at sløsa
37 versir um "at sløsa"
Versir
Síða 1 av 1Jóhannes 6:12 Jóhannes
Og táið tey vóru mett, segði Hann við lærisveinar Sínar: „Savnið saman bitarnar, ið av leypa, so einki spillist burtur!“
Jóhannes 6:13 Jóhannes
Teir savnaðu tá saman og fyltu tólv kurvar við bitum av hinum fimm byggbreyðunum, avlopið frá teimum, ið etið høvdu.
Jóhannes 6:14 Jóhannes
Táið nú fólkið sá tekinið, ið Hann gjørdi, søgdu tey: „Vissuliga er hesin profeturin, ið koma skal í heimin!“
Triðja Mósebók 19:9 Triðja Mósebók
Táið tit heysta grøðina í landi tykkara, mást tú ikki skera akur tín heilt út á bakkarnar, ei heldur mást tú henta elmuna.
Triðja Mósebók 19:10 Triðja Mósebók
Tú mást ikki henta berini, ið eftir sita á trøunum, táið tú hevur heystað av víngarði tínum, ella henta upp tey, ið niður eru dottin; tey skalt tú lata verða eftir til hin fátæka og hin fremmanda. – Eg eri HARRIN Gud tykkara!
Matteus 25:14 Matteus
Tí tað er eins og maður, ið ætlaði at fara burt í annað land og kallaði til sín tænarar sínar og gav teimum upp í hendur tað, sum hann átti.
Matteus 25:15 Matteus
Ein læt hann fáa fimm talentir, annan tvær, uppaftur annan eina, hvønn eftir førimuni hansara; so fór hann burt í annað land.
Matteus 25:16 Matteus
Tann, ið hevði fingið hinar fimm talentirnar, fór nú og handlaði við teimum og vann aðrar fimm talentir.
Matteus 25:17 Matteus
Somuleiðis tann, ið hevði fingið hinar tvær – hann vann aðrar tvær.
Matteus 25:18 Matteus
Men tann, ið hevði fingið hina einu, fór avstað og gróv í jørðina og fjaldi pening harra síns.
Matteus 25:19 Matteus
Táið long tíð var umliðin, kom harrin hjá hesum tænarum og helt roknskap við teir.
Matteus 25:20 Matteus
Tann, ið hevði fingið hinar fimm talentirnar, steig tá fram og hevði við sær aðrar fimm talentir; hann segði: „Harri! Tú lætst meg fáa fimm talentir; hygg, eg havi vunnið aðrar fimm talentir!“
Matteus 25:21 Matteus
Harri hansara segði við hann: „Gott, tú góði og trúgvi tænari! Tú vart trúgvur yvir lítlum; eg skal seta teg yvir nógv. Far inn til gleði harra tíns!“
Matteus 25:22 Matteus
So steig eisini tann fram, sum hevði fingið hinar tvær talentirnar; hann segði: „Harri! Tú lætst meg fáa tvær talentir; hygg, eg havi vunnið aðrar tvær talentir!“
Matteus 25:23 Matteus
Harri hansara segði við hann: „Gott, tú góði og trúgvi tænari! Tú vart trúgvur yvir lítlum; eg skal seta teg yvir nógv. Far inn til gleði harra tíns!“
Matteus 25:24 Matteus
Síðani steig eisini tann fram, sum hevði fingið hina einu talentina; hann segði: „Harri! Eg kendi teg, at tú ert harður maður, sum heystar, har tú ikki sáaði, og savnar, har tú ikki stroyddi;
Matteus 25:25 Matteus
tí óttaðist eg og fór avstað og fjaldi talent tína í jørðini; hygg, her hevur tú títt!“
Matteus 25:26 Matteus
Tá svaraði Harri hansara honum: „Óndi og lati tænari tín! Tú visti, at eg heysti, har eg ikki sáaði, og savni, har eg ikki stroyddi.
Matteus 25:27 Matteus
Tí skuldi tú sett pening mín inn hjá peningavekslarunum, so eg fekk mítt aftur við rentu, táið eg kom heim.
Matteus 25:28 Matteus
Takið tí hasa talentina frá honum, og latið hann, ið hevur hinar tíggju talentirnar, fáa hana!
Matteus 25:29 Matteus
Tí hvør tann, ið hevur, honum skal verða givið, og hann skal hava yvirflóð; men tann, ið ikki hevur, frá honum skal verða tikið eisini tað, ið hann hevur.
Matteus 25:30 Matteus
Og kastið hin ónýta tænaran út í myrkrið uttanfyri!“ – Har skal vera grátur og tannagrísl!
Matteus 26:8 Matteus
Táið lærisveinarnir sóu hetta, vórðu teir illir og søgdu: „Hvat skal henda burturspilling til!
Orðtøkini 24:30 Orðtøkini
Eg kom gangandi fram við mark eins letinga, fram við víngarði eins menniskja, sum einki vit hevði.
Orðtøkini 24:31 Orðtøkini
Og veitst tú – alt var undirgingið í tistlum, heilt fjalt av notum, grótgarðurin rundanum lá niðri!
Orðtøkini 24:32 Orðtøkini
Eg skoðaði og legði mær tað í huga, eg sá og tók læru av tí:
Orðtøkini 24:33 Orðtøkini
[Sigur tú:] „Sova eina løtu enn, dúra eina løtu, halda saman hendur og hvíla eina løtu!“
Orðtøkini 24:34 Orðtøkini
– sum ránsmaður kemur tá armóðin á teg, neyðin sum vápnaður maður!
Sálmarnir 90:12 Sálmarnir
At telja dagar okkara – lær Tú okkum tað, so vit kunnu fáa vísdóm í hjartað!
Orðtøkini 20:13 Orðtøkini
Elska ikki svøvn, tí so verður tú fátækur! Lat eyguni upp, so fært tú nóg mikið av breyði at eta.
Orðtøkini 26:14 Orðtøkini
Hurðin melur á hongslinum – og letingin vendir sær á legu síni.
Rómverjabrævið 12:2 Rómverjabrævið
Og berið tykkum ikki at sum henda øld, nei, verðið umskapt við endurnýggjan sinnis tykkara, so tit kunnu royna, hvat vilji Guds er – hitt góða, dámliga og fullkomna!
Efesusbrævið 4:28 Efesusbrævið
Tann, ið stolið hevur, stjali ikki longur, men arbeiði heldur og geri við hondum sínum tað, sum gott er, so hann kann hava nakað at geva tí, ið treingir!
Efesusbrævið 5:16 Efesusbrævið
og keypið hina lagaligu tíð – tí dagarnir eru óndir!
Efesusbrævið 5:17 Efesusbrævið
Verið tá ikki dárar, men skiljið, hvat vilji Harrans er!
Efesusbrævið 6:4 Efesusbrævið
Og tit fedrar! Eggið ikki børn tykkara til vreiði, nei, fostrið tey upp í tykt og áminning Harrans!
Kolossibrævið 3:23 Kolossibrævið
Hvat tit so gera, gerið tað av hjarta, sum fyri Harran og ikki fyri menniskju!