at vera reinur

36 versir um "at vera reinur"

Versir

Síða 1 av 1
Hebrearabrævið 10:22 Hebrearabrævið

so latið okkum stíga fram við sonnum hjarta, í fullari trúarvissu, við hjørtum, ið reinsað eru frá ringari samvitsku, og likamum, ið tváað eru við reinum vatni!

5
Jóhannes 15:3 Jóhannes

Tit eru longu reinir – við orðinum, ið Eg havi talað til tykkara.

4
Sálmarnir 51:10 Sálmarnir

Ger, at eg fái at hoyra frøi og gleði, lat beinini, ið Tú hevur sorað sundur, fegnast!

3
Ápostlasøgan 22:16 Ápostlasøgan

Og nú, hví drálar tú? Reis teg, lat teg doypa, og fá syndir tínar avtváaðar, táið tú ákallar navn Hansara!“

3
Onnur Mósebók 20:1 Onnur Mósebók

Nú talaði Gud øll hesi orð. Hann segði:

2
Onnur Mósebók 20:2 Onnur Mósebók

„Eg eri HARRIN Gud tín, sum leiddi teg út av Egyptalandi, úr trælahúsinum.

2
Onnur Mósebók 20:3 Onnur Mósebók

Tú mást ikki hava aðrar gudar enn Meg.

2
Onnur Mósebók 20:4 Onnur Mósebók

Tú mást onga skurðmynd gera tær, ei heldur nakra mynd, av tí, sum er uppi í himli, av tí, sum er niðri á jørðini, ella av tí, sum er í vatninum undir jørðini;

2
Onnur Mósebók 20:5 Onnur Mósebók

tú mást ikki tilbiðja og ikki dýrka tað; tí Eg, HARRIN Gud tín, eri álvarsamur Gud, sum líka í triðja og fjórða lið straffar børnini fyri misgerðir fedranna, tey, ið hata Meg,

2
Onnur Mósebók 20:6 Onnur Mósebók

men sum í túsund lið ger miskunn móti teimum, ið elska Meg og halda boð Míni.

2
Onnur Mósebók 20:7 Onnur Mósebók

Tú mást ikki misbrúka navn HARRANS Guds tíns; tí HARRIN letur ikki tann verða óstraffaðan, sum misbrúkar navn Hansara.

2
Onnur Mósebók 20:8 Onnur Mósebók

Minst sabbatsdagin, so tú heldur hann heilagan!

2
Onnur Mósebók 20:9 Onnur Mósebók

Seks dagar skalt tú virka og gera alt arbeiði títt;

2
Onnur Mósebók 20:10 Onnur Mósebók

men sjeyndi dagurin er sabbatur HARRANS Guds tíns; tá mást tú einki arbeiði gera, hvørki tú sjálvur ella sonur tín, dóttir tín, trælur tín, trælkvinna tín, fæ títt ella hin fremmandi, ið hjá tær er, innan fyri portur tíni.

2
Onnur Mósebók 20:11 Onnur Mósebók

Tí í seks dagar gjørdi HARRIN himmal, jørð og hav, við øllum, sum í teimum er, men sjeynda dagin hvíldi Hann; tí hevur HARRIN signað sabbatsdagin og halgað hann.

2
Onnur Mósebók 20:12 Onnur Mósebók

Ær faðir tín og móður tína, so tú kanst fáa langt lív í landinum, ið HARRIN Gud tín gevur tær!

2
Onnur Mósebók 20:13 Onnur Mósebók

Tú mást ikki drepa.

2
Onnur Mósebók 20:14 Onnur Mósebók

Tú mást ikki dríva hor.

2
Onnur Mósebók 20:15 Onnur Mósebók

Tú mást ikki stjala.

2
Onnur Mósebók 20:16 Onnur Mósebók

Tú mást ikki bera rangan vitnisburð móti næsta tínum.

2
Onnur Mósebók 20:17 Onnur Mósebók

Tú mást ikki girnast hús næsta tíns. Tú mást ikki girnast konu næsta tíns, ei heldur træl hansara, trælkvinnu hansara, neyt hansara, esil hansara, ella nakað, ið næsti tín eigur.“

2
Onnur Mósebók 20:18 Onnur Mósebók

Men táið alt fólkið hoyrdi og sá toruna, snarljósini og lúðraljóðið og fjallið í royki, bivaðu tey og hildu seg langt burtur.

2
Onnur Mósebók 20:19 Onnur Mósebók

Og tey søgdu við Móses: „Tosa tú við okkum, so skulu vit lurta eftir; men lat ikki Gud tala við okkum, tí so doyggja vit!“

2
Onnur Mósebók 20:20 Onnur Mósebók

Men Móses segði við fólkið: „Óttist ikki! Gud er komin at royna tykkum, og fyri at ótti fyri Honum skal vera á tykkum, so tit synda ikki.“

2
Onnur Mósebók 20:21 Onnur Mósebók

So stóð fólkið langt burtur; men Móses fór nær at myrkrinum, sum Gud var í.

2
Onnur Mósebók 20:22 Onnur Mósebók

HARRIN segði nú við Móses: „Hetta skalt tú siga við Ísraelsmenn: „Tit hava sjálv sæð, at Eg havi talað við tykkum av Himli.

2
Onnur Mósebók 20:23 Onnur Mósebók

Tit mugu ongar gudar gera tykkum aftrat Mær; gudar av silvuri ella gulli mugu tit ikki gera tykkum!

2
Onnur Mósebók 20:24 Onnur Mósebók

Altar av flag skalt tú gera Mær, og á tí skalt tú ofra brennioffur og takkoffur tíni, smáfæ títt og neyt tíni; allastaðni har sum Eg lati navn Mítt verða minst, skal Eg koma til tín og signa teg.

2
Onnur Mósebók 20:25 Onnur Mósebók

Men gert tú Mær altar av gróti, so skalt tú ikki gera tað av høgdum steini; tí táið tú setur meitil á steinin, vanhalgar tú hann.

2
Onnur Mósebók 20:26 Onnur Mósebók

Tú mást ikki ganga á trappum upp at altari Mínum, fyri at ikki blygd tín skal verða ber yvir tí.““

2
Esaias 1:16 Esaias

Tváið tykkum, reinsið tykkum! Gevið uppat við ónda atburði tykkara fyri eygum Mínum, leggið av at gera ilt!

2
Jóhannes 3:16 Jóhannes

Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.

2
Ápostlasøgan 10:15 Ápostlasøgan

Uppaftur, aðru ferð, ljóðaði rødd til hansara: „Tað, sum Gud hevur reinsað, mást tú ikki kalla vanheilagt!“

2
Rómverjabrævið 14:14 Rómverjabrævið

Eg veit og eri í Harranum Jesusi vísur í, at einki er í sær sjálvum óreint; bert honum, ið roknar nakað fyri óreint – honum er tað óreint.

2
Hebrearabrævið 10:26 Hebrearabrævið

Tí synda vit við vilja eftir at hava lært sannleikan at kenna, so er einki offur longur fyri syndir,

2
Jákupsbrævið 4:8 Jákupsbrævið

Haldið tykkum nær til Gud, so skal Hann halda Seg nær til tykkara! Tváið hendurnar, tit syndarar, reinsið hjørtuni, tit tvísintu!

2
Aftur til evni