at vera øðrvísi
25 versir um "at vera øðrvísi"
Versir
Síða 1 av 1Rómverjabrævið 12:2 Rómverjabrævið
Og berið tykkum ikki at sum henda øld, nei, verðið umskapt við endurnýggjan sinnis tykkara, so tit kunnu royna, hvat vilji Guds er – hitt góða, dámliga og fullkomna!
Orðtøkini 1:15 Orðtøkini
– sonur mín, far tá ikki við teimum, halt fóti tínum frá leið teirra!
Rómverjabrævið 12:6 Rómverjabrævið
Við tað at vit nú hava ymiskar náðigávur, eftir náðini, ið okkum er givin, so latið okkum – um tað nú er profetagáva – nýta hana, eftir sum vit hava trúgv,
Galatiabrævið 3:28 Galatiabrævið
Her er ikki Jødi ella Grikki, her er ikki trælur ella frælsur, her er ikki maður ella kvinna; tí tit eru øll eitt í Kristi Jesusi.
Fyrsta Mósebók 1:27 Fyrsta Mósebók
So skapti Gud menniskjuna* í bílæti Sínum; í bílæti Guds skapti Hann hana; sum mann og kvinnu skapti Hann tey.
Fyrra Pætursbrævið 2:9 Fyrra Pætursbrævið
Men tit eru útvald ætt, kongligur prestaskapur, heilag tjóð, ognarfólk, fyri at tit skulu kunngera dygdir Hansara, sum kallaði tykkum úr myrkrinum inn í undurfulla ljós Sítt,
Fyrra Sámuelsbók 16:7 Fyrra Sámuelsbók
Men HARRIN segði við Sámuel: „Hygg ikki eftir, hvussu hann sær út, ella hvussu stórur hann er! Tí Eg havi vrakað hann – Eg hyggi ikki eftir tí, sum menniskjan hyggur eftir; tí menniskjan hyggur eftir tí, sum er fyri eygunum, men HARRIN hyggur eftir hjartanum.“
Filippibrævið 2:15 Filippibrævið
so tit kunnu vera lýtaleys og rein, ólastandi børn Guds, mitt í rangvørgari og øvigari ætt, so tit vísa tykkum millum teirra sum himmalljós í heiminum
Sálmarnir 1:1 Sálmarnir
Sælur er maður, ið ikki gongur í ráði hinna gudleysu, ikki stendur á vegi syndara og ikki situr, har spottarar sita,
Jeremias 1:5 Jeremias
„Áðrenn Eg myndaði teg í móðurlívi, kendi Eg teg, og áðrenn tú komst út úr móðurfangi, halgaði Eg teg; til profet tjóðanna setti Eg teg.“
Matteus 7:13 Matteus
Farið inn um hitt tronga portrið! Tí portrið er vítt, og vegurin er breiður, sum førir til undirgang, og tey eru mong, sum fara inn um tað;
Fyrra Korintbrævið 12:12 Fyrra Korintbrævið
Tí eins og likamið er eitt og hevur nógvar limir, men allir limir likamsins – um teir so eru nógvir – tó eru eitt likam – so er eisini við Kristusi.
Fyrra Korintbrævið 12:13 Fyrra Korintbrævið
Tí við einum Anda vórðu vit jú øll doypt at vera eitt likam, annaðhvørt vit nú eru Jødar ella Grikkar, trælir ella fræls; og vit hava øll fingið ein Anda at drekka.
Fyrra Korintbrævið 12:14 Fyrra Korintbrævið
Likamið er jú heldur ikki ein limur, men nógvir.
Fyrra Korintbrævið 12:15 Fyrra Korintbrævið
Um fóturin vildi sagt: „Táið eg ikki eri hond, hoyri eg ikki til likamið!“ so hoyrir hann líka væl til likamið fyri tað.
Fyrra Korintbrævið 12:16 Fyrra Korintbrævið
Og um oyrað vildi sagt: „Táið eg ikki eri eyga, hoyri eg ikki til likamið!“ so hoyrir tað líka væl til likamið fyri tað.
Fyrra Korintbrævið 12:17 Fyrra Korintbrævið
Var alt likamið eyga, hvat varð tá av hoyrnini! Og var tað alt hoyrn, hvat varð tá av luktinum!
Fyrra Korintbrævið 12:18 Fyrra Korintbrævið
Men nú hevur Gud sett limirnar á likamið, hvønn fyri seg, soleiðis sum Hann vildi.
Fyrra Korintbrævið 12:19 Fyrra Korintbrævið
– Vóru teir nú allir ein limur, hvat varð tá av likaminum!
Fyrra Korintbrævið 12:20 Fyrra Korintbrævið
Men nú eru nógvir limir, og bert eitt likam.
Fyrra Korintbrævið 12:21 Fyrra Korintbrævið
Eygað kann ikki siga við hondina: „Mær tørvar teg ikki!“ Og líka lítið kann høvdið siga við føturnar: „Mær tørvar tykkum ikki!“
Fyrra Korintbrævið 12:22 Fyrra Korintbrævið
Tvørtur ímóti – júst teir limir á likaminum, sum tykjast at vera hinir veikastu, eru neyðugir.
Fyrra Korintbrævið 12:23 Fyrra Korintbrævið
Teir limir á likaminum, sum vit ikki halda vera so miklan heiður við, klæða vit við tess meiri heiðuri, og teir limir, ið vit blúgvast við, fjala vit tess sámiligari.
Fyrra Korintbrævið 12:24 Fyrra Korintbrævið
Hinir harímót – teir, ið vit ikki blúgvast við – teimum nýtist ikki hetta. Men Gud hevur sett likamið so saman, at Hann gav tí, sum minni hevur at týða, størri heiður
Fyrra Korintbrævið 12:25 Fyrra Korintbrævið
– fyri at ikki skal vera ósemja í likaminum, men limirnir skulu hava líka umsorgan hvør fyri øðrum.