at vera maður

94 versir um "at vera maður"

Versir

Síða 2 av 2
Fyrra Korintbrævið 7:29 Fyrra Korintbrævið

Men tað sigi eg, brøður, at tíðin er stutt; tí mugu hereftir bæði teir, ið konur hava, vera, sum teir onga høvdu,

3
Fyrra Korintbrævið 7:30 Fyrra Korintbrævið

tey, ið gráta, sum tey høvdu ikki grátið, tey, ið gleðast, sum tey høvdu ikki glett seg, tey, ið keypa, sum tey høvdu einki átt,

3
Fyrra Korintbrævið 7:31 Fyrra Korintbrævið

og tey, ið nýta heimin, sum tey høvdu ikki nýtt hann; tí hesin heimur – soleiðis sum hann nú sær út – forgongur;

3
Fyrra Korintbrævið 7:32 Fyrra Korintbrævið

og eg vildi, at tit kundu sloppið frá at stúrt. Hin ógifti hevur umsorgan fyri tí, ið Harranum hoyrir til, hvussu hann kann toknast Harranum;

3
Fyrra Korintbrævið 7:33 Fyrra Korintbrævið

men hin gifti hevur umsorgan fyri tí, ið heiminum hoyrir til, hvussu hann kann toknast konuni.

3
Fyrra Korintbrævið 7:34 Fyrra Korintbrævið

Eisini er munur á konu og ógiftari kvinnu. Hin ógifta hevur umsorgan fyri tí, ið Harranum hoyrir til, hvussu hon kann vera heilag, bæði í likami og anda; men hin gifta hevur umsorgan fyri tí, ið heiminum hoyrir til, hvussu hon kann toknast manninum.

3
Fyrra Korintbrævið 7:35 Fyrra Korintbrævið

Hetta sigi eg til tykkara egna gagn, ikki fyri at seta snerru fyri tykkum, men fyri at fremja tað, sum sømiligt er: At tit óhindrað halda fast við Harran.

3
Fyrra Korintbrævið 7:36 Fyrra Korintbrævið

Men heldur onkur, at hann ger ikki væl við moyggj sína,* um hon** er farin um ungdómsárini, so geri hann, sum hann vil, táið nú so má vera – hann syndar ikki – giftist tey!

3
Fyrra Korintbrævið 7:37 Fyrra Korintbrævið

Men tann, sum stendur fastur í hjarta sínum og er ikki undir noyðslu, men er mentur at gera, sum hann vil, og hevur sett sær fyri í hjarta sínum, at hann skal varðveita moyggj sína* – hann ger væl.

3
Fyrra Korintbrævið 7:38 Fyrra Korintbrævið

Tann, sum gevur* í hjúnaband, ger tí væl, og tann, sum ikki gevur** í hjúnaband, ger betur.

3
Fyrra Korintbrævið 7:39 Fyrra Korintbrævið

Konan er bundin, so leingi sum maður hennara livir; men er maður hennara deyður, er henni frítt at giftast við hvørjum, hon vil – bert tað verður gjørt í Harranum.

3
Fyrra Korintbrævið 7:40 Fyrra Korintbrævið

Men lukkuligari er hon, um hon verður verandi, sum hon er – eftir áskoðan míni, og eg haldi meg eisini hava Anda Guds!

3
Kolossibrævið 3:19 Kolossibrævið

Tit menn! Elskið konur tykkara og verið ikki beiskir við tær!

3
Fyrra Timoteusarbrævið 5:8 Fyrra Timoteusarbrævið

Men hevur onkur ikki umsorgan fyri sínum egnu og fyrst og fremst fyri húsfólki sínum – hann hevur avnoktað trúnna og er verri enn ein vantrúgvandi.

3
Fyrra Timoteusarbrævið 6:11 Fyrra Timoteusarbrævið

Men tú, maður Guds, flýggja frá hesum! Stevn eftir rættvísi, gudsótta, trúgv, kærleika, toli, spakføri!

3
Fyrra Pætursbrævið 3:7 Fyrra Pætursbrævið

Somuleiðis tit menn! Livið vitiga saman við konum tykkara sum hinum veikara ílati, og heiðrið tær, við tað at tær við eru samarvingar til náði lívsins – fyri at bønir tykkara skulu ikki verða hindraðar!

3
Sálmarnir 37:23 Sálmarnir

HARRIN ger stig mansins føst, og Honum líkar leið hansara;

2
Sálmarnir 112:1 Sálmarnir

Halleluja! Sælur er tann, ið óttast HARRAN og hevur stóru gleði sína í boðum Hansara.

2
Sálmarnir 112:2 Sálmarnir

Avkom hansara verður mektigt á jørðini; ætt hinna sannhjartaðu verður signað.

2
Sálmarnir 112:3 Sálmarnir

Góðs og ríkidømi eru í húsi hansara, og rættvísi hansara stendur føst í allar ævir.

2
Sálmarnir 112:4 Sálmarnir

Hinum sannhjartaða rennur upp ljós í myrkrinum, honum, sum náðigur, miskunnsamur og rættvísur er.

2
Sálmarnir 112:5 Sálmarnir

Sælur er tann, ið vísir miskunn og lænir; hann heldur søk síni uppi í rættinum;

2
Sálmarnir 112:6 Sálmarnir

hann vikast ikki í allar ævir, hin rættvísi skal vera í ævigum minni;

2
Sálmarnir 112:7 Sálmarnir

hann óttast ikki fyri ringum tíðindum, hjarta hansara er støðugt, tað lítur á HARRAN;

2
Sálmarnir 112:8 Sálmarnir

fast er hjarta hansara og óttaleyst, inntil hann við gleði skoðar fíggindar sínar.

2
Sálmarnir 112:9 Sálmarnir

Hann stroyddi út, hann gav fátækum; rættvísi hansara stendur føst í allar ævir, horn hansara verður lyft upp við heiðuri.

2
Sálmarnir 112:10 Sálmarnir

Hin gudleysi sær tað og harmast; hann gríslar tenn og tærist burtur; tað, ið gudleys tráa eftir, kemur upp í einki.

2
Orðtøkini 5:18 Orðtøkini

Kelda tín veri signað, gleð teg í konu ungdóms tíns!

2
Orðtøkini 5:19 Orðtøkini

Hin elskuliga hindin, hin yndisliga gemsan – barmur hennara lívgi teg altíð, ver enn sum áður drukkin av kærleika hennara!

2
Mika 6:8 Mika

– Hann hevur opinberað tær, menniskja, hvat gott er! Hvat annað krevur HARRIN av tær, enn at tú skalt gera rætt, fegin vísa kærleika og liva eyðmjúkt við Gudi tínum!

2
Matteus 5:32 Matteus

Men Eg sigi tykkum, at hvør tann, ið skilst frá konu síni fyri nakað annað enn hor, ger, at hon drívur hor, og hvør tann, ið tekur fráskilda kvinnu til ekta, drívur hor.

2
Efesusbrævið 5:22 Efesusbrævið

Tit konur! Verið tykkara egnu monnum undirgivnar – sum Harranum!

2
Efesusbrævið 5:23 Efesusbrævið

Tí maðurin er høvur konu sínar, eins og Kristus er høvur samkomunnar, Hann, sum er Frelsari likams Síns.

2
Efesusbrævið 5:24 Efesusbrævið

Ja, eins og samkoman er Kristusi undirgivin, skulu eisini konurnar í øllum vera monnum sínum undirgivnar.

2
Efesusbrævið 5:26 Efesusbrævið

fyri at Hann kundi halga og reinsa hana við vatnbaðnum í orðinum,

2
Efesusbrævið 5:27 Efesusbrævið

so Hann sjálvur kundi leiða samkomuna fram fyri Seg í dýrd, uttan plett, rukku ella nakað slíkt, nei, at hon kundi vera heilag og lýtaleys!

2
Efesusbrævið 5:28 Efesusbrævið

Soleiðis eru menninir bundnir at elska konur sínar sum síni egnu likam; tann, ið elskar konu sína, elskar seg sjálvan.

2
Efesusbrævið 5:29 Efesusbrævið

Aldri hevur jú nakar hatað sítt egna hold; nei, hann føðir tað og hevur umsorgan fyri tí – eins og Kristus ger við samkomuna.

2
Efesusbrævið 5:30 Efesusbrævið

Tí vit eru limir likams Hansara.

2
Efesusbrævið 5:31 Efesusbrævið

Tí skal maðurin fara frá faðir og móður og halda seg til konu sína, og tey bæði skulu verða eitt hold.

2
Efesusbrævið 5:32 Efesusbrævið

Hetta loyndarmál er stórt – tað er Kristus og samkomuna, eg hugsi um við hesum.

2
Efesusbrævið 5:33 Efesusbrævið

Tó skal eisini ein og hvør tykkara elska konu sína sum seg sjálvan. Og konan skal vísa manninum virðing.

2
Fyrra Timoteusarbrævið 3:12 Fyrra Timoteusarbrævið

Samkomutænari skal vera maður einar kvinnu, halda væl skil á børnum sínum og standa væl fyri sínum egna húsi.

2
Fyrra Timoteusarbrævið 4:12 Fyrra Timoteusarbrævið

Lat ongan vanvirða teg, fyri tað at tú ert ungur! Nei, ver teimum, sum trúgva, fyridømi: Í talu, í atburði, í kærleika, í trúgv, í reinleika!

2
Aftur til evni