at særa børn

20 versir um "at særa børn"

Versir

Síða 1 av 1
Matteus 18:6 Matteus

Men tann, ið verður einum av hesum smáu, sum trúgva á Meg, til ástoyt, honum var tað betri, at mylnusteinur varð hongdur um háls hansara, og hann varð søktur í djúp havsins.

10
Lukas 17:2 Lukas

Tað var honum betri, at mylnusteinur varð hongdur um háls hansara, og hann varð kastaður í havið, enn at hann skuldi vera einum av hesum smáu til ástoyt.

5
Sálmarnir 127:3 Sálmarnir

Børn eru gáva HARRANS, lívsfrukt er løn.

4
Sálmarnir 127:4 Sálmarnir

Sum pílar í hond hins veldiga kappa eru synir, ið ein fær í ungdóminum.

4
Sálmarnir 127:5 Sálmarnir

Lukkuligur er tann maður, ið hevur pílahúsan fullan av teimum; teir verða ikki til skammar, táið teir tala við fíggindar í portrinum.

4
Markus 9:42 Markus

Men tann, ið verður einum av hesum smáu, sum trúgva, til ástoyt, honum var tað betri, at mylnusteinur varð hongdur um háls hansara, og hann varð kastaður í havið.

4
Efesusbrævið 6:4 Efesusbrævið

Og tit fedrar! Eggið ikki børn tykkara til vreiði, nei, fostrið tey upp í tykt og áminning Harrans!

4
Onnur Mósebók 23:7 Onnur Mósebók

Tú skalt halda teg langt burtur frá órættvísari søk og ikki veita hjálp til at fáa lívið av hinum sakleysa og rættvísa; tí tann, ið sekur er, hann dømi Eg ikki sakleysan!

3
Matteus 18:10 Matteus

Síggið til, at tit ongan av hesum smáu vanvirða! Tí Eg sigi tykkum, at einglar teirra í Himli síggja altíð andlit Faðirs Míns, sum í Himli er.

3
Fimta Mósebók 32:35 Fimta Mósebók

Mær hoyrir hevnd og endurgjald til, tann dag fótur teirra ekur; tí undirgangsdagur teirra stundar til, og skjótt kemur tað, ið bíðar teimum.“

2
Orðtøkini 19:18 Orðtøkini

Tykta son tín, tí enn er vón – annars stílar tú eftir at volda deyða hansara!

2
Orðtøkini 22:6 Orðtøkini

Lær hin unga leiðina, ið hann skal ganga! So víkur hann ikki av henni, heldur ikki, táið hann verður gamal.

2
Matteus 25:40 Matteus

Kongurin skal svara teimum: „Sanniliga, sigi Eg tykkum: Tað, sum tit hava gjørt einum av hesum minstu brøðrum Mínum, hava tit gjørt Mær!“

2
Markus 10:13 Markus

Tey bóru smá børn til Hansara, fyri at Hann skuldi nema við tey; men lærisveinarnir høvdu at teimum, ið bóru tey.

2
Markus 10:14 Markus

Táið Jesus sá tað, varð Hann vreiður og segði við teir: „Latið hini smáu børn koma til Mín, forðið teimum ikki! Tí ríki Guds hoyrir slíkum til.

2
Markus 10:15 Markus

Sanniliga, sigi Eg tykkum: Tann, ið ikki tekur ímóti ríki Guds eins og lítið barn, skal als ikki koma inn í tað.“

2
Markus 10:16 Markus

So tók Hann tey í favnin, legði hendurnar á tey og signaði tey.

2
Fyrra Korintbrævið 13:4 Fyrra Korintbrævið

Kærleikin er langmóðigur, er mildur; kærleikin ber ikki øvund, kærleikin reypar ikki, blásist ikki upp;

2
Fyrra Korintbrævið 13:5 Fyrra Korintbrævið

hann ber seg ikki ósømiliga at, søkir ikki sítt egna, goymir ikki agg, tilroknar ikki hitt illa;

2
Fyrra Korintbrævið 13:6 Fyrra Korintbrævið

hann gleðist ikki yvir órættvísi, men gleðist yvir sannleika;

2