at sjálvsdúska

Fyrra Tessalonikabrævið 4:3 Fyrra Tessalonikabrævið

Tí hetta er vilji Guds, heilaggering tykkara, at tit halda tykkum frá siðloysi,

6

Fyrra Tessalonikabrævið 4:4 Fyrra Tessalonikabrævið

at ein og hvør tykkara veit at vinna sína egnu konu í heilagleika og æru,

6

Fyrra Tessalonikabrævið 4:5 Fyrra Tessalonikabrævið

ikki í girndarbruna, sum heidningarnir, ið kenna ikki Gud,

6

Matteus 5:28 Matteus

Men Eg sigi tykkum, at hvør tann, ið hyggur á kvinnu og hevur hug á henni, hevur longu drivið hor við henni í hjarta sínum.

5

Fyrra Korintbrævið 6:18 Fyrra Korintbrævið

Flýggið siðloysi! Øll onnur synd, ið menniskjað kann gera, er uttan fyri likamið; men tann, ið drívur siðloysi, syndar móti sínum egna likami.

5

Kolossibrævið 3:5 Kolossibrævið

Deyðið tí hinar jørðisku limirnar: Siðloysi, óreinsku, girndarbruna, ónda tráan – og havisjúkuna, sum jú er avgudadýrkan!

4

Jákupsbrævið 1:14 Jákupsbrævið

Nei, ein og hvør verður freistaður, táið hann verður drigin og lokkaður av síni egnu girnd.

4

Jákupsbrævið 1:15 Jákupsbrævið

Síðani, táið girndin er farin at ganga við fostri, føðir hon synd, og táið syndin er fullvaksin, føðir hon deyða.

4

Rómverjabrævið 7:15 Rómverjabrævið

Tí eg veit ikki, hvat eg geri; eg geri jú ikki tað, sum eg vil; nei, tað, sum eg hati, geri eg.

3

Rómverjabrævið 7:16 Rómverjabrævið

Geri eg nú tað, sum eg ikki vil, gevi eg jú lógini tann vitnisburð, at hon er góð.

3

Rómverjabrævið 7:17 Rómverjabrævið

So er tað nú ikki longur eg, sum geri tað, men syndin, sum í mær býr.

3

Rómverjabrævið 7:18 Rómverjabrævið

Tí eg veit, at í mær – í holdi mínum – býr einki gott; viljan havi eg, men at gera hitt góða eri eg ikki mentur.

3

Rómverjabrævið 7:19 Rómverjabrævið

Hitt góða, sum eg vil, geri eg ikki; men hitt illa, sum eg ikki vil, geri eg.

3

Rómverjabrævið 7:20 Rómverjabrævið

Geri eg nú tað, sum eg ikki vil, so er tað ikki longur eg, sum geri tað, men syndin, sum í mær býr.

3

Rómverjabrævið 7:21 Rómverjabrævið

So finni eg nú ta lóg hjá mær – eg, sum vil gera hitt góða – at hitt illa er mær hjástatt.

3

Rómverjabrævið 7:22 Rómverjabrævið

Tí eftir hinum innara menniskja mínum havi eg hug til lóg Guds;

3

Fyrra Korintbrævið 7:5 Fyrra Korintbrævið

Haldið tykkum ikki hvørt frá øðrum uttan við samtykki frá báðum – eina tíð, so tit fáa givið tykkum til bøn – og komið so saman aftur, fyri at Satan skal ikki freista tykkum, av tí at tit eru ikki ment at vera fráhaldandi!

3

Galatiabrævið 5:16 Galatiabrævið

Eg sigi: Livið í Andanum, so fullføra tit ikki girnd holdsins!

3

Jákupsbrævið 4:7 Jákupsbrævið

Verið tí Gudi undirgivin! Men standið Djevulinum ímóti, so skal hann flýggja frá tykkum!

3

Fyrra Jóhannesarbrævið 1:9 Fyrra Jóhannesarbrævið

Játta vit syndir okkara, er Hann trúfastur og rættvísur, so Hann fyrigevur okkum syndirnar og reinsar okkum frá allari órættvísi.

3

Job 31:1 Job

„Sáttmála hevði eg gjørt við eygu míni, at eg skuldi onga moyggj hyggja á.

2

Rómverjabrævið 12:1 Rómverjabrævið

Eg áminni tykkum tí, brøður, við miskunn Guds, at bera fram likam tykkara sum livandi, heilagt, Gudi dámligt offur – hetta er andaliga gudsdýrkan tykkara.

2

Rómverjabrævið 12:2 Rómverjabrævið

Og berið tykkum ikki at sum henda øld, nei, verðið umskapt við endurnýggjan sinnis tykkara, so tit kunnu royna, hvat vilji Guds er – hitt góða, dámliga og fullkomna!

2

Efesusbrævið 5:3 Efesusbrævið

Men siðloysi og øll óreinska og havisjúka má ikki so mikið sum nevnast millum tykkara, soleiðis sum heilagum sømir,

2

Hebrearabrævið 13:4 Hebrearabrævið

Hjúnabandið veri hildið í æru hjá øllum, og hjúnasongin veri ódálkað! Tí siðloysingar og horkallar skal Gud døma.

2

Versir