at vera maður
94 versir um "at vera maður"
Versir
Síða 1 av 2Sálmarnir 1:1 Sálmarnir
Sælur er maður, ið ikki gongur í ráði hinna gudleysu, ikki stendur á vegi syndara og ikki situr, har spottarar sita,
Sálmarnir 1:2 Sálmarnir
men hevur gleði sína í lóg HARRANS og grundar á lóg Hansara bæði dag og nátt!
Sálmarnir 1:3 Sálmarnir
Hann er sum træ, plantað við vatnsløkir, ið ber ávøkst sín á røttum tíma, og sum bløðini ikki følna á; øllum, ið hann ger, hevur hann eydnu við.
Sálmarnir 1:4 Sálmarnir
So er ikki við hinum gudleysu; nei, tey eru sum dumba, ið fýkur fyri vindinum.
Sálmarnir 1:5 Sálmarnir
Tí verða gudleys ikki standandi í dóminum, ei heldur syndarar í samkomu rættvísra.
Sálmarnir 1:6 Sálmarnir
Tí HARRIN kennir leið hinna rættvísu, men leið gudleysra endar í vegloysi.
Fyrra Korintbrævið 16:13 Fyrra Korintbrævið
Vakið, standið fastir í trúnni, verið menn, verið sterkir!
Fyrra Korintbrævið 16:14 Fyrra Korintbrævið
Latið alt hjá tykkum verða gjørt í kærleika!
Fyrra Korintbrævið 13:11 Fyrra Korintbrævið
Táið eg var barn, talaði eg sum barn, hugsaði sum barn, dømdi sum barn; men táið eg varð maður, legði eg av hitt barnsliga.
Efesusbrævið 5:25 Efesusbrævið
Tit menn! Elskið konur tykkara, eins og Kristus elskaði samkomuna og gav Seg sjálvan fyri hana,
Titusarbrævið 2:7 Titusarbrævið
og vís í øllum teg sjálvan sum fyrimynd í góðum verkum! Ber fram óspilta, siðprúða læru,
Fyrsta Mósebók 2:24 Fyrsta Mósebók
Tí fer maðurin frá faðir og móður og heldur seg til konu sína, og tey bæði verða eitt hold.
Josva 1:9 Josva
Havi Eg ikki sagt við teg, at tú skalt vera hugreystur og sterkur, ikki missa mótið og ikki ræðast! Tí HARRIN Gud tín er við tær í øllum, sum tú fert undir at gera.“
Sálmarnir 119:9 Sálmarnir
Hvussu skal hin ungi halda veg sín reinan? Við at halda seg eftir orði Tínum.
Sálmarnir 119:10 Sálmarnir
Av øllum hjarta mínum søki eg Teg; lat meg ikki villast burtur frá boðum Tínum!
Sálmarnir 119:11 Sálmarnir
Eg goymi orð Títt í hjartanum, fyri at eg skal ikki synda móti Tær.
Sálmarnir 119:12 Sálmarnir
Lovaður veri Tú, HARRI, lær meg fyriskipanir Tínar!
Sálmarnir 119:13 Sálmarnir
Eg kunngeri við vørrunum allar lógir muns Tíns.
Sálmarnir 119:14 Sálmarnir
Yvir veg vitnisburða Tína gleðist eg sum yvir alt ríkidømi.
Sálmarnir 119:15 Sálmarnir
Eg skal grunda á boð Tíni og hyggja væl at leiðum Tínum.
Sálmarnir 119:16 Sálmarnir
Í fyriskipanum Tínum havi eg gleði mína; eg gloymi ikki orð Títt.
Orðtøkini 27:17 Orðtøkini
Jarn brýnir jarn, og eitt menniskjað brýnir annað.
Fyrra Korintbrævið 7:1 Fyrra Korintbrævið
Nú, viðvíkjandi tí, sum tit skrivaðu um, so er tað manni gott, ikki at nema kvinnu.
Fyrra Korintbrævið 7:2 Fyrra Korintbrævið
Men fyri siðloysis skuld havi hvør maður sína egnu konu, og hvør kvinna sín egna mann!
Fyrra Korintbrævið 7:3 Fyrra Korintbrævið
Maðurin geri konuni skyldu sína, somuleiðis eisini konan manninum!
Fyrra Korintbrævið 7:4 Fyrra Korintbrævið
Konan ræður ikki yvir sínum egna likami, men maðurin; somuleiðis ræður heldur ikki maðurin yvir sínum egna likami, men konan.
Fyrra Korintbrævið 7:5 Fyrra Korintbrævið
Haldið tykkum ikki hvørt frá øðrum uttan við samtykki frá báðum – eina tíð, so tit fáa givið tykkum til bøn – og komið so saman aftur, fyri at Satan skal ikki freista tykkum, av tí at tit eru ikki ment at vera fráhaldandi!
Fyrra Korintbrævið 7:6 Fyrra Korintbrævið
– Eg sigi hetta sum loyvi, ikki sum boð.
Fyrra Korintbrævið 7:7 Fyrra Korintbrævið
Eg vildi, at øll menniskju vóru, sum eg eri sjálvur; men hvør hevur sína egnu náðigávu frá Gudi, ein so, og annar so.
Fyrra Korintbrævið 7:8 Fyrra Korintbrævið
Við hini ógiftu og einkjurnar sigi eg, at tað er teimum gott, um tey verða verandi sum eg.
Fyrra Korintbrævið 7:9 Fyrra Korintbrævið
Men kunnu tey ikki vera fráhaldandi, so giftist tey! Betri er at giftast enn at brenna av girnd.
Fyrra Korintbrævið 7:10 Fyrra Korintbrævið
Hinum giftu gevi eg tað boð – tó ikki eg, men Harrin – at kona má ikki skiljast frá manni sínum –
Fyrra Korintbrævið 7:11 Fyrra Korintbrævið
og skilir hon seg frá honum, skal hon verða verandi ógift ella koma til sættis við mannin – og at maður má ikki skiljast frá konu síni.
Fyrra Korintbrævið 7:12 Fyrra Korintbrævið
Við hini* sigi eg – ikki Harrin: Hevur ein bróðir vantrúgvandi konu – og hon vil búgva saman við honum – so skilji hann seg ikki frá henni!
Fyrra Korintbrævið 7:13 Fyrra Korintbrævið
Og hevur ein kona vantrúgvandi mann – og hann vil búgva saman við henni – so skilji hon seg ikki frá manni sínum!
Fyrra Korintbrævið 7:14 Fyrra Korintbrævið
Tí hin vantrúgvandi maðurin er halgaður við konuni, og hin vantrúgvandi konan er halgað við manninum; annars vóru jú børn tykkara órein, men nú eru tey heilag.
Fyrra Korintbrævið 7:15 Fyrra Korintbrævið
Men skilir hin vantrúgvandi seg, so skilji hann seg! Bróðirin ella systirin eru ikki trælbundin í slíkum – men Gud hevur kallað okkum til frið.
Fyrra Korintbrævið 7:16 Fyrra Korintbrævið
Tí hvat veitst tú, kona, um tú kanst frelsa mann tín! Og hvat veitst tú, maður, um tú kanst frelsa konu tína!
Fyrra Korintbrævið 7:17 Fyrra Korintbrævið
Tó skal ein og hvør gera, so sum Harrin hevur givið honum, sum Gud hevur kallað hann. Soleiðis skipi eg fyri í øllum samkomunum.
Fyrra Korintbrævið 7:18 Fyrra Korintbrævið
Varð ein kallaður sum umskorin, skal hann ikki aftur gera seg líkan hinum óumskornu; varð ein kallaður sum óumskorin, skal hann ikki lata seg umskera.
Fyrra Korintbrævið 7:19 Fyrra Korintbrævið
At vera umskorin hevur einki at týða; at vera óumskorin hevur einki at týða – men at halda boð Guds.
Fyrra Korintbrævið 7:20 Fyrra Korintbrævið
Ein og hvør verði verandi í tí kalli, sum hann varð kallaður í!
Fyrra Korintbrævið 7:21 Fyrra Korintbrævið
Vart tú kallaður sum trælur, so ger tær onga sorg av tí! Men kanst tú eisini verða frælsur, so tak fyrr tað!*
Fyrra Korintbrævið 7:22 Fyrra Korintbrævið
Tí tann, sum kallaður er í Harranum sum trælur, er hin frígivni Harrans; á sama hátt er eisini tann, ið kallaður er sum frælsur, trælur Kristusar.
Fyrra Korintbrævið 7:23 Fyrra Korintbrævið
Tit eru dýrt keypt – verðið ikki menniskjatrælir!
Fyrra Korintbrævið 7:24 Fyrra Korintbrævið
Í tí standi, sum ein og hvør varð kallaður í, brøður – í honum verði hann verandi hjá Gudi!
Fyrra Korintbrævið 7:25 Fyrra Korintbrævið
Nú, viðvíkjandi hinum ógiftu – tá havi eg einki boð frá Harranum; men eg sigi tað, ið eg haldi – sum tann, ið Harrin av náði hevur givið at vera trúverdur.
Fyrra Korintbrævið 7:26 Fyrra Korintbrævið
Eg haldi tá, við teirri neyð fyri eyga, sum nú er, at tað menniskja ger væl, ið verður verandi, sum tað er.
Fyrra Korintbrævið 7:27 Fyrra Korintbrævið
Ert tú bundin til konu, so royn ikki at verða loystur! Ert tú ikki bundin til konu, so søk ikki konu!
Fyrra Korintbrævið 7:28 Fyrra Korintbrævið
Men um so er, at tú giftist, syndar tú ikki, og um hin ógifta kvinnan giftist, syndar hon ikki; tó koma slík at fáa trongd í holdinum – men eg vildi spart tykkum.