at stevna bróður sínum

Fyrra Korintbrævið 6:1 Fyrra Korintbrævið

Kann nakar av tykkum fáa seg til, táið hann hevur søk móti øðrum, tá at søkja dóm hjá hinum órættvísu og ikki hjá hinum heilagu?

6

Fyrra Korintbrævið 6:2 Fyrra Korintbrævið

Ella vita tit ikki, at hini heilagu skulu døma heimin? Og skal heimurin verða dømdur av tykkum, eru tit tá ikki nóg góðir at døma í teimum søkum, sum so lítið hava at týða!

6

Fyrra Korintbrævið 6:3 Fyrra Korintbrævið

Vita tit ikki, at vit skulu døma einglar? Hvussu mikið meiri tá ikki í tímiligum viðurskiftum!

6

Fyrra Korintbrævið 6:4 Fyrra Korintbrævið

Táið tit tá hava sakir um tímilig viðurskifti, seta tit teir til dómarar, sum eru roknaðir fyri einki í samkomuni!

6

Fyrra Korintbrævið 6:5 Fyrra Korintbrævið

Tykkum til skomm sigi eg tað! So er tá eingin vísur maður tykkara millum, ikki so mikið sum ein, ið er førur fyri at greiða søkina millum brøður sínar!

6

Fyrra Korintbrævið 6:6 Fyrra Korintbrævið

Men bróðir hevur søk við bróður, og tað fyri vantrúgvandi!

6

Fyrra Korintbrævið 6:7 Fyrra Korintbrævið

Nú er at siga, at tað er longu skeivt hjá tykkum, at tit hava sakir hvør við annan. Hví líða tit ikki fyrr órætt! Hví tola tit ikki fyrr skaða!

6

Fyrra Korintbrævið 6:8 Fyrra Korintbrævið

Men nú gera tit órætt og skaða, og tað brøðrum!

6

Fyrra Korintbrævið 6:9 Fyrra Korintbrævið

Vita tit ikki, at hini órættvísu skulu ikki arva ríki Guds? Villist ikki! Hvørki siðloysingar, avgudadýrkarar ella horkallar, hvørki tey, sum lata seg brúka til synd móti náttúruni, ella tey, sum gera hesa synd,

6

Fyrra Korintbrævið 6:10 Fyrra Korintbrævið

hvørki tjóvar, havisjúk ella drykkjumenn, hvørki baktalarar ella ránsmenn skulu arva ríki Guds!

6

Fyrra Korintbrævið 6:11 Fyrra Korintbrævið

Slík vóru summi av tykkum. Men tit hava latið tykkum tváa, tit eru vorðin halgað, tit eru vorðin rættvísgjørd, við navni Harrans Jesusar og við Anda Guds okkara.

6

Fyrra Korintbrævið 6:12 Fyrra Korintbrævið

Eg havi loyvi til alt – men ikki alt er til gagn! Eg havi loyvi til alt – men eg má einki lata fáa vald á mær!

6

Fyrra Korintbrævið 6:13 Fyrra Korintbrævið

Maturin er fyri búkin, og búkurin fyri matin – og Gud skal gera enda á báðum. Men likamið er ikki fyri siðloysi, men fyri Harran; og Harrin er fyri likamið.

6

Fyrra Korintbrævið 6:14 Fyrra Korintbrævið

Gud, sum hevur reist upp Harran, skal eisini reisa okkum upp við kraft Síni.

6

Fyrra Korintbrævið 6:15 Fyrra Korintbrævið

Vita tit ikki, at likam tykkara eru limir Kristusar? Skal eg tá taka limir Kristusar og gera teir til skøkjulimir! Minni enn so!

6

Fyrra Korintbrævið 6:16 Fyrra Korintbrævið

Vita tit ikki, at tann, ið heldur seg til skøkjuna, er eitt likam við henni? Hann sigur jú: „Tey bæði skulu vera eitt hold.“

6

Fyrra Korintbrævið 6:17 Fyrra Korintbrævið

Men tann, ið heldur seg til Harran, er ein andi við Honum.

6

Fyrra Korintbrævið 6:18 Fyrra Korintbrævið

Flýggið siðloysi! Øll onnur synd, ið menniskjað kann gera, er uttan fyri likamið; men tann, ið drívur siðloysi, syndar móti sínum egna likami.

6

Fyrra Korintbrævið 6:19 Fyrra Korintbrævið

Vita tit ikki, at likam tykkara er tempul Heilaga Andans, sum í tykkum er, og sum tit hava frá Gudi, og at tit eru ikki tykkara egnu?

6

Fyrra Korintbrævið 6:20 Fyrra Korintbrævið

Tit eru dýrt keypt! Ærið tí Gud í likami tykkara!

6

Orðtøkini 25:8 Orðtøkini

ver ikki ov skjótur at geva teg í stríð við nakran! Tí hvat skalt tú gera til endan, táið næsti tín ger teg til skammar!

4

Orðtøkini 25:9 Orðtøkini

Før søk tína við mótpart tín, men opinbera ikki loyndarmál annars mans

4

Orðtøkini 25:10 Orðtøkini

– fyri at ikki tann, sum hoyrir tað, skal deila teg, og tú samt og javnt hava ringt orð á tær!

4

Matteus 18:15 Matteus

Men um bróðir tín syndar móti tær, so far og hav at honum undir fýra eygum! Lurtar hann eftir tær, so hevur tú vunnið bróður tín.

3

Matteus 18:16 Matteus

Men lurtar hann ikki eftir tær, so far aftur og hav ein ella tveir við tær, fyri at „hvør søk skal standa føst eftir tí, sum tveir ella tríggir vitna“!

3

Matteus 18:17 Matteus

Lurtar hann nú ikki eftir teimum, so sig tað við samkomuna! Og lurtar hann ikki eftir samkomuni heldur, skal hann vera tær sum heidningur og tollari.

3

Orðtøkini 24:29 Orðtøkini

Sig ikki: „Sum hann hevur gjørt við meg, skal eg gera við hann, eg skal løna einum og hvørjum gerðir hansara aftur!“

2

Matteus 5:38 Matteus

Tit hava hoyrt, at sagt er: „Eyga fyri eyga, og tonn fyri tonn!“

2

Matteus 5:39 Matteus

Men Eg sigi tykkum, at tit skulu ikki seta tykkum ímóti hinum illa; nei, slær onkur teg undir høgra vanga, so vend honum hin við!

2

Matteus 5:40 Matteus

Vil onkur saksøkja teg og taka kyrtil tín, so lat hann fáa kappan við!

2

Matteus 5:41 Matteus

Og noyðir onkur teg at ganga eina míl við sær, so gakk tvær við honum!

2

Matteus 5:42 Matteus

Gev tí, sum biður teg, og vend tær ikki frá tí, sum vil læna frá tær!

2

Rómverjabrævið 2:1 Rómverjabrævið

Tú, menniskja – hvør tú so ert, sum dømir – hevur tí onga avsakan; í tí, sum tú dømir annan fyri, fordømir tú jú teg sjálvan; tí tú, sum dømir, gert tað sama!

2

Rómverjabrævið 2:2 Rómverjabrævið

Vit vita, at dómur Guds – sum sannleiki býður – er yvir teimum, ið slíkt gera.

2

Rómverjabrævið 2:3 Rómverjabrævið

Men tú, menniskja, sum dømir tey, ið slíkt gera, og gert tað sjálvur, heldur tú, at tú skalt sleppa undan dómi Guds?

2

Rómverjabrævið 2:4 Rómverjabrævið

Ella vanvirðir tú ríkidømi góðsku, tolinmóðs og langmóðs Hansara og veitst ikki, at góðska Guds leiðir teg til umvending?

2

Rómverjabrævið 2:5 Rómverjabrævið

Við tað at tú ert so harður, og hjarta títt kennir ikki angur, hópar tú tær upp vreiði á degi vreiðinnar, táið rættvísi dómur Guds verður opinberaður.

2

Rómverjabrævið 2:6 Rómverjabrævið

Hann skal løna einum og hvørjum eftir verkum hansara.

2

Rómverjabrævið 2:7 Rómverjabrævið

Ævigt lív skal Hann geva teimum, sum við áhaldni í góðum verki søkja dýrd, heiður og óforgeingiligleika.

2

Rómverjabrævið 2:8 Rómverjabrævið

Men yvir tey, sum hava hug til stríð og akta ikki sannleikan, men akta órættvísina, skal koma vreiði og bræði;

2

Rómverjabrævið 2:9 Rómverjabrævið

trongd og angist skal koma yvir hvørja menniskjasál, ið ger hitt ónda, bæði Jøda – fyrst – og síðani Grikka,

2

Rómverjabrævið 2:10 Rómverjabrævið

men dýrd, heiður og friður yvir hvønn tann, sum ger hitt góða, bæði Jøda – fyrst – og so Grikka.

2

Rómverjabrævið 2:11 Rómverjabrævið

Tí hjá Gudi er ikki mannamunur;

2

Rómverjabrævið 2:12 Rómverjabrævið

øll, ið syndað hava uttan lóg, skulu eisini fortapast uttan lóg; og øll, ið syndað hava undir lóg, skulu verða dømd við lóg.

2

Rómverjabrævið 2:13 Rómverjabrævið

Tí ikki tey, sum hoyra lógina, eru rættvís fyri Gudi; nei, tey, sum gera eftir lógini, skulu verða rættvísgjørd.

2

Rómverjabrævið 2:14 Rómverjabrævið

Tí táið heidningar – sum ikki hava lóg – av náttúruni gera tað, sum lógin sigur, eru teir, uttan at hava lógina, sær sjálvum lóg;

2

Rómverjabrævið 2:15 Rómverjabrævið

teir vísa jú, at verk lógarinnar er skrivað í hjørtum teirra. Eisini samvitska teirra vitnar, og hugsanirnar sínámillum klaga ella eisini verja hvør aðra

2

Rómverjabrævið 2:16 Rómverjabrævið

– tann dag Gud skal døma hitt dulda hjá menniskjunum eftir evangelii mínum við Jesusi Kristi.

2

Rómverjabrævið 2:17 Rómverjabrævið

Tú kallar teg Jøda, setur lít tína til lógina, rósar tær av Gudi,

2

Rómverjabrævið 2:18 Rómverjabrævið

kennir vilja Hansara og dømir um hitt ymiska, við tað at tú ert lærdur av lógini;

2