at vackla / vera tveyhugaður

Jákupsbrævið 1:6 Jákupsbrævið

Men hann biði í trúgv, uttan at ivast! Tí tann, ið ivast, er líkur havsbylgju, ið verður rikin og kastað av vindinum.

9

Hebrearabrævið 10:23 Hebrearabrævið

Latið okkum halda óvikiliga fast við játting vónar okkara – tí Hann er trúfastur, sum gav lyftið!

8

Jákupsbrævið 1:3 Jákupsbrævið

Tit vita jú, at táið trúgv tykkara verður roynd, virkar tað tol.

6

Hebrearabrævið 11:6 Hebrearabrævið

Uttan trúgv er tað ómøguligt at toknast Honum. Tí tann, sum stígur fram fyri Gud, má trúgva, at Hann er, og at Hann lønir teimum, ið søkja Hann.

4

Jákupsbrævið 4:7 Jákupsbrævið

Verið tí Gudi undirgivin! Men standið Djevulinum ímóti, so skal hann flýggja frá tykkum!

4

Sálmarnir 27:14 Sálmarnir

– Bíða eftir HARRANUM, ver hugreystur, og hjarta títt veri sterkt, ja, bíða eftir HARRANUM!

3

Galatiabrævið 6:9 Galatiabrævið

Latið okkum ikki troyttast av at gera hitt góða! Tí vit skulu heysta í síni tíð, so satt sum vit geva ikki uppat.

3

Jákupsbrævið 1:7 Jákupsbrævið

Ikki má tað menniskja hugsa, at tað skal fáa nakað frá Harranum

3

Jákupsbrævið 1:8 Jákupsbrævið

– slíkt tvísint menniskja, vinglut á øllum leiðum sínum.

3

Jákupsbrævið 5:16 Jákupsbrævið

Játtið tí syndirnar hvør fyri øðrum, og biðið hvør fyri øðrum, fyri at tit kunnu verða grødd! Bøn, biðin av rættvísum manni, avrikar nógv, táið hon verður biðin við kraft.

3

Seinna Korintbrævið 5:17 Seinna Korintbrævið

Um tí ein er í Kristusi, er hann nýggjur skapningur; hitt gamla er farið – tað er vorðið nýtt.

2

Efesusbrævið 6:13 Efesusbrævið

Farið tí í øll herklæði Guds, so tit kunnu vera ment at gera mótstøðu hin ónda dag og standa eftir at hava vunnið sigur á øllum!

2

Seinna Timoteusarbrævið 3:16 Seinna Timoteusarbrævið

Øll skriftin er innblást av Gudi og er nyttulig til lærdóm, til sannføring, til rættleiðing, til uppfostran í rættvísi,

2

Hebrearabrævið 10:22 Hebrearabrævið

so latið okkum stíga fram við sonnum hjarta, í fullari trúarvissu, við hjørtum, ið reinsað eru frá ringari samvitsku, og likamum, ið tváað eru við reinum vatni!

2

Hebrearabrævið 10:25 Hebrearabrævið

og ikki geva uppat at koma saman hvør við annan – soleiðis sum siður er hjá summum – men áminna hvør annan, og tað so mikið meiri, sum tit síggja, at dagurin nærkast!

2

Jákupsbrævið 4:8 Jákupsbrævið

Haldið tykkum nær til Gud, so skal Hann halda Seg nær til tykkara! Tváið hendurnar, tit syndarar, reinsið hjørtuni, tit tvísintu!

2

Opinberingin 2:1 Opinberingin

„Skriva til eingil samkomunnar í Efesus: „Hetta sigur Hann, sum heldur hinum sjey stjørnunum í høgru hond, Hann, sum gongur millum hinar sjey ljósastakarnar av gulli:

2

Opinberingin 2:2 Opinberingin

Eg veit um verk tíni, arbeiði títt og tol títt, og at hini illu ikki verða told av tær. Tú hevur roynt teir, ið siga seg vera ápostlar og eru tað ikki, og tú hevur funnið teir vera lygnarar.

2

Opinberingin 2:3 Opinberingin

Tú hevur tol og hevur havt nógv at bera fyri navns Míns skuld og ert ikki vorðin troytt.

2

Opinberingin 2:4 Opinberingin

Men Eg havi tað ímóti tær, at tú ert farin frá hinum fyrsta kærleika tínum.

2

Opinberingin 2:5 Opinberingin

Hugsa tí um, hvørjum tú ert fallin frá, og vend við og ger somu verk sum áður! Annars komi Eg á teg og skal flyta ljósastaka tín úr staði hansara – um tú vendir ikki við.

2

Opinberingin 2:6 Opinberingin

Men tað hevur tú, at tú hatar verk Nikola’itanna – sum Eg hati við.

2

Opinberingin 2:7 Opinberingin

Tann, ið oyru hevur, hoyri tað, sum Andin sigur við samkomurnar! – Tann, ið sigrar, honum skal Eg geva at eta av træi lívsins, sum er í Paradísi Guds.“

2

Opinberingin 2:8 Opinberingin

Skriva til eingil samkomunnar í Smyrna: „Hetta sigur hin fyrsti og hin síðsti, Hann, sum deyður var og er vorðin livandi:

2

Opinberingin 2:9 Opinberingin

Eg veit um trongd tína og fátækdóm tín – tó, tú ert rík! – og gudsspottan teirra, ið siga seg vera Jødar og eru tað ikki, men eru sýnagoga Satans.

2

Opinberingin 2:10 Opinberingin

Óttast ikki fyri tí, sum tú skalt líða! Djevulin skal seta nøkur av tykkum í fangahús – fyri at tit skulu verða roynd – og tit skulu hava trongd í tíggju dagar. Ver trúgv til deyðan, so skal Eg geva tær krúnu lívsins!

2

Opinberingin 2:11 Opinberingin

Tann, ið oyru hevur, hoyri tað, sum Andin sigur við samkomurnar! – Tann, ið sigrar, skal als ikki verða sakaður av hinum øðrum deyða.“

2

Opinberingin 2:12 Opinberingin

Skriva til eingil samkomunnar í Pergamus: „Hetta sigur Hann, sum hevur hitt tvíeggjaða, hvassa svørð:

2

Opinberingin 2:13 Opinberingin

Eg veit, hvar tú býrt – har sum hásæti Satans er – og tú heldur fast við navn Mítt; og táið Antipas var trúfasta vitni Mítt – hann, ið dripin varð hjá tykkum, har Satan býr – enntá á teimum døgum avnoktaði tú ikki trúgv Mína.

2

Opinberingin 2:14 Opinberingin

Men Eg havi eitt sindur ímóti tær: Tú hevur har hjá tær nøkur, ið halda fast við læru Bileams, sum lærdi Balak at leggja ástoyt fyri børn Ísraels – at eta avgudaoffur og dríva siðloysi.

2

Opinberingin 2:15 Opinberingin

Soleiðis hevur eisini tú nøkur, sum á sama hátt halda fast við læru Nikola’itanna.

2

Opinberingin 2:16 Opinberingin

Vend við! Annars komi Eg skjótt á teg og skal berjast við tey við svørði muns Míns.

2

Opinberingin 2:17 Opinberingin

Tann, ið oyru hevur, hoyri tað, sum Andin sigur við samkomurnar! – Tann, ið sigrar, honum skal Eg geva av hinum fjalda manna, og Eg skal geva honum hvítan stein, og nýtt navn – skrivað á steinin – sum eingin kennir uttan tann, ið fær tað.“

2

Opinberingin 2:18 Opinberingin

Skriva til eingil samkomunnar í Týatira: „Hetta sigur Sonur Guds, sum hevur eygu eins og eldsloga, og hvørs føtur líkjast skínandi málmi:

2

Opinberingin 2:19 Opinberingin

Eg veit um verk tíni, kærleika tín, tænastu og trúgv tína og tol títt – og hvussu hini síðstu verk tíni eru fleiri enn hini fyrstu.

2

Opinberingin 2:20 Opinberingin

Men Eg havi tað ímóti tær, at tú hevur tol við kvinnuni Jesabel, ið sigur seg vera profetinnu, og sum lærir – og villleiðir tænarar Mínar at dríva siðloysi og at eta avgudaoffur.

2

Opinberingin 2:21 Opinberingin

Eg havi givið henni tíð at venda við, men hon vil ikki venda við frá siðloysi sínum.

2

Opinberingin 2:22 Opinberingin

Eg kasti hana á sjúkalegu; og teir, ið horast við henni, kasti Eg í stóra trongd, um teir venda ikki við frá verkum hennara.

2

Opinberingin 2:23 Opinberingin

Børn hennara skal Eg sláa við deyða, og allar samkomurnar skulu sanna, at Eg eri tann, ið rannsakar nýru og hjørtu; Eg skal geva tykkum, hvørjum eftir verkum sínum.

2

Opinberingin 2:24 Opinberingin

Men við tykkum, hini, sum í Týatira eru, øll tykkum, ið ikki hava hesa læru, tí tit „kenna ikki dýpdirnar“, sum tey siga – ja, dýpdir Satans! – við tykkum sigi Eg: Eg leggi onga aðra byrði á tykkum;

2

Opinberingin 2:25 Opinberingin

haldið bert fast við tað, sum tit hava, inntil Eg komi!

2

Opinberingin 2:26 Opinberingin

Tann, ið sigrar, og sum líka til endan varðveitir verk Míni, honum skal Eg geva vald yvir heidningunum,

2

Opinberingin 2:27 Opinberingin

og hann skal stýra teimum við jarnstavi, eins og leiríløt verða brotin sundur – sum eisini Eg havi fingið tað frá Faðir Mínum;

2

Opinberingin 2:28 Opinberingin

og Eg skal geva honum morgunstjørnuna.

2

Opinberingin 2:29 Opinberingin

Tann, ið oyru hevur, hoyri tað, sum Andin sigur við samkomurnar!““

2