at vera feitur

Prædikarin 6:9 Prædikarin

Betri er at síggja við eygunum enn friðarleys tráan; eisini tað er fáfongd og eftirsókn eftir vindi.

8

Fyrra Korintbrævið 3:17 Fyrra Korintbrævið

Oyðir nú nakar tempul Guds, skal Gud oyða hann; tí tempul Guds er heilagt, og tað eru tit.

7

Rómverjabrævið 12:1 Rómverjabrævið

Eg áminni tykkum tí, brøður, við miskunn Guds, at bera fram likam tykkara sum livandi, heilagt, Gudi dámligt offur – hetta er andaliga gudsdýrkan tykkara.

6

Rómverjabrævið 12:2 Rómverjabrævið

Og berið tykkum ikki at sum henda øld, nei, verðið umskapt við endurnýggjan sinnis tykkara, so tit kunnu royna, hvat vilji Guds er – hitt góða, dámliga og fullkomna!

6

Filippibrævið 3:18 Filippibrævið

Tí mong liva – eg havi sagt tykkum tað mangan, og eg sigi tað aftur nú, og við tárum – sum fíggindar kross Kristusar;

6

Filippibrævið 3:19 Filippibrævið

endi teirra er undirgangur, búkurin er gudur teirra, tey seta heiður sín í skomm sína, og tey tráa eftir tí, sum á jørðini er.

6

Filippibrævið 3:20 Filippibrævið

Men borgaraskapur okkara er í Himlunum; haðani vænta vit eisini sum Frelsara Harran Jesus Kristus,

6

Dániel 1:12 Dániel

„Ger kortini í tíggju dagar eina roynd við tænarum tínum, og lat teir geva okkum kálmeti at eta og vatn at drekka!

5

Fyrsta Mósebók 1:29 Fyrsta Mósebók

Framvegis segði Gud: „Eg gevi tykkum allar urtir á allari jørðini, sum bera fræ, og øll trø, sum bera frukt við frænum í; hetta skulu tit hava til føði.

3

Triðja Mósebók 3:17 Triðja Mósebók

Tað skal vera tykkum ævig lóg, mann eftir mann, hvar tit so búgva: Einki feitt og einki blóð mugu tit eta!““

3

Fimta Mósebók 32:15 Fimta Mósebók

Tá varð Jesurun* feitur og sparkaði aftur undan sær, tú vart hyldligur, tjúkkur og feitur. – Tá vendi hann Gudi, skapara sínum, bakið og vanvirdi frelsuklett sín.

3

Esaias 55:1 Esaias

Nú, øll tit, ið tysta – komið til vøtnini! Og tit, sum ongan pening hava, komið, keypið og etið, ja, komið, keypið fyri ongan pening og gjaldsleyst vín og mjólk!

3

Esaias 55:2 Esaias

Hví lata tit pening fyri tað, sum ikki er breyð, og dagløn tykkara fyri tað, sum ikki mettar? – Lurtið eftir Mær! So skulu tit fáa gott at eta, so skal sál tykkara gleða seg í tí, sum feitt er.

3

Esaias 55:3 Esaias

Boyggið oyra tykkara og komið til Mín – hoyrið! So skal sál tykkara liva, og Eg skal gera ævigan sáttmála við tykkum, geva tykkum alla hina trúføstu náði, ið Eg havi lovað Dávidi.

3

Triðja Jóhannesarbrævið 1:2 Triðja Jóhannesarbrævið

Tú elskaði! Eg ynski, at tær skal gangast væl á allan hátt, og at tú skalt hava heilsuna – eins og sál tíni gongst væl.

3

Triðja Mósebók 7:23 Triðja Mósebók

„Tala við Ísraelsmenn og sig: „Tit mugu einki feitt eta, hvørki av neyti, seyði ella geit.

2

Fimta Mósebók 14:1 Fimta Mósebók

„Tit eru børn HARRANS Guds tykkara – tit mugu ikki skera merki á tykkum og ikki raka tykkum skallut yvir pannuni fyri ein deyðan.

2

Fimta Mósebók 14:2 Fimta Mósebók

Tí tú ert fólk, ið er halgað HARRANUM Gudi tínum, og teg hevur HARRIN útvalt úr øllum fólkunum, ið á jørðini eru, til at vera ognarfólk Sítt.

2

Fimta Mósebók 14:3 Fimta Mósebók

Tú mást einki eta, sum er andstygd.

2

Fimta Mósebók 14:4 Fimta Mósebók

Hetta eru tey fýrføttu dýr, ið tit kunnu eta: Neyt, seyð, geitir,

2

Fimta Mósebók 14:5 Fimta Mósebók

hjørtir, skógargeitir, dádýr, steingeitir, fjallageitir, antilopur og gemsur.

2

Fimta Mósebók 14:6 Fimta Mósebók

Øll fýrføtt dýr, ið kleyvar hava, klovnar heilt niðan, og sum jótra, kunnu tit eta.

2

Fimta Mósebók 14:7 Fimta Mósebók

Men hesi mugu tit ikki eta av teimum, ið jótra, og av teimum, ið kleyvar hava, klovnar heilt niðan: Kamelin, haruna og fjallagrevlingin, tí víst jótra tey, men tey hava ikki kleyvar – tey skulu vera tykkum órein –

2

Fimta Mósebók 14:8 Fimta Mósebók

og svínið, tí víst hevur tað kleyvar, men tað jótrar ikki – tað skal vera tykkum óreint. Kjøtið av hesum dýrum mugu tit ikki eta, og eru tey deyð, mugu tit ikki nema við tey.

2

Fimta Mósebók 14:9 Fimta Mósebók

Av øllum tí, sum í vatninum livir, kunnu tit eta hetta: Alt tað, ið hevur fjaðrar og roðslu, kunnu tit eta.

2

Fimta Mósebók 14:10 Fimta Mósebók

Men einki, sum ikki hevur fjaðrar og roðslu, mugu tit eta – tað skal vera tykkum óreint.

2

Fimta Mósebók 14:11 Fimta Mósebók

Allar reinar fuglar kunnu tit eta.

2

Fimta Mósebók 14:12 Fimta Mósebók

Men hesar fuglar mugu tit ikki eta: Ørnina, gripin, sjóørnina,

2

Fimta Mósebók 14:13 Fimta Mósebók

glentuna, øll falkasløg,

2

Fimta Mósebók 14:14 Fimta Mósebók

øll ravnasløg,

2

Fimta Mósebók 14:15 Fimta Mósebók

strutsin, geykin, másan, øll heykasløg,

2

Fimta Mósebók 14:16 Fimta Mósebók

ugluna, náttugluna, tinsemetfuglin,

2

Fimta Mósebók 14:17 Fimta Mósebók

pelikanin, rægripin, súluna,

2

Fimta Mósebók 14:18 Fimta Mósebók

storkin, øll hegrasløg, herfuglin og flogmúsina.

2

Fimta Mósebók 14:19 Fimta Mósebók

Øll skriðdýr, ið veingir hava, skulu vera tykkum órein; tey mugu tit ikki eta.

2

Fimta Mósebók 14:20 Fimta Mósebók

Men alt reint, ið flýgur, kunnu tit eta.

2

Fimta Mósebók 14:21 Fimta Mósebók

Tit mugu einki sjálvdeytt dýr eta. Hinum fremmanda, ið hjá tær býr, honum kanst tú geva tað, hann kann eta tað – ella tú kanst selja útlendingi tað. Tí tú ert fólk, ið er halgað HARRANUM Gudi tínum. Tú mást ikki kóka geitarlamb í mjólkini undan móður tess.

2

Fimta Mósebók 14:22 Fimta Mósebók

Tú skalt geva tíggjund av allari grøði tíni, av øllum tí, sum á markini veksur, ár eftir ár.

2

Fimta Mósebók 14:23 Fimta Mósebók

Og fyri ásjón HARRANS Guds tíns, á staðnum, ið Hann útvelur til at lata navn Sítt búgva har, skalt tú eta tíggjundina av korni tínum, víni tínum og olju tíni og tað frumborna undan neytum og smáfæi tínum – so tú kanst læra at óttast HARRAN Gud tín allar dagar.

2

Fimta Mósebók 14:24 Fimta Mósebók

Men er vegurin tær ov langur, so tú fært ikki komið hagar við tí, av tí at staðið, ið HARRIN Gud tín útvelur til at lata navn Sítt búgva har, er so langt burtur frá tær – og HARRIN Gud tín hevur ríkliga signað teg –

2

Fimta Mósebók 14:25 Fimta Mósebók

so skalt tú selja tað og knýta peningin saman og hava hann við tær til staðið, ið HARRIN Gud tín útvelur.

2

Fimta Mósebók 14:26 Fimta Mósebók

Fyri henda pening skalt tú so keypa alt tað, ið teg lystir: Neyt, smáfæ, vín og sterkan drykk og alt tað, ið hjarta títt lystir; og tú skalt njóta tað har fyri ásjón HARRANS Guds tíns og vera glaður, tú og hús títt.

2

Fimta Mósebók 14:27 Fimta Mósebók

Levitin, ið hjá tær býr, mást tú ikki gloyma; tí hann hevur hvørki lut ella arv saman við tær.

2

Fimta Mósebók 14:28 Fimta Mósebók

Triðjahvørt ár skalt tú taka alla tíggjundina av allari grøði tíni tað árið og savna hana saman í býum tínum,

2

Fimta Mósebók 14:29 Fimta Mósebók

so at Leviturin – sum jú hvørki hevur lut ella arv saman við tær – kann koma, hann og hin fremmandi, hin faðirleysi og einkjan, sum hjá tær búgva, og eta seg mett. Tá skal HARRIN Gud tín signa teg í øllum arbeiði, sum tú fert undir.“

2

Job 15:27 Job

Hann takti andlit sítt við fiti og savnaði hold á lendar sínar,

2

Lukas 7:34 Lukas

Menniskjasonurin kom – Hann etur og drekkur – og tit siga: „Hygg – átari og vínsvølgur, vinmaður tollara og syndara!“

2

Versir