at trúgva á teg sjálvan
83 versir um "at trúgva á teg sjálvan"
Versir
Síða 2 av 2Orðtøkini 4:7 Orðtøkini
Upphav vísdóms er: Keyp vísdóm, ja, keyp vit fyri alt, ið tú eigur!
Orðtøkini 4:8 Orðtøkini
Set hann høgt, so skal hann seta teg høgt! Hann skal koma tær til heiður, táið tú fevnir hann.
Orðtøkini 4:9 Orðtøkini
Hann skal seta vakran krans á høvd títt, hann skal rætta tær fagra krúnu.“
Orðtøkini 4:10 Orðtøkini
Hoyr, sonur mín, og tak við orðum mínum, so skalt tú fáa mong ár at liva!
Orðtøkini 4:11 Orðtøkini
Eg vísi tær veg vísdómsins, leiði teg eftir gøtum rættvísinnar.
Orðtøkini 4:12 Orðtøkini
Táið tú gongur, skal einki vera stigum tínum til hindurs, og táið tú rennur, skalt tú ikki snáva.
Orðtøkini 4:13 Orðtøkini
Halt fast í tyktina, slepp henni ikki, varða hana, tí hon er lív títt!
Orðtøkini 4:14 Orðtøkini
Kom ikki á gøtur gudleysra, og fylg ikki vegi hinna óndu!
Orðtøkini 4:15 Orðtøkini
Skýggja hann, fylg honum ikki, vík frá honum og far øðrumegin við!
Orðtøkini 4:16 Orðtøkini
Tí tey fáa ikki sovið, uttan tey hava gjørt okkurt ilt, tey missa svøvnin, fáa tey ikki onkun til fals.
Orðtøkini 4:17 Orðtøkini
Tey eta gudloysisbreyð og drekka yvirgangsvín.
Orðtøkini 4:18 Orðtøkini
Men gøtan, ið hini rættvísu ganga, er lík skínandi ljósi, sum verður bjartari og bjartari, inntil hádagur er.
Orðtøkini 4:19 Orðtøkini
Vegurin, ið hini gudleysu ganga, er sum bølmyrkur; tey vita ikki, hvat tey fara at detta um.
Orðtøkini 4:20 Orðtøkini
Sonur mín! Gev orðum mínum gætur, legg oyrað til tað, ið eg sigi!
Orðtøkini 4:21 Orðtøkini
Lat tað ikki fara tær úr eygsjón, varða tað djúpt í hjarta tínum!
Orðtøkini 4:22 Orðtøkini
Tí tað er øllum teimum lív, sum finna tað, og øllum likami teirra grøðing.
Orðtøkini 4:23 Orðtøkini
Varðveit hjarta títt, fram um alt, ið varðveitt verður, tí úr tí gongur lívið út!
Orðtøkini 4:24 Orðtøkini
Halt teg frá sviki við munninum, lat falskar varrar vera langt frá tær!
Orðtøkini 4:25 Orðtøkini
Lat eygu tíni hyggja beint fram, og eygnakøst tíni vera beint fram undan tær!
Orðtøkini 4:26 Orðtøkini
Ger fóti tínum gøtuna slætta, lat allar vegir tínar miða á málið!
Orðtøkini 4:27 Orðtøkini
Halt ikki av, hvørki til høgru ella vinstru, lat fót tín víkja frá illum!
Orðtøkini 5:1 Orðtøkini
Sonur mín! Lurta eftir vísdómi mínum, legg oyrað til vit mítt,
Orðtøkini 5:2 Orðtøkini
so tú kanst goyma klók ráð, og varrar tínar kunnu varða kunnskap!
Orðtøkini 5:3 Orðtøkini
Tí hunangur dryppar av vørrum fremmandarar kvinnu, og hálari enn olja er muður hennara;
Orðtøkini 5:4 Orðtøkini
men til endan verður hon beisk sum malurt, hvøss sum tvíeggjað svørð.
Orðtøkini 5:5 Orðtøkini
Føtur hennara ganga niðureftir, til deyðan, spor hennara liggja beint í deyðaríkið.
Orðtøkini 5:6 Orðtøkini
Á leið lívsins vil hon ikki ganga; vegir hennara sneiða higar og hagar, og hon veit ikki av tí.
Esaias 43:1 Esaias
Men nú – so sigur HARRIN, Hann, sum skapti teg, Jákup, Hann, sum myndaði teg, Ísrael: Óttast ikki! Eg havi frelst teg, Eg havi kallað teg við navni, tú ert Mín!
Esaias 43:2 Esaias
Gongur tú gjøgnum vøtn, eri Eg við tær, gjøgnum streymar, skulu teir ikki leggja yvir teg; gongur tú gjøgnum eld, skalt tú ikki brenna teg, og login skal ikki saka teg.
Esaias 43:3 Esaias
Tí Eg, HARRIN, eri Gud tín, hin Heilagi Ísraels er frelsari tín; Eg gevi Egyptaland í loysigjald fyri teg, Etiopia og Seba í stað tín.
Esaias 43:4 Esaias
Av tí at tú ert dýrabarur í eygum Mínum, ert hátt virdur, og Eg elski teg, gevi Eg menniskju í stað tín og fólkasløg í staðin fyri lív títt.
Esaias 5:20 Esaias
Vei teimum, ið kalla hitt ónda gott og hitt góða ónt, sum gera myrkur til ljós og ljós til myrkur, gera beiskt til søtt og søtt til beiskt!
Seinna Korintbrævið 1:9 Seinna Korintbrævið
ja, vit høvdu gjørt upp við okkum sjálvar, at vit máttu doyggja, fyri at vit skuldu ikki líta á okkum sjálvar, men á Gud, sum reisir upp hini deyðu.