at sita fast í vreiði

Sálmarnir 37:8 Sálmarnir

Halt teg frá vreiði, lat illsinni fara, ver ikki ov bráður – av tí stendst einki uttan ilt!

3

Orðtøkini 15:1 Orðtøkini

Milt svar stillar bræði, men særandi orð vekur vreiði.

3

Orðtøkini 29:11 Orðtøkini

Alt illsinni sítt letur dárin streyma út, men hin vísi heldur vreiðini aftur og stillar hana.

3

Orðtøkini 14:29 Orðtøkini

Tann, ið seinur er til vreiði, hevur nógv vit, men hin bráðsinti vísir stóran dárskap.

2

Orðtøkini 15:18 Orðtøkini

Illsintur maður vekur split, men hin tolni stillar kjak.

2

Orðtøkini 16:32 Orðtøkini

Hin tolni er betri enn veldigur kappi; størri er at stýra sinni sínum enn at taka ein stað.

2

Orðtøkini 19:11 Orðtøkini

Klókskapur menniskjans ger hann tolnan; tað er honum æra at látast sum einki, um onkur gongur honum ov nær.

2

Orðtøkini 22:24 Orðtøkini

Ver ikki vinur við tann, sum skjótt kemur ilt í, og hav ikki felagsskap við snarsintan mann,

2

Prædikarin 7:9 Prædikarin

Ver ikki snarur í sinninum at verða illur, tí illsinni býr í dárabrósti!

2

Galatiabrævið 5:19 Galatiabrævið

Verk holdsins eru opinber; tey eru: Siðloysi, óreinska, skammloysi,

2

Galatiabrævið 5:20 Galatiabrævið

avgudadýrkan, gandur, fíggindskapur, klandur, kappingarhugur, vreiði, stríð, tvídráttur, flokkadráttur,

2

Galatiabrævið 5:21 Galatiabrævið

øvund, morð, drykkjuskapur, svirr og annað tílíkt, sum eg sigi tykkum um frammanundan – eins og eg eisini áður havi sagt – at tey, sum slíkt gera, skulu ikki arva ríki Guds.

2

Efesusbrævið 4:26 Efesusbrævið

Verða tit ill, so syndið ikki, latið ikki sólina seta yvir vreiði tykkara –

2

Efesusbrævið 4:27 Efesusbrævið

og gevið ikki Djevulinum rúm!

2

Efesusbrævið 4:31 Efesusbrævið

Allur beiskleiki, alt illsinni, øll vreiði, allur gangur og øll háðan veri langt frá tykkum, somuleiðis allur óndskapur!

2

Kolossibrævið 3:8 Kolossibrævið

Men nú skulu eisini tit leggja tað av alt samalt: Vreiði, illsinni, óndskap, háð, skammiligt tos av munni tykkara.

2

Jákupsbrævið 1:19 Jákupsbrævið

Tit vita tað, elskaðu brøður mínir! Men hvørt menniskja veri skjótt at hoyra, seint at tala, seint til vreiði!

2

Jákupsbrævið 1:20 Jákupsbrævið

Tí vreiði mans avrikar ikki tað, sum rætt er fyri Gudi.

2