at vera óvitandi

Fyrra Jóhannesarbrævið 4:1 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tit elskaðu! Trúgvið ikki einum og hvørjum anda, nei, roynið andarnar, um teir eru frá Gudi! Tí mangir lygiprofetar eru farnir út í heimin.

8

Jóhannes 8:44 Jóhannes

Tit eru av einum faðir – Djevulinum – og tit fara at gera tað, sum faðir tykkara lystir. Hann var frá upphavi manndrápari og stendur ikki í sannleikanum; tí sannleiki er ikki í honum. Táið hann talar lygn, talar hann av sínum egna, tí hann er lygnari og faðir lygnarinnar.

7

Orðtøkini 18:1 Orðtøkini

Hin eginsinti gongur bert eftir sínum egna hugi; hann ilskast at øllum vísum ráðum.

6

Orðtøkini 18:2 Orðtøkini

Dárin leggur líka í at vera vitigur; hann vil bert vísa, hvat í honum býr.

6

Orðtøkini 18:3 Orðtøkini

Kemur hin gudleysi, kemur eisini vanvirðing, og við skommini kemur spott.

6

Orðtøkini 18:4 Orðtøkini

Orð í munni mansins eru djúp vøtn, rennandi løkur, vísdómskelda.

6

Orðtøkini 18:5 Orðtøkini

Ikki er gott at geva hinum seka viðhald og boyggja rætt hins rættvísa.

6

Orðtøkini 18:6 Orðtøkini

Varrar dárans volda kjak, og muður hansara rópar eftir sløgum.

6

Orðtøkini 18:7 Orðtøkini

Muður dárans er honum sjálvum til vanlukku, og varrar hansara eru sál hansara snerra.

6

Orðtøkini 18:8 Orðtøkini

Orð útspillarans eru sum leskiligir rættir; tey glíða væl niður – inn í hjartadýpið.

6

Orðtøkini 18:9 Orðtøkini

Tann, sum latur er í arbeiði sínum, er bróðir oyðarans.

6

Orðtøkini 18:10 Orðtøkini

Navn HARRANS er sterkt torn; hin rættvísi skundar sær hagar og verður bjargaður.

6

Orðtøkini 18:11 Orðtøkini

Góðs hins ríka er borg hansara og sum høgur múrur í hansara egnu hugsan.

6

Orðtøkini 18:12 Orðtøkini

Undan falli er hjarta mansins stolt, men eyðmjúkleiki gongur undan heiður.

6

Orðtøkini 18:13 Orðtøkini

Táið ein svarar, áðrenn hann hoyrir, verður tað roknað honum til dárskap og skomm.

6

Orðtøkini 18:14 Orðtøkini

Mót mansins kann halda honum uppi í sjúkdómi, men fallið mót – hvør er mentur at bera tað!

6

Orðtøkini 18:15 Orðtøkini

Hjarta hins vitiga keypir kunnskap, og oyra hinna vísu leitar eftir kunnskapi.

6

Orðtøkini 18:16 Orðtøkini

Gáva opnar menniskjanum veg og leiðir hann fram fyri stórar harrar.

6

Orðtøkini 18:17 Orðtøkini

Tann, sum talar fyrr í trætumálinum, tykist hava rætt, men so kemur mótparturin og granskar hann.

6

Orðtøkini 18:18 Orðtøkini

Lutakast ger enda á stríði og skilir millum sterkar.

6

Orðtøkini 18:19 Orðtøkini

Borg er ikki so ring at vinna sum bróðir, ið hevur liðið órætt, og trætur við hann eru sum slá fyri hallardurum.

6

Orðtøkini 18:20 Orðtøkini

Við ávøkstinum av munni mansins verður búkur hansara mettaður; av grøði varra sína verður hann mettur.

6

Orðtøkini 18:21 Orðtøkini

Deyða og lív hevur tungan í valdi sínum, og tann, ið fegin nýtir hana, skal eta ávøkst hennara.

6

Orðtøkini 18:22 Orðtøkini

Tann, ið hevur funnið konu, hevur funnið lukkuna og fingið náðigávu frá HARRANUM.

6

Orðtøkini 18:23 Orðtøkini

Í eyðmjúkum bønum talar hin fátæki, men hin ríki svarar við hørðum orðum.

6

Orðtøkini 18:24 Orðtøkini

Manni við mongum vinum gongst illa; men vinur er, sum er trúgvari enn bróðir.

6

Orðtøkini 19:1 Orðtøkini

Betri er fátækur við lýtaleysum atburði, enn tann, ið gongur sniðgøtur, um hann so er ríkur.

6

Orðtøkini 19:2 Orðtøkini

Tann, ið ikki hugsar seg um, eisini honum gongst illa, og tann, ið kvikur er við fótinum, hann stígur skeivt.

6

Orðtøkini 19:3 Orðtøkini

Menniskjans egni dárskapur forkemur vegi hansara, men í hjartanum ilskast hann á HARRAN.

6

Orðtøkini 19:4 Orðtøkini

Ríkidømi skapir nógvar vinir, men hin fátæki verður skildur frá vini sínum.

6

Orðtøkini 19:5 Orðtøkini

Falskt vitni skal ikki verða óstraffað, og tann, ið talar lygn, skal ikki komast undan.

6

Orðtøkini 19:6 Orðtøkini

Mong royna at gera seg væl kend hjá stórmanninum, og ein og hvør er vinur við hin gávumilda.

6

Orðtøkini 19:7 Orðtøkini

Allir skyldmenn hins fátæka hata hann, og enn meiri halda vinir hansara seg frá honum; hann fer eftir lyftum, sum ikki eru at finna.

6

Orðtøkini 19:8 Orðtøkini

Tann, ið vinnur vit, elskar lív sítt; tann, ið heldur fast við vísdóm, finnur lukku.

6

Orðtøkini 19:9 Orðtøkini

Falskt vitni skal ikki verða óstraffað, og tann, ið gongur við lygn, skal ikki komast undan.

6

Orðtøkini 19:10 Orðtøkini

Ikki sømir seg fyri dáran at hava góðar dagar, og enn minni fyri træl at ráða yvir høvdingum.

6

Orðtøkini 19:11 Orðtøkini

Klókskapur menniskjans ger hann tolnan; tað er honum æra at látast sum einki, um onkur gongur honum ov nær.

6

Orðtøkini 19:12 Orðtøkini

Vreiði kongsins er sum brøl leyvunnar, men yndi hansara er sum døgg á urtum.

6

Orðtøkini 19:13 Orðtøkini

Sonurin, ið er dári, er einki til uttan vanlukku fyri faðir sín, og kvinnukjak er sum takdropi, ið aldri heldur uppat.

6

Orðtøkini 19:14 Orðtøkini

Hús og góðs eru arvur frá foreldrum, men vitig kvinna er gáva frá HARRANUM.

6

Orðtøkini 19:15 Orðtøkini

Leti søkkir niður í fastan svøvn, og letingin kemur at hungra.

6

Orðtøkini 19:16 Orðtøkini

Tann, ið heldur boðið, heldur sær sjálvum á lívi; tann, ið ikki aktar eftir, hvussu hann ber seg at, skal lata lív.

6

Orðtøkini 19:17 Orðtøkini

Tann, ið ger miskunn móti hinum fátæka, lænir HARRANUM, og HARRIN skal løna honum tað góða, ið hann ger.

6

Orðtøkini 19:18 Orðtøkini

Tykta son tín, tí enn er vón – annars stílar tú eftir at volda deyða hansara!

6

Orðtøkini 19:19 Orðtøkini

Tann, ið illsintur er, má bøta; tí hjálpir tú honum, gert tú tað bert verri.

6

Orðtøkini 19:20 Orðtøkini

Lurta eftir ráðum og tak við tykt, so tú kanst verða vísur til endan!

6

Orðtøkini 19:21 Orðtøkini

Mangar hugsanir eru í hjarta mansins, men ráð HARRANS er tað, ið fast stendur.

6

Orðtøkini 19:22 Orðtøkini

Miskunn menniskjans er gleði hansara, og lukkuligari er fátækur maður enn lygnari.

6

Orðtøkini 19:23 Orðtøkini

Ótti HARRANS leiðir til lív; mettur hvílir ein og verður ikki heimsøktur av vanlukku.

6

Orðtøkini 19:24 Orðtøkini

Letingin rættir seg at fatinum, men tímir ikki at lyfta hondini at munninum.

6