at sminka seg
50 versir um "at sminka seg"
Versir
Síða 1 av 1Fyrra Timoteusarbrævið 2:9 Fyrra Timoteusarbrævið
somuleiðis, at kvinnurnar skulu skrýða seg við sámiligum búna, við blúgv og heiðuri, ikki við flættum, gulli, perlum ella dýrum klæðum,
Fyrra Timoteusarbrævið 2:10 Fyrra Timoteusarbrævið
men við góðum verkum – sum kvinnum sømir, ið játta seg undir gudsótta.
Jeremias 4:30 Jeremias
Og tú – táið tú verður oydd, hvat fert tú tá at gera? Um tú klæðir teg í purpur, um tú pyntar teg við gullstási, um tú gert eyguni stór við liti – til einkis gert tú teg fagra, ástvinirnir skoyta ikki um teg, teir liggja tær eftir lívinum!
Fyrra Pætursbrævið 3:3 Fyrra Pætursbrævið
Prýði tykkara veri ikki hitt útvortis, flættur og áhongt gullstás ella klæði,
Fyrra Pætursbrævið 3:4 Fyrra Pætursbrævið
men dulda menniskja hjartans við hinum spakføra og stilla anda – óforgeingiligum prýði, sum er Gudi ógvuliga dýrabart.
Seinna Kongabók 9:30 Seinna Kongabók
Jehu kom nú til Jizre’el. Táið Jesabel frætti hetta, litaði hon seg um eyguni, pyntaði høvd sítt og hugdi út um vindeygað.
Fyrra Jóhannesarbrævið 2:15 Fyrra Jóhannesarbrævið
Elskið ikki heimin, ei heldur tað, sum í heiminum er! Um onkur elskar heimin, er kærleiki Faðirsins ikki í honum.
Fyrra Jóhannesarbrævið 2:16 Fyrra Jóhannesarbrævið
Tí alt, sum í heiminum er – lystur holdsins, lystur eygnanna og stoltleiki lívsins – er ikki av Faðirinum, men av heiminum.
Fimta Mósebók 22:5 Fimta Mósebók
Kvinna má ikki ganga í mannfólkaklæðum, og maður má ikki fara í konufólkaklæði; hvør tann, ið slíkt ger, er HARRANUM Gudi tínum andstygd.
Fyrra Pætursbrævið 3:1 Fyrra Pætursbrævið
Somuleiðis tit konur! Verið tykkara egnu monnum undirgivnar, fyri at enntá teir, ið ikki vilja akta orðið, kunnu verða vunnir uttan orð, við atferð kona sína –
Fyrra Pætursbrævið 3:2 Fyrra Pætursbrævið
táið teir síggja reina atburð tykkara í ótta!
Fyrra Pætursbrævið 3:5 Fyrra Pætursbrævið
Soleiðis var tað jú eisini, hinar heilagu kvinnur í forðum prýddu seg, tær, ið settu vón sína til Gud og vóru sínum egnu monnum undirgivnar
Fyrra Pætursbrævið 3:6 Fyrra Pætursbrævið
– sum Sára var Ábrahami lýðin og kallaði hann harra – og børn hennara eru tit vorðnar, táið tit gera hitt góða og óttast onga ræðslu.
Fyrra Pætursbrævið 3:7 Fyrra Pætursbrævið
Somuleiðis tit menn! Livið vitiga saman við konum tykkara sum hinum veikara ílati, og heiðrið tær, við tað at tær við eru samarvingar til náði lívsins – fyri at bønir tykkara skulu ikki verða hindraðar!
Fyrra Pætursbrævið 3:8 Fyrra Pætursbrævið
Og seinast: Verið øll samsint, samlíðandi, elskið brøðurnar, verið miskunnsom, eyðmjúk!
Fyrra Pætursbrævið 3:9 Fyrra Pætursbrævið
Lønið ikki ilt fyri ilt ella háð fyri háð, nei, tvørtur ímóti, signið! Tí tað vórðu tit kallað til – at tit skulu arva signing.
Fyrra Pætursbrævið 3:10 Fyrra Pætursbrævið
Tí tann, ið vil elska lívið og síggja góðar dagar, haldi tungu síni frá illum og vørrum sínum frá at tala svik!
Fyrra Pætursbrævið 3:11 Fyrra Pætursbrævið
Hann vendi sær frá illum og geri gott, hann søki frið og stevni eftir honum!
Fyrra Pætursbrævið 3:12 Fyrra Pætursbrævið
Tí eygu Harrans eru yvir hinum rættvísu, og oyru Hansara eru vend til bøn teirra; men ásjón Harrans er ímóti teimum, sum gera ilt.
Fyrra Pætursbrævið 3:13 Fyrra Pætursbrævið
Og hvør er tann, ið kann gera tykkum ilt, um tit eru íðin fyri hinum góða!
Fyrra Pætursbrævið 3:14 Fyrra Pætursbrævið
Skuldu tit nú liðið fyri rættvísi skuld, eru tit sæl. Havið ongan ótta fyri teimum, og verið ikki rædd,
Fyrra Pætursbrævið 3:15 Fyrra Pætursbrævið
nei, halgið Harran Kristus í hjørtum tykkara, og verið altíð til reiðar at verja tykkum fyri einum og hvørjum, ið krevur tykkum til roknskap fyri vónina, sum í tykkum er – tó við spakføri og ótta
Fyrra Pætursbrævið 3:16 Fyrra Pætursbrævið
sum tey, ið hava góða samvitsku – so tey, sum lasta góðu atferð tykkara í Kristusi, kunnu verða til skammar í tí, sum tey baktala tykkum fyri sum illgerðarmenn.
Fyrra Pætursbrævið 3:17 Fyrra Pætursbrævið
Tí betri er at líða fyri góðan atburð – um so er vilji Guds – enn fyri ringan.
Fyrra Pætursbrævið 3:18 Fyrra Pætursbrævið
Kristus doyði jú eisini eina ferð fyri syndir, rættvísur fyri órættvís, fyri at Hann kundi leiða okkum til Gud. Hann leið deyðan í holdinum, men varð gjørdur livandi í andanum;
Fyrra Pætursbrævið 3:19 Fyrra Pætursbrævið
í honum fór Hann eisini og prædikaði fyri andunum, sum vóru í varðhaldi,
Fyrra Pætursbrævið 3:20 Fyrra Pætursbrævið
teimum, sum í forðum vóru ólýðin, táið langmóð Guds bíðaði á døgum Nóa, meðan ørkin varð smíðað. Í henni vórðu nakrar fáar – átta – sálir frelstar við vatni –
Fyrra Pætursbrævið 3:21 Fyrra Pætursbrævið
sum nú eisini frelsir tykkum í avmynd síni, dópinum, sum ikki er, at óreinska holdsins verður tikin burt, men er sáttmáli einar góðar samvitsku við Gud, við uppreisn Jesu Krists,
Fyrra Pætursbrævið 3:22 Fyrra Pætursbrævið
sum farin er upp til Himmals og er við høgru hond Guds. Honum eru einglar, vøld og kreftir undirløgd.
Orðtøkini 31:30 Orðtøkini
Vænleiki svíkur, og vakurleiki er fáfongd; tann kvinna, sum óttast HARRAN, skal verða róst.
Hásongurin 4:7 Hásongurin
– Tú ert vøkur, øll sum tú ert, elskaða mín, á tær er einki lýti!
Esaias 3:16 Esaias
Og HARRIN sigur: Afturfyri at døtur Zion eru so hugmóðigar og ganga og fetta sær og spæla við eygunum, ganga og tita og ringla við fótringunum,
Esaias 3:17 Esaias
skal Harrin lata hviril døtra Zions verða fullan av skurvi, og HARRIN skal lyfta burtur av blygd teirra.
Esaias 3:18 Esaias
Tann dag skal Harrin taka alt stásið frá teimum: Fótringar, pannubond, hálspynt,
Esaias 3:19 Esaias
oyrnaperlur, armbond, slør,
Esaias 3:20 Esaias
høvuðpynt, fótketur, belti, luktigløs, gyklipynt,
Esaias 3:21 Esaias
fingraringar, nasaringar,
Esaias 3:22 Esaias
høgtíðarklæði, kápur, hini stóru turriklæðini, pungar,
Esaias 3:23 Esaias
spegl, lín, húgvur og fínslør.
Esaias 3:24 Esaias
Stinkur skal vera í staðin fyri góðan anga, tog í staðin fyri belti, berskøllut høvd í staðin fyri flættur, sekkjalørift í staðin fyri høgtíðarbúna, brennimerki í staðin fyri vakurleika.
Esaias 3:25 Esaias
Menn tínir skulu falla fyri svørði, og kappar tínir í orrustu.
Esaias 3:26 Esaias
Portur hennara skulu suffa og syrgja, og einslig skal hon sita á jørðini.
Seinna Kongabók 9:31 Seinna Kongabók
Og táið Jehu kom inn um portrið, rópti hon: „Kemur tú við friði, Zimri tín, sum drap harra sín?“
Seinna Kongabók 9:32 Seinna Kongabók
Men hann hugdi upp í vindeygað og segði: „Hvør heldur við mær – hvør?“ Tá hugdu tveir ella tríggir hirðmenn út um vindeygað.
Seinna Kongabók 9:33 Seinna Kongabók
Hann rópti: „Kastið hana niður!“ Teir kastaðu hana so niður, og blóð hennara slettist á veggin og hestarnar; og hann læt hestarnar traðka hana niður.
Seinna Kongabók 9:34 Seinna Kongabók
Síðani fór hann inn; og táið hann hevði fingið sær at eta og drekka, segði hann: „Hyggið eftir henni, hasi bannaðu, og jarðið hana! Hon var kortini kongadóttir.“
Seinna Kongabók 9:35 Seinna Kongabók
Men táið teir fóru út at jarða hana, funnu teir einki annað av henni enn skallan, føturnar og hendurnar.
Seinna Kongabók 9:36 Seinna Kongabók
Teir komu so aftur og søgdu honum hetta. Tá segði hann: „Nú komst á orðið, ið HARRIN talaði við tænara Sínum Eliasi Tisbiti, táið Hann segði: „Á markini í Jizre’el skulu hundarnir eta kjøt Jesabelar;
Seinna Kongabók 9:37 Seinna Kongabók
og lík Jesabelar skal liggja á markini í Jizre’el sum tøð í veltu, so eingin skal kunna siga, at tað er Jesabel!““
Hebrearabrævið 10:26 Hebrearabrævið
Tí synda vit við vilja eftir at hava lært sannleikan at kenna, so er einki offur longur fyri syndir,