at skemta

48 versir um "at skemta"

Versir

Síða 1 av 1
Orðtøkini 26:18 Orðtøkini

Sum óður maður, ið skjýtur við brennandi pílum – drepandi skot –

12
Orðtøkini 26:19 Orðtøkini

er tann, ið svíkur næsta sín og so sigur: „Eg narrist jú bert!“

12
Efesusbrævið 5:4 Efesusbrævið

ei heldur skammleysur atburður, dáratala og ótilhoyriligt skemt – einki av hesum sømir seg – nei, heldur takkargerð.

11
Matteus 12:36 Matteus

Men Eg sigi tykkum, at menniskjuni skulu dómsdagin svara fyri hvørt tómt orð, tey tala.

8
Efesusbrævið 4:29 Efesusbrævið

Eingin ólíklig tala komi tykkum av munni, nei, slík, sum góð er til uppbygging, sum nú tørvar, so tey, sum hoyra, kunnu fáa náði við henni!

5
Efesusbrævið 5:1 Efesusbrævið

Verðið tí eftirfylgjarar Guds sum elskað børn,

5
Efesusbrævið 5:2 Efesusbrævið

og livið í kærleika, eins og Kristus elskaði okkum og gav Seg sjálvan fyri okkum sum gávu og offur, Gudi til tokkaligan anga!

5
Efesusbrævið 5:3 Efesusbrævið

Men siðloysi og øll óreinska og havisjúka má ikki so mikið sum nevnast millum tykkara, soleiðis sum heilagum sømir,

5
Efesusbrævið 5:5 Efesusbrævið

Tí tað vita og skilja tit, at eingin siðloysingur ella óreinur hevur arv í ríki Kristusar og Guds, ei heldur nakar havisjúkur – sum jú er avgudadýrkari.

5
Efesusbrævið 5:6 Efesusbrævið

Latið ongan dára tykkum við tómum orðum! Fyri slíkt kemur vreiði Guds yvir børn ólýdnisins.

5
Efesusbrævið 5:7 Efesusbrævið

Havið tí einki við tey at gera!

5
Efesusbrævið 5:8 Efesusbrævið

Tit vóru jú myrkur fyrr, men nú eru tit ljós í Harranum; livið sum børn ljósins!

5
Efesusbrævið 5:9 Efesusbrævið

Ávøkstur ljósins vísir seg jú í allari góðsku og rættvísi og í øllum sannleika.

5
Efesusbrævið 5:10 Efesusbrævið

– Ja, rannsakið, hvat Harranum toknast!

5
Efesusbrævið 5:11 Efesusbrævið

Og havið einki samfelag við verk myrkursins, sum ongan ávøkst bera, nei, revsið tey heldur!

5
Efesusbrævið 5:12 Efesusbrævið

Tí tað, sum av teimum verður gjørt í loyndum, er skomm enntá at taka upp á tunguna!

5
Efesusbrævið 5:13 Efesusbrævið

Men alt hetta verður opinberað, táið tað verður revsað av ljósinum; alt, sum opinberað verður, er jú ljós.

5
Efesusbrævið 5:14 Efesusbrævið

Tí sigur skriftin: „Vakna, tú, ið svevur, og rís upp frá hinum deyðu, so skal Kristus lýsa tær!“

5
Efesusbrævið 5:15 Efesusbrævið

Aktið tí væl eftir, hvussu tit liva, ikki sum óvís, men sum vís,

5
Efesusbrævið 5:16 Efesusbrævið

og keypið hina lagaligu tíð – tí dagarnir eru óndir!

5
Efesusbrævið 5:17 Efesusbrævið

Verið tá ikki dárar, men skiljið, hvat vilji Harrans er!

5
Efesusbrævið 5:18 Efesusbrævið

Drekkið tykkum ikki drukkin av víni – í tí er spilling! Nei, latið tykkum fylla av Andanum,

5
Efesusbrævið 5:19 Efesusbrævið

so tit tala hvørt til annað við sálmum, lovsongum og andaligum vísum – syngið og spælið fyri Harranum í hjarta tykkara,

5
Efesusbrævið 5:20 Efesusbrævið

og takkið altíð Gudi og Faðirinum fyri alt, í navni Harra okkara Jesu Krists!

5
Efesusbrævið 5:21 Efesusbrævið

Verið hvørt øðrum undirgivið í ótta Kristusar!

5
Efesusbrævið 5:22 Efesusbrævið

Tit konur! Verið tykkara egnu monnum undirgivnar – sum Harranum!

5
Efesusbrævið 5:23 Efesusbrævið

Tí maðurin er høvur konu sínar, eins og Kristus er høvur samkomunnar, Hann, sum er Frelsari likams Síns.

5
Efesusbrævið 5:24 Efesusbrævið

Ja, eins og samkoman er Kristusi undirgivin, skulu eisini konurnar í øllum vera monnum sínum undirgivnar.

5
Efesusbrævið 5:25 Efesusbrævið

Tit menn! Elskið konur tykkara, eins og Kristus elskaði samkomuna og gav Seg sjálvan fyri hana,

5
Efesusbrævið 5:26 Efesusbrævið

fyri at Hann kundi halga og reinsa hana við vatnbaðnum í orðinum,

5
Efesusbrævið 5:27 Efesusbrævið

so Hann sjálvur kundi leiða samkomuna fram fyri Seg í dýrd, uttan plett, rukku ella nakað slíkt, nei, at hon kundi vera heilag og lýtaleys!

5
Efesusbrævið 5:28 Efesusbrævið

Soleiðis eru menninir bundnir at elska konur sínar sum síni egnu likam; tann, ið elskar konu sína, elskar seg sjálvan.

5
Efesusbrævið 5:29 Efesusbrævið

Aldri hevur jú nakar hatað sítt egna hold; nei, hann føðir tað og hevur umsorgan fyri tí – eins og Kristus ger við samkomuna.

5
Efesusbrævið 5:30 Efesusbrævið

Tí vit eru limir likams Hansara.

5
Efesusbrævið 5:31 Efesusbrævið

Tí skal maðurin fara frá faðir og móður og halda seg til konu sína, og tey bæði skulu verða eitt hold.

5
Efesusbrævið 5:32 Efesusbrævið

Hetta loyndarmál er stórt – tað er Kristus og samkomuna, eg hugsi um við hesum.

5
Efesusbrævið 5:33 Efesusbrævið

Tó skal eisini ein og hvør tykkara elska konu sína sum seg sjálvan. Og konan skal vísa manninum virðing.

5
Orðtøkini 17:22 Orðtøkini

Glatt hjarta gevur góða heilsubót, men brotið mót sýgur mergin úr beinunum.

3
Matteus 24:12 Matteus

Og av tí at lógloysið fær yvirhond, skal kærleikin kólna hjá hinum flestu.

3
Fyrra Korintbrævið 15:33 Fyrra Korintbrævið

Villist ikki! Ringur felagsskapur spillir góðar siðir!

3
Orðtøkini 10:23 Orðtøkini

Dáranum er tað stuttleiki at gera skammleysar gerðir, men vísdómur er hinum vitiga manni lystur.

2
Lukas 6:45 Lukas

Gott menniskja ber fram gott av hinum góða, ið hjarta tess hevur til, og ringt menniskja ber fram ónt av hinum ónda, ið tað hevur til; tí muður tess talar tað, sum hjartað er ov fult av.

2
Galatiabrævið 6:7 Galatiabrævið

Villist ikki! Gud letur Seg ikki spotta; tað, sum menniskjað sáar, skal tað eisini heysta.

2
Kolossibrævið 3:8 Kolossibrævið

Men nú skulu eisini tit leggja tað av alt samalt: Vreiði, illsinni, óndskap, háð, skammiligt tos av munni tykkara.

2
Kolossibrævið 3:9 Kolossibrævið

Lúgvið ikki hvørt fyri øðrum, tit, sum jú hava latið tykkum úr hinum gamla menniskjanum við verkum tess

2
Seinna Timoteusarbrævið 2:15 Seinna Timoteusarbrævið

Ger tær ómak at vísa teg sjálvan fram sum ein, ið royndur er fyri Gudi, sum arbeiðsmann, ið einki hevur at skammast við, sum lærir sannleiksorðið rætt!

2
Jákupsbrævið 5:12 Jákupsbrævið

Men fram um alt, brøður mínir, svørjið ikki – hvørki um Himmalin, um jørðina ella nakran annan eið! Ja tykkara veri ja, og nei tykkara nei – fyri at tit skulu ikki falla undir dómin!

2
Fyrra Jóhannesarbrævið 4:20 Fyrra Jóhannesarbrævið

Sigur onkur: „Eg elski Gud“ – og hatar bróður sín, so er hann lygnari; tí tann, ið ikki elskar bróður sín, sum hann hevur sæð, hvussu kann hann elska Gud, sum hann ikki hevur sæð!

2