at taka eitt lív

Onnur Mósebók 20:13 Onnur Mósebók

Tú mást ikki drepa.

9

Fyrsta Mósebók 9:6 Fyrsta Mósebók

Tann, ið úthellir blóð menniskja, blóð hansara skal verða úthelt av menniskjum; tí í bílæti Sínum skapti Gud menniskjuna.

7

Onnur Mósebók 21:12 Onnur Mósebók

Tann, ið slær onkun, so hann doyr, skal lata lív.

6

Onnur Mósebók 21:13 Onnur Mósebók

Ger hann tað kortini ikki við vilja, men hond hansara verður stýrd av Gudi, so skal hann kunna flýggja til stað, ið Eg skal vísa tær.

4

Onnur Mósebók 21:14 Onnur Mósebók

Men ger onkur hasa gerð av fríum vilja, at hann við svikum drepur næsta sín, so skalt tú taka hann, um tað so er frá altari Mínum; hann skal doyggja.

4

Matteus 5:21 Matteus

Tit hava hoyrt, at sagt varð við hinar gomlu: „Tú mást ikki drepa; og tann, ið drepur, skal vera sekur fyri dóminum.“

4

Men Eg sigi tykkum, at hvør tann, sum uttan grund er illur við bróður sín, skal vera sekur fyri dóminum. Tann, ið sigur við bróður sín: „Raka!“* skal vera sekur fyri ráðnum, og tann, ið sigur: „Dári tín!“ skal vera sekur til eld Helvitis.

4

Rómverjabrævið 13:9 Rómverjabrævið

Tí hetta: „Tú mást ikki dríva hor“; „tú mást ikki drepa“; „tú mást ikki stjala“; „tú mást ikki girnast“ – og hvat annað boð ið er – tað er stutt innihildið í hesum orði: „Tú skalt elska næsta tín sum teg sjálvan.“

4

Fyrra Jóhannesarbrævið 3:15 Fyrra Jóhannesarbrævið

Hvør tann, ið hatar bróður sín, er manndrápari, og tit vita, at eingin manndrápari hevur ævigt lív verandi í sær.

4

Triðja Mósebók 24:17 Triðja Mósebók

Drepur onkur menniskja, skal hann lata lív.

3

Fimta Mósebók 5:17 Fimta Mósebók

Tú mást ikki drepa.

3

Orðtøkini 6:16 Orðtøkini

Seks eru, sum HARRIN hatar, sjey eru sál Hansara andstygd:

3

Orðtøkini 6:17 Orðtøkini

Stolt eygu, følsk tunga, hendur, ið úthella sakleyst blóð,

3

Jóhannes 8:7 Jóhannes

Táið teir nú hildu á at spyrja, rætti Hann Seg upp og segði við teir: „Tann av tykkum, sum er uttan synd, kasti fyrsta steinin á hana!“

3

Opinberingin 21:8 Opinberingin

Men hini ræddu, hini ótrúgvu, hini viðurstyggiligu, manndráparar, siðloysingar, gandakallar, avgudadýrkarar og allir lygnarar – lutur teirra skal vera í sjónum, sum logar av eldi og svávuli – tað er hin annar deyðin.“

3

Fjórða Mósebók 35:11 Fjórða Mósebók

skulu tit velja nakrar býir, ið skulu vera tykkum griðstaðir, so at manndrápari, sum av misgáum drepur onkun, kann flýggja hagar.

2

Fjórða Mósebók 35:12 Fjórða Mósebók

Í hesum býum skulu tit hava rætt at leita tykkum skýli undan blóðhevnaranum, so manndráparin skal ikki lata lív, áðrenn hann hevur staðið fyri samkomuni til dóms.

2

Fjórða Mósebók 35:13 Fjórða Mósebók

Býirnir, ið tit lata til griðstaðir, skulu vera 6 í tali;

2

Fjórða Mósebók 35:14 Fjórða Mósebók

tríggjar skulu tit lata hinumegin* Jordan, og hinar tríggjar býirnar skulu tit lata í Kána’anslandi; teir skulu vera griðstaðir.

2

Fjórða Mósebók 35:15 Fjórða Mósebók

Bæði Ísraelsmenn og hinir fremmandu og innfluttu, sum búgva ímillum teirra, skulu hava rætt at leita sær skýli í hesum 6 býum, so ein og hvør, ið av misgáum drepur onkun, kann flýggja hagar.

2

Fjórða Mósebók 35:16 Fjórða Mósebók

Tann, ið slær onkun við jarnamboði, so hann doyr, er manndrápari; manndráparin skal lata lív.

2

Fjórða Mósebók 35:17 Fjórða Mósebók

Tann, ið tekur upp í hondina stein, nóg stóran at drepa mann við, og slær onkun við honum, so hann doyr, er manndrápari; manndráparin skal lata lív.

2

Fjórða Mósebók 35:18 Fjórða Mósebók

Tann, ið hevur í hondini træamboð, sum maður kann drepast við, og slær onkun við tí, so hann doyr, er manndrápari; manndráparin skal lata lív.

2

Fjórða Mósebók 35:19 Fjórða Mósebók

Blóðhevnarin skal drepa manndráparan; hvar hann so hittir hann, skal hann drepa hann.

2

Fjórða Mósebók 35:20 Fjórða Mósebók

Somuleiðis, um ein av hatri rennir undir ein annan ella við vilja kastar okkurt á hann, so hann doyr,

2

Fjórða Mósebók 35:21 Fjórða Mósebók

ella av fíggindskapi slær hann við hondini, so hann doyr, tá skal hann, ið sló, lata lív; hann er manndrápari, og blóðhevnarin skal drepa manndráparan, hvar hann so hittir hann.

2

Fjórða Mósebók 35:22 Fjórða Mósebók

Men um ein av misgáum, ikki av fíggindskapi, fírir undir ein annan ella kastar eitt ella annað á hann – uttan at hava ilt í huga –

2

Fjórða Mósebók 35:23 Fjórða Mósebók

ella uttan at síggja hann rakar hann við steini, sum er nóg stórur at drepa mann við – so hann doyr, men drápsmaðurin er ikki óvinur hansara og vildi honum ikki ilt,

2

Fjórða Mósebók 35:24 Fjórða Mósebók

so skal samkoman døma millum drápsmannin og blóðhevnaran eftir hesum lógum;

2

Fjórða Mósebók 35:25 Fjórða Mósebók

og samkoman skal verja manndráparan fyri blóðhevnaranum og beina hann aftur í griðstaðin, sum hann var flýddur til; har skal hann vera, inntil høvuðspresturin, hann, ið salvaður er við hini heilagu oljuni, er deyður.

2

Fjórða Mósebók 35:26 Fjórða Mósebók

Men kemur manndráparin út um landamark griðstaðarins, ið hann er flýddur til,

2

Fjórða Mósebók 35:27 Fjórða Mósebók

og blóðhevnarin hittir hann uttan fyri landamark griðstaðar hansara og drepur manndráparan, so hevur hann onga blóðskyld á sær.

2

Fjórða Mósebók 35:28 Fjórða Mósebók

Tí manndráparin skal verða verandi í griðstaði sínum, inntil høvuðspresturin er deyður; men táið høvuðspresturin er deyður, kann hann fara aftur, hagar sum hann hevur óðal sítt.

2

Fjórða Mósebók 35:29 Fjórða Mósebók

– Hetta skal vera lóg hjá tykkum mann eftir mann, hvar tit so búgva.

2

Fjórða Mósebók 35:30 Fjórða Mósebók

Táið onkur drepur menniskja, so má manndráparin ikki verða dripin, uttan meir enn eitt vitni er móti honum; tað, ið bert ein vitnar, er ikki nóg mikið at fella deyðadóm eftir.

2

Fjórða Mósebók 35:31 Fjórða Mósebók

Tit mugu ikki taka við loysigjaldi fyri lív manndrápara, táið hann er deyðasekur – hann skal lata lív.

2

Fjórða Mósebók 35:32 Fjórða Mósebók

Heldur ikki mugu tit taka við loysigjaldi fyri ein, ið flýddur er til griðstað, so hann kann koma aftur og búgva onkustaðni í landinum, áðrenn presturin er deyður.

2

Fjórða Mósebók 35:33 Fjórða Mósebók

Vanhalgið ikki landið, ið tit búgva í! Tí blóð vanhalgar landið, og bót verður ikki gjørd fyri landið – fyri blóðið, ið har verður úthelt – uttan við blóði tess, ið úthelt tað hevur.

2

Fjórða Mósebók 35:34 Fjórða Mósebók

Tú skalt ikki gera landið óreint, sum tit búgva í, landið, ið Eg búgvi mitt í; tí Eg, HARRIN, búgvi mitt ímillum Ísraelsmenn!““

2

Fimta Mósebók 19:11 Fimta Mósebók

Men táið maður hatar næsta sín og lúrir eftir honum, leggur á hann og slær hann, so hann doyr, og hann so flýggjar til ein av hesum býum,

2

Fimta Mósebók 19:12 Fimta Mósebók

tá skulu teir elstu í býi hansara senda boð og taka hann haðani og geva hann í hendur blóðhevnarans, og hann skal lata lív.

2

Fimta Mósebók 19:13 Fimta Mósebók

Tú mást ikki spara hann, nei, tú skalt reinsa Ísrael fyri sakleyst blóð – so tær kann gangast væl.

2

Orðtøkini 24:11 Orðtøkini

Frels tey, sum verða leidd til deyðan, og halt teimum aftur, sum piprandi fara avstað at verða dripin!

2

Jeremias 1:5 Jeremias

„Áðrenn Eg myndaði teg í móðurlívi, kendi Eg teg, og áðrenn tú komst út úr móðurfangi, halgaði Eg teg; til profet tjóðanna setti Eg teg.“

2

Matteus 19:18 Matteus

Hann spurdi: „Hvørji?“ Jesus svaraði: „„Tú mást ikki drepa; tú mást ikki dríva hor; tú mást ikki stjala; tú mást ikki bera rangan vitnisburð“;

2