at tendra kertur
82 versir um "at tendra kertur"
Versir
Síða 2 av 2Jóhannes 1:50 Jóhannes
Natanael svaraði Honum: „Rabbi, Tú ert Sonur Guds, Tú ert kongur Ísraels!“
Jóhannes 1:51 Jóhannes
Jesus svaraði honum: „Trýrt tú, fyri tað at Eg segði við teg, at Eg sá teg undir fikutrænum? Tú skalt fáa at síggja tað, ið størri er enn hetta!“
Sálmarnir 18:28 Sálmarnir
Tú veitir hinum ørmu frelsu, men eyðmýkir hini stoltu eygu.
Matteus 5:15 Matteus
Tey tendra heldur ikki ljós og seta tað undir skeppumálið – nei, í ljósastakan; so lýsir tað øllum í húsinum.
Markus 4:21 Markus
Síðani segði Hann við teir: „Man ljósið koma inn at verða sett undir skeppumálið ella undir song! Kemur tað ikki at verða sett í ljósastakan!
Markus 4:22 Markus
Tí einki er loynt uttan fyri at koma upp; ei heldur varð nakað dult uttan fyri at koma í ljós.
Markus 4:23 Markus
Hevur onkur oyru at hoyra við, hann hoyri!“
Markus 13:21 Markus
Sigur tá onkur við tykkum: „Hyggið, her er Kristus!“ ella: „Hyggið, har!“ tá trúgvið tí ikki!
Markus 13:22 Markus
Tí lygikristar og lygiprofetar skulu standa fram og gera tekin og undur fyri at villleiða hini útvaldu – um tað var møguligt.
Markus 13:23 Markus
Men tit – varðið tykkum! Eg havi sagt tykkum alt frammanundan.
Jóhannes 14:6 Jóhannes
Jesus svaraði honum: „Eg eri vegurin, sannleikin og lívið; eingin kemur til Faðirin uttan við Mær.
Job 29:3 Job
táið lampa Hansara lýsti yvir høvdi mínum, og eg við ljósi Hansara gekk gjøgnum myrkrið,
Orðtøkini 20:27 Orðtøkini
Andi menniskjans er lampa HARRANS, sum rannsakar øll kømur í hjarta hansara.
Orðtøkini 24:20 Orðtøkini
Tí hini óndu hava onga framtíð, lampa gudleysra sløknar.
Matteus 5:16 Matteus
Latið soleiðis ljós tykkara lýsa menniskjum, so tey kunnu síggja góðu verk tykkara og æra Faðir tykkara, sum er í Himli!
Lukas 11:33 Lukas
Eingin tendrar ljós og krógvar tað burtur ella setur tað undir skeppumálið; nei, hann setur tað í ljósastakan, so tey, sum inn koma, skulu síggja skinið av tí.
Jóhannes 3:16 Jóhannes
Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.
Jóhannes 8:12 Jóhannes
Jesus talaði tá aftur til teirra og segði: „Eg eri ljós heimsins; tann, ið fylgir Mær, skal ikki ganga í myrkri, men hava ljós lívsins.“
Seinna Korintbrævið 11:14 Seinna Korintbrævið
Og ikki er undur í tí; Satan sjálvur skapir seg jú um til eingil ljósins;
Opinberingin 8:1 Opinberingin
Táið lambið læt upp sjeynda innsiglið, varð tøgn í Himli okkurt um hálvan tíma.
Opinberingin 8:2 Opinberingin
Eg sá hinar sjey einglarnar, ið standa fyri ásjón Guds; teimum vórðu givnir sjey lúðrar.
Opinberingin 8:3 Opinberingin
Annar eingil kom og stóð við altarið; hann hevði roykilsisílat av gulli, og honum varð givið nógv roykilsi, fyri at hann skuldi leggja tað aftrat bønum alra hinna heilagra á gullaltarið framman fyri hásætið.
Opinberingin 8:4 Opinberingin
Úr hond eingilsins steig roykurin av roykilsinum við bønum hinna heilagra upp fyri ásjón Guds.
Opinberingin 8:5 Opinberingin
Eingilin tók roykilsisílatið, fylti tað við eldi av altarinum og kastaði hann á jørðina. Tá komu torur, røddir, snarljós og jarðskjálvti.
Opinberingin 8:6 Opinberingin
Hinir sjey einglarnir, ið høvdu hinar sjey lúðrarnar, gjørdu seg nú til at blása í teir.
Opinberingin 8:7 Opinberingin
Fyrsti eingilin blásti í lúður, tá kom heglingur og eldur, blandað við blóð, og tað varð kastað á jørðina. Og triðingurin av jørðini brendist upp, triðingurin av trøunum brendist upp, og alt grønt gras brendist upp.
Opinberingin 8:8 Opinberingin
Annar eingilin blásti í lúður; tá varð eins og stórt, brennandi fjall kastað í havið. Og triðingurin av havinum varð blóð.
Opinberingin 8:9 Opinberingin
Triðingurin av hinum livandi skapningum, sum í havinum vóru, doyði, og triðingurin av skipunum gekk burtur.
Opinberingin 8:10 Opinberingin
Triði eingilin blásti í lúður; tá fall niður av himli stór stjørna, brennandi sum kyndil; hon fall á triðingin av áunum og á vatnkeldurnar.
Opinberingin 8:11 Opinberingin
Navn stjørnunnar var Malurt. Og triðingurin av vøtnunum varð malurt, og nógv fólk doyði av vatninum, tí tað var vorðið beiskt.
Opinberingin 8:12 Opinberingin
Fjórði eingilin blásti í lúður; tá varð triðingurin av sólini raktur, og triðingurin av mánanum og triðingurin av stjørnunum, so at triðingurin av teimum varð myrkur; dagurin misti triðingin av ljósi sínum, somuleiðis náttin.
Opinberingin 8:13 Opinberingin
Síðani sá eg – og eg hoyrdi ørn, ið fleyg mitt uppi undir himli, siga hart: „Vei, vei, vei teimum, ið á jørðini búgva, táið hinir tríggir einglarnir, sum blása skulu í lúður, lata lúðrar sínar ljóða!“