – og tað, ið eftir er, skuldi eg gjørt til andstygd,** fyri træspreki skuldi eg lagt meg á knæ!“

2

Esaias 44:20 Esaias

– Tann, ið heldur seg til tað, sum einki er uttan øska, hevur dárað hjarta fingið av leið, so hann bjargar ikki sál síni og sigur: „Tað er jú lygn, hetta, sum eg haldi í høgru hond!“

2

Jeremias 10:3 Jeremias

Tí siðir tjóðanna eru fáfongd. Teir fella træ í skóginum, og træsmiðurin evnar tað til við øksini;

2

Jeremias 10:4 Jeremias

við silvuri og gulli prýða teir tað, við seymi og hamara festa teir tað, so tað riðar ikki.

2

Jeremias 10:5 Jeremias

Teir* eru sum ræða í melóngarði og duga ikki at tosa; teir mugu verða bornir, tí teir duga ikki at ganga. Ræðist ikki teir! Teir fáa jú einki ilt gjørt, og líka lítið eru teir mentir at gera gott.

2

Jónas 2:8 Jónas

Táið sál mín ørmaktaðist í mær, mintist eg HARRAN, og bøn mín steig upp til Tín í heilaga templi Tínum.

2

Habakkuk 2:18 Habakkuk

Hvat batar útskorin mynd, síðani smiðurin sker hana út! Ella hvørja nyttu ger stoypt mynd – lygilærari – síðani hann, ið stoypt hana hevur, lítur so á hana, at hann ger sær málleysar avgudar!

2

Fyrra Korintbrævið 10:14 Fyrra Korintbrævið

Flýggið tí avgudadýrkanina, elskaðu míni!

2

Hebrearabrævið 13:5 Hebrearabrævið

Atferð tykkara veri uttan peningakærleika, verið nøgd við tað, sum tit hava! Hann hevur jú sjálvur sagt: „Eg skal als ikki sleppa tær og als ikki fara frá tær“ –

2

Versir