at spotta Heilaga Andan

Matteus 12:31 Matteus

Tí sigi Eg tykkum: Øll synd og spottan skal verða menniskjum fyrigivin; men spottan móti Andanum skal ikki verða fyrigivin.

7

Matteus 12:32 Matteus

Og um onkur talar orð móti Menniskjasyninum – tað skal verða honum fyrigivið; men tann, ið talar móti Heilaga Andanum, honum skal tað ikki verða fyrigivið, hvørki í hesi tíð ella í hini komandi.

7

Markus 3:28 Markus

Sanniliga, sigi Eg tykkum: Alt skal verða menniskjabørnunum fyrigivið, syndir og spottanir, hvussu stórliga tey so spotta;

6

Markus 3:29 Markus

men tann, ið talar spottandi móti Heilaga Andanum, fær í allar ævir onga fyrigeving, men er sekur í ævigari synd.“

6

Markus 3:30 Markus

Tí teir søgdu: „Hann hevur óreinan anda!“

6

Lukas 12:10 Lukas

Og hvør tann, ið talar orð móti Menniskjasyninum, honum skal tað verða fyrigivið; men tann, ið talar spottandi móti Heilaga Andanum, honum skal tað ikki verða fyrigivið.

3

Ápostlasøgan 7:51 Ápostlasøgan

Hørðu hálsar tykkara við óumskornum hjørtum og oyrum! Tit standa altíð Heilaga Andanum ímóti; so gjørdu fedrar tykkara, og so gera tit!

3

Fyrra Korintbrævið 6:6 Fyrra Korintbrævið

Men bróðir hevur søk við bróður, og tað fyri vantrúgvandi!

3

Fyrra Korintbrævið 6:7 Fyrra Korintbrævið

Nú er at siga, at tað er longu skeivt hjá tykkum, at tit hava sakir hvør við annan. Hví líða tit ikki fyrr órætt! Hví tola tit ikki fyrr skaða!

3

Fyrra Korintbrævið 6:8 Fyrra Korintbrævið

Men nú gera tit órætt og skaða, og tað brøðrum!

3

Fyrra Korintbrævið 6:9 Fyrra Korintbrævið

Vita tit ikki, at hini órættvísu skulu ikki arva ríki Guds? Villist ikki! Hvørki siðloysingar, avgudadýrkarar ella horkallar, hvørki tey, sum lata seg brúka til synd móti náttúruni, ella tey, sum gera hesa synd,

3

Fyrra Korintbrævið 6:10 Fyrra Korintbrævið

hvørki tjóvar, havisjúk ella drykkjumenn, hvørki baktalarar ella ránsmenn skulu arva ríki Guds!

3

Hebrearabrævið 6:4 Hebrearabrævið

Tí tey, sum einaferð eru vorðin upplýst, hava smakkað hina himmalsku gávu, hava fingið lut í Heilaga Andanum,

3

Hebrearabrævið 6:5 Hebrearabrævið

hava smakkað góða orð Guds og kreftir hins komandi heims – og sum so eru fallin frá – tey er tað ómøguligt at endurnýggja til umvending aftur,

3

Hebrearabrævið 6:6 Hebrearabrævið

við tað at tey av nýggjum krossfesta sær Son Guds og gera Hann til spott.

3

Jákupsbrævið 2:6 Jákupsbrævið

Men tit hava vanært hin fátæka! – Eru tað ikki hinir ríku, ið kúga tykkum, og eru tað ikki teir, ið draga tykkum fyri dómstólarnar!

3

Jákupsbrævið 2:7 Jákupsbrævið

Eru tað ikki teir, ið spotta hitt góða navn, ið tit eru nevndir við!

3

Fyrra Korintbrævið 12:1 Fyrra Korintbrævið

Nú, viðvíkjandi hinum andaligu gávum, brøður, vil eg ikki, at tit skulu vera óvitandi.

2

Fyrra Korintbrævið 12:2 Fyrra Korintbrævið

Tit vita, at táið tit vóru heidningar, vórðu tit drignir til hinar málleysu avgudar – sum nú onkur leiddi tykkum.

2

Fyrra Korintbrævið 12:3 Fyrra Korintbrævið

Tí kunngeri eg tykkum, at eingin, sum talar í Anda Guds, sigur: „Bannaður er Jesus!“ og at eingin kann siga: „Jesus er Harri!“ uttan í Heilaga Andanum.

2

Fyrra Korintbrævið 12:4 Fyrra Korintbrævið

Náðigávurnar eru ymiskar, men Andin er hin sami.

2

Fyrra Korintbrævið 12:5 Fyrra Korintbrævið

Tænasturnar eru ymiskar, men Harrin er hin sami.

2

Fyrra Korintbrævið 12:6 Fyrra Korintbrævið

Kraftargerðirnar eru ymiskar, men Gud er hin sami, sum virkar alt í øllum.

2

Fyrra Korintbrævið 12:7 Fyrra Korintbrævið

Men einum og hvørjum verður opinbering Andans givin til tað, sum gagnligt er.

2

Fyrra Korintbrævið 12:8 Fyrra Korintbrævið

Soleiðis verður einum givin vísdómstala við Andanum, øðrum kunnskapartala – eftir sama Anda –

2

Fyrra Korintbrævið 12:9 Fyrra Korintbrævið

øðrum trúgv – í sama Anda – øðrum gávur at grøða – í sama Anda –

2

Fyrra Korintbrævið 12:10 Fyrra Korintbrævið

øðrum at gera kraftargerðir, øðrum profetagáva, øðrum at døma um andar, øðrum ymisk sløg av tungutalu, øðrum at útleggja tungutalu.

2

Fyrra Korintbrævið 12:11 Fyrra Korintbrævið

Alt hetta virkar hin eini og sami Andi, sum eftir vilja Sínum býtir einum og hvørjum fyri seg.

2

Fyrra Korintbrævið 12:12 Fyrra Korintbrævið

Tí eins og likamið er eitt og hevur nógvar limir, men allir limir likamsins – um teir so eru nógvir – tó eru eitt likam – so er eisini við Kristusi.

2

Fyrra Korintbrævið 12:13 Fyrra Korintbrævið

Tí við einum Anda vórðu vit jú øll doypt at vera eitt likam, annaðhvørt vit nú eru Jødar ella Grikkar, trælir ella fræls; og vit hava øll fingið ein Anda at drekka.

2

Fyrra Korintbrævið 12:14 Fyrra Korintbrævið

Likamið er jú heldur ikki ein limur, men nógvir.

2

Fyrra Korintbrævið 12:15 Fyrra Korintbrævið

Um fóturin vildi sagt: „Táið eg ikki eri hond, hoyri eg ikki til likamið!“ so hoyrir hann líka væl til likamið fyri tað.

2

Fyrra Korintbrævið 12:16 Fyrra Korintbrævið

Og um oyrað vildi sagt: „Táið eg ikki eri eyga, hoyri eg ikki til likamið!“ so hoyrir tað líka væl til likamið fyri tað.

2

Fyrra Korintbrævið 12:17 Fyrra Korintbrævið

Var alt likamið eyga, hvat varð tá av hoyrnini! Og var tað alt hoyrn, hvat varð tá av luktinum!

2

Fyrra Korintbrævið 12:18 Fyrra Korintbrævið

Men nú hevur Gud sett limirnar á likamið, hvønn fyri seg, soleiðis sum Hann vildi.

2

Fyrra Korintbrævið 12:19 Fyrra Korintbrævið

– Vóru teir nú allir ein limur, hvat varð tá av likaminum!

2

Fyrra Korintbrævið 12:20 Fyrra Korintbrævið

Men nú eru nógvir limir, og bert eitt likam.

2

Fyrra Korintbrævið 12:21 Fyrra Korintbrævið

Eygað kann ikki siga við hondina: „Mær tørvar teg ikki!“ Og líka lítið kann høvdið siga við føturnar: „Mær tørvar tykkum ikki!“

2

Fyrra Korintbrævið 12:22 Fyrra Korintbrævið

Tvørtur ímóti – júst teir limir á likaminum, sum tykjast at vera hinir veikastu, eru neyðugir.

2

Fyrra Korintbrævið 12:23 Fyrra Korintbrævið

Teir limir á likaminum, sum vit ikki halda vera so miklan heiður við, klæða vit við tess meiri heiðuri, og teir limir, ið vit blúgvast við, fjala vit tess sámiligari.

2

Fyrra Korintbrævið 12:24 Fyrra Korintbrævið

Hinir harímót – teir, ið vit ikki blúgvast við – teimum nýtist ikki hetta. Men Gud hevur sett likamið so saman, at Hann gav tí, sum minni hevur at týða, størri heiður

2

Fyrra Korintbrævið 12:25 Fyrra Korintbrævið

– fyri at ikki skal vera ósemja í likaminum, men limirnir skulu hava líka umsorgan hvør fyri øðrum.

2

Fyrra Korintbrævið 12:26 Fyrra Korintbrævið

Líður nú ein limur, líða allir limirnir við, og verður ein limur heiðraður, gleðast allir limirnir við.

2

Fyrra Korintbrævið 12:27 Fyrra Korintbrævið

– Men nú eru tit likam Kristusar, og limir hvør fyri seg.

2

Fyrra Korintbrævið 12:28 Fyrra Korintbrævið

Og Gud hevur í samkomuni sett: Fyri tað fyrsta nakrar til ápostlar, fyri tað annað nakrar til profetar, fyri tað triðja nakrar til lærarar, síðani kraftargerðir, síðani gávur at grøða, at hjálpa, at stýra, og ymisk sløg av tungutalu.

2

Fyrra Korintbrævið 12:29 Fyrra Korintbrævið

Eru allir ápostlar! Eru allir profetar! Eru allir lærarar! Gera allir kraftargerðir!

2

Fyrra Korintbrævið 12:30 Fyrra Korintbrævið

Hava allir gávur at grøða! Tala allir í tungum! Útleggja allir!

2

Fyrra Korintbrævið 12:31 Fyrra Korintbrævið

– Men tráið eftir hinum størstu náðigávum! – Og so skal eg vísa tykkum ein mangan betri veg.

2

Titusarbrævið 2:3 Titusarbrævið

at gamlar kvinnur somuleiðis skulu skikka sær, sum heilagum sømir, ikki baktala, ikki vera trælir av drykki, men lærarar í tí, sum gott er,

2

Titusarbrævið 2:4 Titusarbrævið

so tær kunnu læra hinar ungu kvinnur at elska menn sínar og børn síni,

2