at vera glaður

16 versir um "at vera glaður"

Versir

Síða 1 av 1
Sálmarnir 16:11 Sálmarnir

Tú kunngert Mær veg lívsins; fyri ásjón Tíni er gleðin fullkomin, lívsæla er við høgru hond Tína í allar ævir.

2
Sálmarnir 37:4 Sálmarnir

Og gleð teg í HARRANUM – so gevur Hann tær tað, ið hjarta títt tráar eftir!

2
Sálmarnir 144:15 Sálmarnir

– Sælt er fólkið, ið so er statt, sælt er fólkið, ið hevur HARRAN til Gud!

2
Orðtøkini 16:20 Orðtøkini

Væl gongst honum, ið gevur orðinum gætur; sælur tann, ið lítur á HARRAN!

2
Orðtøkini 17:22 Orðtøkini

Glatt hjarta gevur góða heilsubót, men brotið mót sýgur mergin úr beinunum.

2
Jóhannes 16:33 Jóhannes

Hetta havi Eg talað til tykkara, fyri at tit skulu hava frið í Mær. Í heiminum hava tit trongd, men verið hugreystir – Eg havi sigrað yvir heiminum!“

2
Rómverjabrævið 15:13 Rómverjabrævið

Gud vónarinnar fylli tykkum við allari gleði og øllum friði í trúnni, so tit kunnu vera rík í vónini við kraft Heilaga Andans!

2
Filippibrævið 4:4 Filippibrævið

Gleðist í Harranum, altíð! Aftur sigi eg: Gleðist!

2
Filippibrævið 4:11 Filippibrævið

– Hetta sigi eg ikki av trongd; tí eg havi lært at lata vera mær nóg mikið – tað, sum eg havi.

2
Filippibrævið 4:12 Filippibrævið

Eg dugi at vera í smáum korum, og eg dugi eisini at hava yvirflóð; við hvønn stand og øll viðurskifti eri eg kunnigur, bæði at vera mettur og at vera svangur, bæði at hava yvirflóð og at líða trongd.

2
Filippibrævið 4:13 Filippibrævið

Alt eri eg mentur í Honum, sum ger meg sterkan.

2
Fyrra Tessalonikabrævið 5:16 Fyrra Tessalonikabrævið

Verið altíð glaðir!

2
Fyrra Tessalonikabrævið 5:17 Fyrra Tessalonikabrævið

Biðið uttan íhald!

2
Fyrra Tessalonikabrævið 5:18 Fyrra Tessalonikabrævið

Takkið í øllum førum – tað er vilji Guds við tykkum í Kristi Jesusi!

2
Fyrra Jóhannesarbrævið 4:8 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tann, ið ikki elskar, kennir ikki Gud; tí Gud er kærleiki.

2
Opinberingin 21:4 Opinberingin

Hann skal turka hvørt tár av eygum teirra; deyðin skal ikki vera longur, og hvørki sorg, skríggj ella pína skal vera longur – tí hitt fyrra er farið.“

2