at verða seinkaður

Esaias 40:21 Esaias

Fata tit einki? Hoyra tit einki? Er hetta ikki líka frá upphavi kunngjørt tykkum! Hava tit ikki skilt tað, frá tí grundvøllur jarðarinnar varð lagdur?

2

Tað er Hann, ið situr høgt yvir jørðini, so víð sum hon er, og tey, ið á henni búgva, eru sum grashoppur; tað er Hann, ið breiðir út himmalin sum tunt teppi og spennir hann út eins og tjald at búgva í.

2

Esaias 40:23 Esaias

Tað er Hann, ið letur høvdingar verða til einkis og ger dómarar jarðarinnar til beran tómleika.

2

Esaias 40:24 Esaias

Teir eru ikki meir enn plantaðir, teir eru ikki meir enn sáaðir, nóg illa hevur stelkur teirra rótfest seg í jørðini – tá blæsur Hann á teir, og teir følna, og sum hálm sópar stormur teir burtur.

2

Esaias 40:25 Esaias

Hvønn ætla tit tá at líkna Meg við, so Eg skuldi verið sum hann? – sigur hin Heilagi.

2

Esaias 40:26 Esaias

Lyftið eygum tykkara móti hæddini og hyggið! – Hvør hevur skapt alt hetta? Tað er Hann, ið førir her teirra út í ásettum tali og rópar tey øll við navni; so stór eru kraft og veldi Hansara, at ikki eitt saknast!

2

Esaias 40:27 Esaias

– Hví manst tú tá siga, Jákup, og tala so, Ísrael: „Leið mín er HARRANUM duld, og rættur mín er gloppin Gudi mínum úr hondum“?

2

Esaias 40:28 Esaias

Veitst tú tá ikki, hevur tú ikki hoyrt tað? – at HARRIN er ævigur Gud; jørðina hevur Hann skapt, so víð sum hon er. Hann møðist ikki, Hann verður ikki máttleysur, vit Hansara er órannsakiligt.

2

Esaias 40:29 Esaias

Hann gevur hinum troytta kraft og hinum máttleysa mikla styrki.

2

Esaias 40:30 Esaias

Unglingar møðast og verða máttleysir, ungir menn noyðast at lúta.

2

Esaias 40:31 Esaias

Men tey, sum bíða eftir HARRANUM, fáa nýggja kraft, tey lyfta veingjunum sum ørnir; tey renna – og møðast ikki, tey ganga – og lúgvast ikki!

2

Jóel 2:25 Jóel

Og Eg skal bøta tykkum aftur árini, táið grashoppan, bítarin, skavarin og gnagarin ótu alt upp – hin stóri herur Mín, sum Eg sendi móti tykkum.

2

Jóel 2:26 Jóel

Tit skulu eta og verða mett og prísa navni HARRANS Guds tykkara, sum hevur gjørt slíkt undurfult við tykkum; og fólk Mítt skal aldri í allar ævir verða til skammar.

2

Jóhannes 1:1 Jóhannes

Í upphavi var Orðið, og Orðið var hjá Gudi, og Orðið var Gud.

2

Jóhannes 14:26 Jóhannes

men Talsmaðurin, Heilagi Andin, sum Faðirin skal senda í navni Mínum, skal læra tykkum alt og minna tykkum um alt, sum Eg havi sagt tykkum.

2

Jóhannes 20:19 Jóhannes

Táið nú kvøldið var komið henda dagin, fyrsta dagin í vikuni, og dyrnar vóru stongdar, har sum lærisveinarnir vóru, av ótta fyri Jødunum, kom Jesus og stóð mitt ímillum teirra og segði við teir: „Friður veri við tykkum!“

2