at tosa ov nógv

Orðtøkini 10:19 Orðtøkini

Har sum nógv orð eru, tvørrar ikki synd, men tann, ið heldur vakt yvir munni sínum, er klókur.

7

Orðtøkini 17:28 Orðtøkini

Um tað so er dárin, verður hann roknaður fyri vísmann, táið hann tegir, og fyri vitigan mann, táið hann heldur munnin saman.

6

Orðtøkini 18:2 Orðtøkini

Dárin leggur líka í at vera vitigur; hann vil bert vísa, hvat í honum býr.

6

Orðtøkini 21:23 Orðtøkini

Tann, ið varðar munn sín og tungu sína, varðar lív sítt frá trongdum.

5

Jákupsbrævið 1:19 Jákupsbrævið

Tit vita tað, elskaðu brøður mínir! Men hvørt menniskja veri skjótt at hoyra, seint at tala, seint til vreiði!

5

Sálmarnir 141:3 Sálmarnir

HARRI, set vakt fyri munn mín, vak við varradyr mínar!

4

Orðtøkini 29:20 Orðtøkini

Hevur tú sæð mann, ið loypur framav í orðum – meiri vón er um dáran enn um hann!

4

Orðtøkini 13:3 Orðtøkini

Tann, ið heldur vakt yvir munni sínum, varðar lív sítt, men tann, ið letur varrarnar langt sundur, honum verður tað til vanlukku.

3

Prædikarin 5:2 Prædikarin

Tí av miklum strevi koma dreymar, og av orðanøgd kemur dáratala.

3

Matteus 12:36 Matteus

Men Eg sigi tykkum, at menniskjuni skulu dómsdagin svara fyri hvørt tómt orð, tey tala.

3

Orðtøkini 14:23 Orðtøkini

Av øllum møðsomum arbeiði vinst okkurt, men tómt tos voldir einki uttan tap.

2

Orðtøkini 15:1 Orðtøkini

Milt svar stillar bræði, men særandi orð vekur vreiði.

2

Orðtøkini 15:2 Orðtøkini

Kunnskapur drýpur av tungu hinna vísu, men muður dáranna letur streyma út dárskap.

2

Orðtøkini 15:3 Orðtøkini

Eygu HARRANS eru allastaðni; tey hyggja bæði eftir óndum og góðum.

2

Orðtøkini 15:4 Orðtøkini

Spakfør tunga er træ lívsins, men rangvørg tunga særir hjartað.

2

Orðtøkini 15:5 Orðtøkini

Dárin vanvirðir tykt faðirs síns, men tann, ið aktar eftir revsing, er klókur.

2

Orðtøkini 15:6 Orðtøkini

Í húsi hins rættvísa er nógv góðs, men inntøka hins gudleysa verður honum til undirgang.

2

Orðtøkini 15:7 Orðtøkini

Varrar hinna vísu stroya út kunnskap, men hjarta dáranna er ikki rætt.

2

Orðtøkini 15:8 Orðtøkini

Offur gudleysra er HARRANUM andstygd, men bøn hinna sannhjartaðu líkar Honum.

2

Orðtøkini 15:9 Orðtøkini

Leið hins gudleysa er HARRANUM andstygd, men tann, sum stevnir eftir rættvísi, elskar Hann.

2

Orðtøkini 15:10 Orðtøkini

Hørð straff rámar tann, ið fer av hinum beina vegi; tann, sum hatar revsing, skal doyggja.

2

Orðtøkini 15:11 Orðtøkini

Deyðaríkið og avgrundin liggja HARRANUM opin – hvussu mikið meiri tá ikki hjørtu menniskjabarnanna!

2

Orðtøkini 15:12 Orðtøkini

Spottara dámar ikki at verða revsaður; til hini vísu fer hann ikki.

2

Orðtøkini 15:13 Orðtøkini

Glatt hjarta ger andlitið ljóst, men hjartasorg brýtur mótið.

2

Orðtøkini 15:14 Orðtøkini

Hjarta hins vitiga leitar eftir kunnskapi, men í munni dáranna er einki uttan dárskapur.

2

Orðtøkini 15:15 Orðtøkini

Hin armi hevur aldri glaðan dag, men glatt hjarta hevur gestaboð samt og javnt.

2

Orðtøkini 15:16 Orðtøkini

Betri er lítið við ótta HARRANS enn stórir skattir við ófriði.

2

Orðtøkini 15:17 Orðtøkini

Betri er fat av káli við kærleika enn fitaður oksi og hatur afturvið.

2

Orðtøkini 15:18 Orðtøkini

Illsintur maður vekur split, men hin tolni stillar kjak.

2

Orðtøkini 15:19 Orðtøkini

Vegur letingans er sum tornastik, men vegur hinna sannhjartaðu er slættaður.

2

Orðtøkini 15:20 Orðtøkini

Vísur sonur gleðir faðir sín, men menniskja, sum er dári, vanvirðir móður sína.

2

Orðtøkini 15:21 Orðtøkini

Tann, ið einki vit hevur, gleðist um dárskap, men vitigur maður gongur beint fram.

2

Orðtøkini 15:22 Orðtøkini

Verða ikki ráð hildin, bresta ætlanir, men har sum nógvir ráðgevarar eru, fáa tær framgongd.

2

Orðtøkini 15:23 Orðtøkini

Maður gleðist, táið muður hansara eigur svar at geva, og hvussu gott er ikki orð, sagt í rættari tíð!

2

Orðtøkini 15:24 Orðtøkini

Hin vitigi gongur veg lívsins uppeftir fyri at komast undan deyðaríkinum niðanfyri.

2

Orðtøkini 15:25 Orðtøkini

Hús hinna hugmóðigu rívur HARRIN niður, men markaskjal einkjunnar staðfestir Hann.

2

Orðtøkini 15:26 Orðtøkini

Ráð hins ónda eru HARRANUM andstygd, men mild orð eru Honum rein.

2

Orðtøkini 15:27 Orðtøkini

Tann, sum vinningur er alt hjá, fær hús sítt í ólag, men tann, sum hatar mutur, skal liva.

2

Orðtøkini 15:28 Orðtøkini

Hjarta hins rættvísa hugsar, áðrenn tað svarar, men muður gudleysra letur streyma út ilt.

2

Orðtøkini 15:29 Orðtøkini

HARRIN er langt burtur frá hinum gudleysu, men bøn rættvísra hoyrir Hann.

2

Orðtøkini 15:30 Orðtøkini

Mild eygu gleða hjartað; góð tíðindi geva merg í beinini.

2

Orðtøkini 15:31 Orðtøkini

Oyrað, sum lurtar eftir revsing til lívið, vil fegin vera saman við vísum.

2

Orðtøkini 15:32 Orðtøkini

Tann, ið ikki vil vita av tykt, vanvirðir lív sítt, men tann, ið lurtar eftir revsing, vinnur sær vit.

2

Orðtøkini 15:33 Orðtøkini

Ótti HARRANS er tykt til vísdóm, og undan heiður gongur eyðmjúkleiki.

2

Orðtøkini 17:27 Orðtøkini

Tann, sum er sparin í orðum sínum, er klókur, og róligur í sinni er hin vitigi maðurin.

2

Orðtøkini 18:21 Orðtøkini

Deyða og lív hevur tungan í valdi sínum, og tann, ið fegin nýtir hana, skal eta ávøkst hennara.

2

Orðtøkini 30:32 Orðtøkini

Hevur tú verið slíkur dári, at tú hevur gjørt teg stóran, ella hevur tú havt ilt í huga, so hond á munn!

2

Prædikarin 5:7 Prædikarin

Sært tú hin fátæka verða kúgaðan, og rætt og rættvísi verða undirtraðkað í landinum, so undrast tú ikki á tað! Tí ein hægri aktar eftir hinum høga, og ein enn hægri aktar eftir teimum báðum!

2

Prædikarin 9:17 Prædikarin

Orð vísmanna, sum lurtað verður eftir í friði, eru betri enn róp høvdingans millum dárar.

2

Seinna Timoteusarbrævið 2:16 Seinna Timoteusarbrævið

Men halt teg burtur frá hinum vanheilaga, tóma tosi! Tí tey fara altíð longur í gudloysi,

2

Versir