at vera nøgdur

32 versir um "at vera nøgdur"

Versir

Síða 1 av 1
Filippibrævið 4:11 Filippibrævið

– Hetta sigi eg ikki av trongd; tí eg havi lært at lata vera mær nóg mikið – tað, sum eg havi.

10
Filippibrævið 4:12 Filippibrævið

Eg dugi at vera í smáum korum, og eg dugi eisini at hava yvirflóð; við hvønn stand og øll viðurskifti eri eg kunnigur, bæði at vera mettur og at vera svangur, bæði at hava yvirflóð og at líða trongd.

10
Filippibrævið 4:13 Filippibrævið

Alt eri eg mentur í Honum, sum ger meg sterkan.

10
Hebrearabrævið 13:5 Hebrearabrævið

Atferð tykkara veri uttan peningakærleika, verið nøgd við tað, sum tit hava! Hann hevur jú sjálvur sagt: „Eg skal als ikki sleppa tær og als ikki fara frá tær“ –

10
Fyrra Timoteusarbrævið 6:6 Fyrra Timoteusarbrævið

Ja, saman við nøgdsemi er gudsóttin stórur vinningur!

6
Fyrra Timoteusarbrævið 6:7 Fyrra Timoteusarbrævið

Vit hava jú einki havt við okkum inn í heimin; tað er opinbert, at vit heldur einki kunnu hava við okkum út haðani.

6
Fyrra Timoteusarbrævið 6:8 Fyrra Timoteusarbrævið

Nei, táið vit hava føði og klæði, skulu vit halda vera nóg mikið.

6
Matteus 6:31 Matteus

Tí skulu tit ikki stúra og siga: „Hvat skulu vit eta?“ ella: „Hvat skulu vit drekka?“ ella: „Hvat skulu vit fara í?“

4
Matteus 6:32 Matteus

Eftir øllum slíkum søkja jú heidningarnir. Og himmalski Faðir tykkara veit, at tykkum tørvar alt hetta.

4
Matteus 6:33 Matteus

Nei, søkið fyrst ríki Guds og rættvísi Hansara! So skal alt hetta verða givið tykkum umframt!

4
Sálmarnir 16:8 Sálmarnir

Eg havi altíð HARRAN fyri eyga; Hann er við høgru lið Mína, Eg vikist ikki!

2
Sálmarnir 16:9 Sálmarnir

Tí gleðist hjarta Mítt, æra Mín rópar av frøi; um tað so er hold Mítt, skal tað búgva trygt.

2
Sálmarnir 16:10 Sálmarnir

Tí Tú skalt ikki geva deyðaríkinum sál Mína, Tú skalt ikki lata hin Heilaga Tín síggja rot.

2
Sálmarnir 16:11 Sálmarnir

Tú kunngert Mær veg lívsins; fyri ásjón Tíni er gleðin fullkomin, lívsæla er við høgru hond Tína í allar ævir.

2
Orðtøkini 14:30 Orðtøkini

Spakført hjarta er lív likamsins, men illsinni er rot í beinunum.

2
Prædikarin 5:12 Prædikarin

Syndarligan stand havi eg sæð undir sólini: Ríkdóm, ið ánarin hevur spart saman, sær sjálvum til vanlukku!

2
Matteus 7:7 Matteus

Biðið, so skal tykkum verða givið! Leitið, so skulu tit finna! Bankið uppá, so skal tykkum verða latið upp!

2
Lukas 6:46 Lukas

Men hví kalla tit Meg: „Harri, Harri!“ – og gera ikki tað, sum Eg sigi?

2
Lukas 6:47 Lukas

Hvør tann, ið kemur til Mín og hoyrir orð Míni og ger eftir teimum – hvørjum hann er líkur, skal Eg vísa tykkum.

2
Lukas 6:48 Lukas

Hann er líkur manni, ið skuldi byggja hús, og sum tá gróv djúpt niður og legði grundina á hellu. Táið tá vatnflóð kom, skolaði streymurin á tað hús, og hann var ikki mentur at vika tí, av tí at tað var væl bygt.

2
Lukas 6:49 Lukas

Men tann, ið hoyrir og ger ikki eftir tí, er líkur manni, ið bygdi hús sítt oman á jørðini við ongum grundarlagi undir. Streymurin skolaði á tað, og tað fall við tað sama, og fall tess hús varð stórt.“

2
Lukas 12:22 Lukas

Og Hann segði við lærisveinar Sínar: „Tí sigi Eg tykkum: Stúrið ikki fyri lívinum, hvat tit skulu eta, ei heldur fyri likaminum, hvat tit skulu fara í!

2
Jákupsbrævið 4:1 Jákupsbrævið

Hvaðani kemur allur ófriðurin, og hvaðani kemur alt stríðið tykkara millum? Koma tey ikki av girndum tykkara, sum berjast í limum tykkara!

2
Jákupsbrævið 4:2 Jákupsbrævið

Tit tráa – og hava ikki; tit drepa og bera øvund – og kunnu ikki fáa; tit liggja í stríði og ófriði. Tit hava ikki, tí tit biðja ikki;

2
Jákupsbrævið 4:3 Jákupsbrævið

tit biðja og fáa ikki, tí tit biðja illa – fyri at spilla tað burtur í lystum tykkara.

2
Jákupsbrævið 4:4 Jákupsbrævið

Tit ótrúgvu! Vita tit ikki, at vinskapur við heimin er fíggindskapur móti Gudi? Tann, ið vil vera vinur heimsins, verður tí fíggindi Guds.

2
Jákupsbrævið 4:5 Jákupsbrævið

Ella halda tit skriftina tala fáfongt? – Eftir heilum huga tráar Andin, Hann hevur givið bústað í okkum, men tess størri er náðin, Hann gevur!

2
Jákupsbrævið 4:6 Jákupsbrævið

Tí sigur skriftin: „Gud stendur hinum stoltu ímóti, men gevur hinum eyðmjúku náði.“

2
Jákupsbrævið 4:7 Jákupsbrævið

Verið tí Gudi undirgivin! Men standið Djevulinum ímóti, so skal hann flýggja frá tykkum!

2
Jákupsbrævið 4:8 Jákupsbrævið

Haldið tykkum nær til Gud, so skal Hann halda Seg nær til tykkara! Tváið hendurnar, tit syndarar, reinsið hjørtuni, tit tvísintu!

2
Jákupsbrævið 4:9 Jákupsbrævið

Kennið neyð tykkara, syrgið og grátið! Látur tykkara vendist í sorg, og verðið tung í staðin fyri glað!

2
Jákupsbrævið 4:10 Jákupsbrævið

Eyðmýkið tykkum fyri Harranum, so skal Hann seta tykkum høgt!

2