at verða doyptur

Ápostlasøgan 2:20 Ápostlasøgan

Sólin skal umskiftast í myrkur, og mánin í blóð, áðrenn dagur Harrans kemur, hin stóri og dýri.

2

Ápostlasøgan 2:21 Ápostlasøgan

Og so skal verða, at hvør tann, ið kallar á navn Harrans, skal verða frelstur.“

2

Ápostlasøgan 2:22 Ápostlasøgan

Tit menn av Ísrael, hoyrið hesi orð! Jesus úr Nazaret, mann, ið av Gudi varð prógvaður fyri tykkum við kraftargerðum, undrum og teknum, sum Gud við Honum gjørdi mitt ímillum tykkara – so sum tit sjálvir vita –

2

Ápostlasøgan 2:23 Ápostlasøgan

Hann, sum eftir fyriskipaða ráði Guds og fyrivitan Hansara varð svikin, Hann drópu tit – krossfestu Hann við hondum lógloysinga.

2

Ápostlasøgan 2:24 Ápostlasøgan

Men Gud reisti Hann upp, við tað at Hann gjørdi enda á kvølum deyðans; tí ikki var møguligt, at Hann kundi verða hildin av honum.

2

Ápostlasøgan 2:25 Ápostlasøgan

Dávid sigur jú um Hann: „Eg hevði altíð Harran fyri eygum Mínum; tí Hann er við høgru hond Mína, so Eg skal ikki vikast.

2

Ápostlasøgan 2:26 Ápostlasøgan

Tí gleddist hjarta Mítt, og tunga Mín fegnaðist, ja, enntá hold Mítt skal hvíla í vón.

2

Ápostlasøgan 2:27 Ápostlasøgan

Tí Tú skalt ikki lata sál Mína eftir í deyðaríkinum, ei heldur lata hin Heilaga Tín síggja rot.

2

Ápostlasøgan 2:28 Ápostlasøgan

Tú hevur kunngjørt Mær vegir lívsins, Tú skalt fylla Meg við gleði fyri ásjón Tíni.“

2

Ápostlasøgan 2:29 Ápostlasøgan

Tit menn, brøður! Eg kann frítt siga við tykkum um ættarfaðirin Dávid, at hann bæði doyði og varð jarðaður – og grøv hansara er hjá okkum líka til henda dag.

2

Ápostlasøgan 2:30 Ápostlasøgan

Við tað at hann nú var profetur og visti, at Gud við eiði hevði svorið honum, at Hann av frukt lenda hansara skuldi seta ein í hásæti hansara,

2

Ápostlasøgan 2:31 Ápostlasøgan

so talaði hann framsíggin um uppreisn Kristusar, at hvørki varð Hann latin eftir í deyðaríkinum, ei heldur sá hold Hansara rot.

2

Ápostlasøgan 2:32 Ápostlasøgan

Henda Jesus reisti Gud upp – sum vit allir eru vitni um.

2

Ápostlasøgan 2:33 Ápostlasøgan

Eftir at Hann nú er settur høgt við høgru hond Guds og frá Faðirinum hevur fingið Heilaga Andan, sum lovaður var, hevur Hann úthelt Hann – sum tit bæði síggja og hoyra.

2

Ápostlasøgan 2:34 Ápostlasøgan

Tí Dávid fór ikki upp til Himmals; nei, hann sigur sjálvur: „Harrin segði við Harra mín: „Set Teg við høgru hond Mína,

2

Ápostlasøgan 2:35 Ápostlasøgan

inntil Eg fái lagt fíggindar Tínar, fótum Tínum til skammul!““

2

Ápostlasøgan 2:36 Ápostlasøgan

Tí skal alt hús Ísraels við óbrigdiligari vissu vita, at Gud hevur gjørt Hann til bæði Harra og Kristus, henda Jesus, sum tit krossfestu.“

2

Ápostlasøgan 2:37 Ápostlasøgan

Táið teir hoyrdu hetta, stakk tað teir í hjartað, og teir søgdu við Pætur og hinar ápostlarnar: „Tit menn, brøður! Hvat skulu vit gera?“

2

Ápostlasøgan 2:39 Ápostlasøgan

Tí til tykkara er lyftið og til børn tykkara og til øll, sum langt burtur eru – so mong sum Harrin Gud okkara kallar.“

2

Ápostlasøgan 2:40 Ápostlasøgan

Eisini við mongum øðrum orðum vitnaði hann og áminti tey og segði: „Latið tykkum frelsa frá hesi rangvørgu ætt!“

2

Ápostlasøgan 2:41 Ápostlasøgan

Tey, sum nú tóku við orði hansara, vórðu doypt, og tann dagin løgdust aftrat okkurt um 3000 sálir.

2

Ápostlasøgan 2:42 Ápostlasøgan

Tey hildu trúliga fast við læru ápostlanna og við samfelagið, við breyðbrótingina og við bønirnar.

2

Ápostlasøgan 2:43 Ápostlasøgan

Ótti kom nú á hvørja sál, og mong undur og tekin vórðu gjørd við ápostlunum.

2

Ápostlasøgan 2:44 Ápostlasøgan

Øll hini trúgvandi hildu seg saman og høvdu alt í felagi;

2

Ápostlasøgan 2:45 Ápostlasøgan

ognir sínar og góðs sítt seldu tey og býttu tað millum øll, eftir sum hvør trongdi.

2

Ápostlasøgan 2:46 Ápostlasøgan

Tey komu hvønn dag áhaldandi í templið av einum hjarta og brutu breyðið heima við hús og fingu soleiðis føði sína við gleði og í einfaldi hjartans;

2

Ápostlasøgan 2:47 Ápostlasøgan

tey lovaðu Gudi og vóru nógv umhildin av øllum fólkinum. Og Harrin legði dagliga aftrat teimum nøkur, sum lótu seg frelsa.

2

Ápostlasøgan 16:31 Ápostlasøgan

Teir svaraðu: „Trúgv á Harran Jesus Kristus, so skalt tú verða frelstur, tú og hús títt!“

2

Efesusbrævið 2:8 Efesusbrævið

Tí av náði eru tit frelst, við trúgv – og tað ikki av tykkum sjálvum, tað er gáva Guds,

2

Efesusbrævið 2:9 Efesusbrævið

ikki av verkum – fyri at eingin skal rósa sær.

2

Fyrra Pætursbrævið 3:21 Fyrra Pætursbrævið

sum nú eisini frelsir tykkum í avmynd síni, dópinum, sum ikki er, at óreinska holdsins verður tikin burt, men er sáttmáli einar góðar samvitsku við Gud, við uppreisn Jesu Krists,

2