at velja yrki

Orðtøkini 3:5 Orðtøkini

Lít á HARRAN av øllum hjarta tínum, men lít ikki á vit títt!

8

Orðtøkini 3:6 Orðtøkini

Kenn Hann á øllum leiðum tínum! So skal Hann gera gøtur tínar rættar.

8

Sálmarnir 32:8 Sálmarnir

„Eg skal læra teg, og vísa tær vegin, ið tú skalt ganga, Eg skal leggja tær ráð við at hyggja á teg.“

6

Orðtøkini 16:3 Orðtøkini

Gev HARRANUM verk tíni í hond, so skulu ráð tíni fáa framgongd!

6

Jeremias 29:11 Jeremias

Tí Eg veit, hvat Eg ætli og havi í huga viðvíkjandi tykkum – sigur HARRIN – friðarætlanir og ikki vanlukkuætlanir, at geva tykkum framtíð og vón.

6

Jeremias 29:12 Jeremias

Tit skulu ákalla Meg og fara og biðja til Mín, og Eg skal hoyra tykkum.

6

Jeremias 29:13 Jeremias

Tit skulu søkja Meg, og tit skulu finna Meg – táið tit søkja Meg av øllum hjarta tykkara.

6

Eg skal lata tykkum finna Meg – sigur HARRIN – Eg skal venda lagnu tykkara og sanka tykkum saman frá øllum tjóðunum og av øllum støðunum, hagar Eg havi rikið tykkum burt – sigur HARRIN – og Eg skal lata tykkum koma aftur til staðið, haðani Eg herleiddi tykkum.

6

Orðtøkini 19:21 Orðtøkini

Mangar hugsanir eru í hjarta mansins, men ráð HARRANS er tað, ið fast stendur.

5

Josva 1:8 Josva

Henda lógbók má ikki víkja úr munni tínum, nei, tú skalt grunda á hana dag og nátt, so tú aktar væl eftir at gera eftir øllum tí, sum í henni stendur skrivað; tá skal gangast tær væl á øllum leiðum tínum, og tá skalt tú hava framgongd.

3

Sálmarnir 37:4 Sálmarnir

Og gleð teg í HARRANUM – so gevur Hann tær tað, ið hjarta títt tráar eftir!

3

Orðtøkini 24:27 Orðtøkini

Fullfør verk títt harúti, ger teg lidnan á markini! So kanst tú byggja tær hús.

3

Jóhannes 3:27 Jóhannes

Jóhannes svaraði: „Menniskjað kann einki fáa, uttan tað er givið tí av Himli.

3

Sálmarnir 1:1 Sálmarnir

Sælur er maður, ið ikki gongur í ráði hinna gudleysu, ikki stendur á vegi syndara og ikki situr, har spottarar sita,

2

Sálmarnir 1:2 Sálmarnir

men hevur gleði sína í lóg HARRANS og grundar á lóg Hansara bæði dag og nátt!

2

Orðtøkini 18:16 Orðtøkini

Gáva opnar menniskjanum veg og leiðir hann fram fyri stórar harrar.

2

Prædikarin 9:10 Prædikarin

Alt, ið hond tín er før fyri at gera við styrki tíni, ger tað! Tí hvørki virki, klókskapur, kunnskapur ella vísdómur er í deyðaríkinum, har sum tú fert.

2

Jeremias 17:7 Jeremias

Signaður er tann maður, ið lítur á HARRAN, og sum hevur HARRAN til álit sítt.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 4:8 Fyrra Timoteusarbrævið

Tí hin likamliga venjingin er nyttulig til lítið; men gudsóttin er nyttuligur til alt og hevur lyfti, bæði fyri lívið, ið nú er, og fyri hitt, ið kemur.

2

Jákupsbrævið 1:1 Jákupsbrævið

Jákup, tænari Guds og Harrans Jesu Krists, heilsar hinum tólv ættum í sundurspreiðingini.

2

Jákupsbrævið 1:2 Jákupsbrævið

Brøður mínir! Roknið tað fyri bera gleði, táið tit koma í alskyns freistingar!

2

Jákupsbrævið 1:3 Jákupsbrævið

Tit vita jú, at táið trúgv tykkara verður roynd, virkar tað tol.

2

Jákupsbrævið 1:4 Jákupsbrævið

Og latið tolið leiða til fullkomið verk, so tit kunnu vera fullkomnir og heilir, og einki vantar á hjá tykkum!

2

Jákupsbrævið 1:5 Jákupsbrævið

Men fattast onkrum av tykkum vísdóm, so biði hann til Gud um hetta, Hann, sum gevur øllum gjarna og brigslar ikki – so skal hann verða honum givin!

2

Jákupsbrævið 1:6 Jákupsbrævið

Men hann biði í trúgv, uttan at ivast! Tí tann, ið ivast, er líkur havsbylgju, ið verður rikin og kastað av vindinum.

2

Jákupsbrævið 1:7 Jákupsbrævið

Ikki má tað menniskja hugsa, at tað skal fáa nakað frá Harranum

2

Jákupsbrævið 1:8 Jákupsbrævið

– slíkt tvísint menniskja, vinglut á øllum leiðum sínum.

2

Jákupsbrævið 1:9 Jákupsbrævið

Bróðirin, ið lítið hevur at týða, rósi sær av, hvussu høgur hann er,

2

Jákupsbrævið 1:10 Jákupsbrævið

og hin ríki av, hvussu lítið hann hevur at týða! Tí hann skal verða til einkis sum blóma á grasi.

2

Jákupsbrævið 1:11 Jákupsbrævið

Sólin kemur upp við hita sínum og svíður grasið av, og blóma tess fellur av, og fagurleiki útsjóndar hennara verður til einkis. – Soleiðis skal eisini hin ríki følna á leiðum sínum.

2

Jákupsbrævið 1:12 Jákupsbrævið

Sælur er tann maður, sum heldur út í freisting! Táið liðugt er at royna hann, skal hann fáa krúnu lívsins, sum Gud hevur lovað teimum, ið elska Hann.

2

Jákupsbrævið 1:13 Jákupsbrævið

Eingin sigi, táið hann verður freistaður: „Eg verði freistaður av Gudi“! Gud verður ikki freistaður av hinum illa, og Hann freistar heldur ongan.

2

Jákupsbrævið 1:14 Jákupsbrævið

Nei, ein og hvør verður freistaður, táið hann verður drigin og lokkaður av síni egnu girnd.

2

Jákupsbrævið 1:15 Jákupsbrævið

Síðani, táið girndin er farin at ganga við fostri, føðir hon synd, og táið syndin er fullvaksin, føðir hon deyða.

2

Jákupsbrævið 1:16 Jákupsbrævið

Villist ikki, elskaðu brøður mínir!

2

Jákupsbrævið 1:17 Jákupsbrævið

Øll góð gáva og øll fullkomin gáva er omanífrá og kemur niður frá Faðir ljósanna, sum ikki er broyting ella skiftandi skuggi hjá.

2

Jákupsbrævið 1:18 Jákupsbrævið

Eftir vilja Sínum føddi Hann okkum við sannleiksorði, so vit skuldu vera frumgróður skapninga Hansara.

2

Jákupsbrævið 1:19 Jákupsbrævið

Tit vita tað, elskaðu brøður mínir! Men hvørt menniskja veri skjótt at hoyra, seint at tala, seint til vreiði!

2

Jákupsbrævið 1:20 Jákupsbrævið

Tí vreiði mans avrikar ikki tað, sum rætt er fyri Gudi.

2

Jákupsbrævið 1:21 Jákupsbrævið

Leggið tí av alla óreinsku og allan óndskap, sum enn er eftir, og takið við spakføri móti orðinum, sum plantað er í tykkum, og sum er ment at frelsa sálir tykkara!

2

Jákupsbrævið 1:22 Jákupsbrævið

Men verið gerarar orðsins og ikki bert hoyrarar tess – við tí dára tit tykkum sjálvar!

2

Jákupsbrævið 1:23 Jákupsbrævið

Tí um onkur er hoyrari orðsins og ikki gerari tess, er hann eins og maður, ið hyggur at náttúrliga andliti sínum í spegli.

2

Jákupsbrævið 1:24 Jákupsbrævið

– Hann hyggur at sær sjálvum og fer síðani avstað og gloymir alt fyri eitt, hvussu hann sá út.

2

Jákupsbrævið 1:25 Jákupsbrævið

Men tann, sum skoðar inn í fullkomnu lóg frælsisins – og heldur á við tí, so at hann verður ikki gloymskur hoyrari, men gerari verksins – hann skal vera sælur í verki sínum.

2

Jákupsbrævið 1:26 Jákupsbrævið

Um onkur heldur seg dýrka Gud – og heldur ikki tungu sína í teymum, men dárar hjarta sítt – gudsdýrkan hansara er til einkis.

2

Jákupsbrævið 1:27 Jákupsbrævið

Rein og lýtaleys gudsdýrkan fyri Gudi og Faðirinum er hetta: At vitja faðirleys og einkjur í trongd teirra, og at halda seg ódálkaðan av heiminum.

2

Versir