at vera vreiður
32 versir um "at vera vreiður"
Versir
Síða 1 av 1Efesusbrævið 4:26 Efesusbrævið
Verða tit ill, so syndið ikki, latið ikki sólina seta yvir vreiði tykkara –
Efesusbrævið 4:27 Efesusbrævið
og gevið ikki Djevulinum rúm!
Jákupsbrævið 1:19 Jákupsbrævið
Tit vita tað, elskaðu brøður mínir! Men hvørt menniskja veri skjótt at hoyra, seint at tala, seint til vreiði!
Jákupsbrævið 1:20 Jákupsbrævið
Tí vreiði mans avrikar ikki tað, sum rætt er fyri Gudi.
Sálmarnir 37:8 Sálmarnir
Halt teg frá vreiði, lat illsinni fara, ver ikki ov bráður – av tí stendst einki uttan ilt!
Orðtøkini 15:1 Orðtøkini
Milt svar stillar bræði, men særandi orð vekur vreiði.
Orðtøkini 29:8 Orðtøkini
Spottarar øsa upp staðin, men vísmenn stilla vreiði.
Orðtøkini 29:9 Orðtøkini
Táið vísmaður setur at dára, verður dárin illur og flennir; hann fær ikki verið stillur.
Orðtøkini 29:10 Orðtøkini
Blóðmenn hata hin lýtaleysa, men rættsintir royna at bjarga lívi hansara.
Orðtøkini 29:11 Orðtøkini
Alt illsinni sítt letur dárin streyma út, men hin vísi heldur vreiðini aftur og stillar hana.
Orðtøkini 29:12 Orðtøkini
Táið høvdingin lurtar eftir lygitalu, verða allir tænarar hansara gudleysir.
Orðtøkini 29:13 Orðtøkini
Hin fátæki og tann, ið kúgar hann, hittast; HARRIN gevur eygum beggja ljós.
Orðtøkini 29:14 Orðtøkini
Tann kongur, sum dømir við rætti tey, ið lítið hava at týða, hásæti hansara stendur í allar ævir.
Orðtøkini 29:15 Orðtøkini
Koyril og revsing geva vísdóm, men drongur, sum sleppur at ráða sær sjálvum, ger móður síni fyri skommum.
Orðtøkini 29:16 Orðtøkini
Táið gudleys fáa vald, fær syndin vald, men rættvís skulu við gleði síggja fall teirra.
Orðtøkini 29:17 Orðtøkini
Tykta son tín, so skal hann verða tær til gleði og lívga sál tína!
Orðtøkini 29:18 Orðtøkini
Er eingin profetsjón, villist fólkið av leið, men lukkuligur er tann, ið heldur lógina.
Sálmarnir 145:8 Sálmarnir
Náðigur og miskunnsamur er HARRIN, langmóðigur og ríkur í miskunn.
Rómverjabrævið 12:14 Rómverjabrævið
Signið tey, sum liggja eftir tykkum, signið, og bannið ikki!
Rómverjabrævið 12:15 Rómverjabrævið
Gleðist við hinum glaðu, og grátið við teimum, ið gráta!
Rómverjabrævið 12:16 Rómverjabrævið
Semjist tykkara millum! Tráið ikki eftir hinum høga, nei, haldið tykkum til hitt lága! Gerist ikki klók í tykkara egnu hugsanum!
Rómverjabrævið 12:17 Rómverjabrævið
Lønið ongum ilt fyri ilt! Leggið tykkum eftir tí, sum gott er í eygum alra menniskja!
Rómverjabrævið 12:18 Rómverjabrævið
Er tað møguligt – so langt sum til tykkara stendur – so haldið frið við øll menniskju!
Rómverjabrævið 12:19 Rómverjabrævið
Hevnið tykkum ikki sjálv, tit elskaðu, nei, gevið vreiðini rúm! Tí skrivað er: „Mær hoyrir hevndin til, Eg skal løna aftur! sigur Harrin.“
Rómverjabrævið 12:20 Rómverjabrævið
„Er tí fíggindi tín svangur, so gev honum at eta, er hann tystur, so gev honum at drekka! Tí táið tú hetta gert, savnar tú gløðandi kol á høvd hansara.“
Rómverjabrævið 12:21 Rómverjabrævið
Lat teg ikki vinna av hinum illa, nei, vinn hitt illa við góðum!
Rómverjabrævið 13:1 Rómverjabrævið
Hvørt menniskja veri teimum yvirvøldum lýðið, sum yvir tí eru! Tí eingin yvirvøld er, sum ikki er frá Gudi; tær, ið eru, eru settar av Gudi –
Rómverjabrævið 13:2 Rómverjabrævið
so at tann, sum setur seg upp ímóti yvirvøldini, stendur tí ímóti, sum Gud hevur fyriskipað; men tey, sum standa ímóti, skulu fáa dóm sín.
Orðtøkini 21:2 Orðtøkini
Allar leiðir mansins eru beinar í hansara egnu eygum; men HARRIN vigar hjørtuni.
Orðtøkini 26:20 Orðtøkini
Táið einki brenni er eftir, kólnar eldurin út, og táið eingin útspillari er, heldur stríð uppat.
Prædikarin 7:9 Prædikarin
Ver ikki snarur í sinninum at verða illur, tí illsinni býr í dárabrósti!
Jóhannes 16:33 Jóhannes
Hetta havi Eg talað til tykkara, fyri at tit skulu hava frið í Mær. Í heiminum hava tit trongd, men verið hugreystir – Eg havi sigrað yvir heiminum!“