at vera uppmuntari

Fyrra Tessalonikabrævið 5:11 Fyrra Tessalonikabrævið

Áminnið tí hvør annan, og uppbyggið hvør annan – sum tit eisini gera!

11

Orðtøkini 16:24 Orðtøkini

Mild orð eru sum rennandi hunangur, sálini søt og likaminum heilsubót.

5

Efesusbrævið 4:29 Efesusbrævið

Eingin ólíklig tala komi tykkum av munni, nei, slík, sum góð er til uppbygging, sum nú tørvar, so tey, sum hoyra, kunnu fáa náði við henni!

4

Hebrearabrævið 3:13 Hebrearabrævið

Nei, áminnið hvør annan hvønn dag, so leingi sum tað eitur „í dag“, so eingin av tykkum verður herdur við sviki syndarinnar!

4

Hebrearabrævið 10:25 Hebrearabrævið

og ikki geva uppat at koma saman hvør við annan – soleiðis sum siður er hjá summum – men áminna hvør annan, og tað so mikið meiri, sum tit síggja, at dagurin nærkast!

4

Orðtøkini 12:25 Orðtøkini

Hjartasorg nívir til jarðar, men blídligt orð gleðir.

3

Rómverjabrævið 15:1 Rómverjabrævið

Vit, sum sterk eru, eiga at bera veikleikar hinna veiku og ikki gera, sum okkum sjálvum líkar.

3

Rómverjabrævið 15:2 Rómverjabrævið

Ein og hvør av okkum skal gera, sum næsta hansara líkar – honum til gagn, til uppbygging.

3

Rómverjabrævið 15:3 Rómverjabrævið

Kristus gjørdi jú ikki heldur, sum Honum líkaði; nei – sum skrivað er: „Háð teirra, ið Teg háðaðu, fall á Meg.“

3

Rómverjabrævið 15:4 Rómverjabrævið

Alt, ið áður er skrivað, er jú skrivað okkum til lærdóm, so vit, við toli og troystini, ið skriftirnar geva, skulu hava vón.

3

Rómverjabrævið 15:5 Rómverjabrævið

Og Gud tolsins og troystarinnar gevi tykkum at semjast tykkara millum – eftir fyridømi Jesu Krists,

3

Rómverjabrævið 15:6 Rómverjabrævið

so tit av einum hjarta – við einum munni – kunnu prísa Gudi og Faðir Harra okkara Jesu Krists!

3

Rómverjabrævið 15:7 Rómverjabrævið

Takið tí hvør ímóti øðrum, eins og eisini Kristus tók ímóti okkum, Gudi til dýrd!

3

Rómverjabrævið 15:8 Rómverjabrævið

Eg sigi: Kristus er vorðin tænari hinna umskornu til vitnisburð um, at Gud er sannorðaður – fyri at staðfesta lyftini til fedrarnar;

3

Rómverjabrævið 15:9 Rómverjabrævið

men heidningarnir skulu prísa Gudi fyri miskunn – sum skrivað er: „Tí skal eg játta Teg millum heidningar og lovsyngja navni Tínum.“

3

Rómverjabrævið 15:10 Rómverjabrævið

Uppaftur verður sagt: „Gleðist, tit heidningar, saman við fólki Hansara!“

3

Rómverjabrævið 15:11 Rómverjabrævið

Og uppaftur: „Lovið Harranum, allir heidningar, og prísið Honum, øll fólk!“

3

Rómverjabrævið 15:12 Rómverjabrævið

Uppaftur sigur Esaias: „Koma skal rótskot Ísais, Hann, sum reisist at ráða yvir heidningum; á Hann skulu heidningar vóna.“

3

Rómverjabrævið 15:13 Rómverjabrævið

Gud vónarinnar fylli tykkum við allari gleði og øllum friði í trúnni, so tit kunnu vera rík í vónini við kraft Heilaga Andans!

3

Rómverjabrævið 15:14 Rómverjabrævið

Eg havi eisini sjálvur ta fullu vissu um tykkum, brøður mínir, at tit av tykkum sjálvum eru fullir av góðsku, fyltir við øllum kunnskapi, førir fyri eisini at áminna hvør annan.

3

Rómverjabrævið 15:15 Rómverjabrævið

Tó havi eg fyri ein part skrivað heldur djarvt til tykkara fyri aftur at áminna tykkum – eftir náðini, ið mær er givin av Gudi,

3

Rómverjabrævið 15:16 Rómverjabrævið

at eg millum heidningarnar skal vera offurtænari Krists Jesu, ið tænir sum prestur í evangelii Guds, fyri at heidningarnir kunnu verða offur, ið líkar Honum, halgað við Heilaga Andanum.

3

Rómverjabrævið 15:17 Rómverjabrævið

Tí havi eg rós mítt í Kristi Jesusi, í tænastu míni fyri Gudi.

3

Rómverjabrævið 15:18 Rómverjabrævið

Tí eg vil ikki vága mær at tala um nakað annað enn tað, sum Kristus hevur virkað við mær til at leiða heidningar til lýdni, við orði og verki,

3

Rómverjabrævið 15:19 Rómverjabrævið

við kraft tekna og undra, við kraft Anda Guds, so eg, úr Jerusalem og runt um, líka til Illýria, havi til fulnar kunngjørt evangelium Kristusar.

3

Rómverjabrævið 15:20 Rómverjabrævið

Eg havi tó sett æru mína í at kunngera evangeliið, ikki har sum Kristus var nevndur frammanundan – fyri at eg skuldi ikki byggja á grundarlagnum hjá øðrum.

3

Rómverjabrævið 15:21 Rómverjabrævið

Nei – sum skrivað er: „Tey, ið ongan boðskap høvdu fingið um Hann, skulu síggja, og tey, sum ikki hava hoyrt, skulu skilja.“

3

Rómverjabrævið 15:22 Rómverjabrævið

Tí eri eg eisini so mangan hindraður at koma til tykkara.

3

Rómverjabrævið 15:23 Rómverjabrævið

Men nú ið einki rúm er mær longur í hesum londum – og eg mong ár havi tráað eftir at koma til tykkara –

3

Rómverjabrævið 15:24 Rómverjabrævið

ætli eg, táið eg fari til Spania, at koma til tykkara; tí eg vóni at fáa tykkum at síggja á gjøgnumferðini og av tykkum at verða hjálptur hagar, eftir at eg fyrst í nakran mun havi fingið gott av tykkum.

3

Rómverjabrævið 15:25 Rómverjabrævið

Men nú fari eg til Jerusalem í tænastu hinna heilagra.

3

Rómverjabrævið 15:26 Rómverjabrævið

Tí Makedonia og Akaia vildu so fegin skjóta saman nakað til hini fátæku millum hini heilagu í Jerusalem.

3

Rómverjabrævið 15:27 Rómverjabrævið

Tey vildu so fegin gera tað – og tey standa eisini í skuld til teirra. Tí táið heidningarnir hava fingið part í andaligu góðum teirra, skylda teir teimum eisini at tæna teimum við hinum tímiliga.

3

Rómverjabrævið 15:28 Rómverjabrævið

Táið eg tá havi fullført hetta og lagt henda ávøkst í hendur teirra, ætli eg haðani at fara til Spania og bera við hjá tykkum.

3

Rómverjabrævið 15:29 Rómverjabrævið

Og eg veit, at táið eg komi til tykkara, skal eg koma við signing Kristusar í fullum máli.

3

Rómverjabrævið 15:30 Rómverjabrævið

Nú áminni eg tykkum, brøður, við Harra okkara Jesusi Kristi og við kærleika Andans, saman við mær at stríða í bønum tykkara til Gud fyri mær,

3

Rómverjabrævið 15:31 Rómverjabrævið

at eg skal verða bjargaður frá hinum vantrúgvandi í Judea, og at ørindi mítt í Jerusalem skal líka hinum heilagu væl,

3

Rómverjabrævið 15:32 Rómverjabrævið

so eg kann koma til tykkara við gleði, eftir vilja Guds, og verða lívgaður saman við tykkum.

3

Rómverjabrævið 15:33 Rómverjabrævið

Gud friðarins veri við tykkum øllum! Amen.

3

Fyrra Korintbrævið 13:1 Fyrra Korintbrævið

Um eg so tali við tungum menniskja og eingla, men havi ikki kærleika, eri eg vorðin ljóðandi málmur ella klingandi bjølla.

3

Fyrra Korintbrævið 13:2 Fyrra Korintbrævið

Um eg so havi profetagávu, kenni øll loyndarmál og eigi allan kunnskap, og um eg so havi alla trúgv, so eg kann flyta fjøll, men havi ikki kærleika, eri eg einki.

3

Fyrra Korintbrævið 13:3 Fyrra Korintbrævið

Og um eg so býti út, fátækum til føði, alt, ið eg eigi, og um eg so gevi likam mítt at verða brent, men havi ikki kærleika, batar tað mær einki.

3

Fyrra Korintbrævið 13:4 Fyrra Korintbrævið

Kærleikin er langmóðigur, er mildur; kærleikin ber ikki øvund, kærleikin reypar ikki, blásist ikki upp;

3

Fyrra Korintbrævið 13:5 Fyrra Korintbrævið

hann ber seg ikki ósømiliga at, søkir ikki sítt egna, goymir ikki agg, tilroknar ikki hitt illa;

3

Fyrra Korintbrævið 13:6 Fyrra Korintbrævið

hann gleðist ikki yvir órættvísi, men gleðist yvir sannleika;

3

Fyrra Korintbrævið 13:7 Fyrra Korintbrævið

hann breiðir yvir alt, trýr øllum, vónar alt, tolir alt.

3

Fyrra Korintbrævið 13:8 Fyrra Korintbrævið

Kærleikin fellur aldri burtur. Men profetagávur – tær skulu fáa enda; somuleiðis tungutala – hon skal halda uppat; og kunnskapur – hann skal fáa enda.

3

Fyrra Korintbrævið 13:9 Fyrra Korintbrævið

Tí vit kenna í brotum, og vit profetera í brotum;

3

Fyrra Korintbrævið 13:10 Fyrra Korintbrævið

men táið hitt fullkomna kemur, skal tað, sum í brotum er, fáa enda.

3

Fyrra Korintbrævið 13:11 Fyrra Korintbrævið

Táið eg var barn, talaði eg sum barn, hugsaði sum barn, dømdi sum barn; men táið eg varð maður, legði eg av hitt barnsliga.

3