at signa fólk

Rómverjabrævið 12:14 Rómverjabrævið

Signið tey, sum liggja eftir tykkum, signið, og bannið ikki!

8

Fjórða Mósebók 6:23 Fjórða Mósebók

„Tala við Áron og synir hansara og sig: „Táið tit signa Ísraelsmenn, skulu tit siga við teir:

5

Fjórða Mósebók 6:24 Fjórða Mósebók

„HARRIN signi teg og varðveiti teg!

5

Fjórða Mósebók 6:25 Fjórða Mósebók

HARRIN lati andlit Sítt lýsa yvir teg og veri tær náðigur!

5

Fjórða Mósebók 6:26 Fjórða Mósebók

HARRIN lyfti ásjón Sína yvir teg og gevi tær frið!““

5

Fjórða Mósebók 6:27 Fjórða Mósebók

– Soleiðis skulu teir leggja navn Mítt á Ísraelsmenn, og Eg skal signa teir.“

5

Rómverjabrævið 15:13 Rómverjabrævið

Gud vónarinnar fylli tykkum við allari gleði og øllum friði í trúnni, so tit kunnu vera rík í vónini við kraft Heilaga Andans!

5

Fyrra Pætursbrævið 3:9 Fyrra Pætursbrævið

Lønið ikki ilt fyri ilt ella háð fyri háð, nei, tvørtur ímóti, signið! Tí tað vórðu tit kallað til – at tit skulu arva signing.

5

Markus 10:16 Markus

So tók Hann tey í favnin, legði hendurnar á tey og signaði tey.

4

Fyrsta Mósebók 12:1 Fyrsta Mósebók

HARRIN segði við Ábram: „Far úr landi tínum, frá skyldfólki tínum og frá húsi faðirs tíns – til landið, ið Eg skal vísa tær!

3

Fyrsta Mósebók 12:2 Fyrsta Mósebók

Eg skal gera teg til stórt fólk; Eg skal signa teg og gera navn títt stórt, og tú skalt verða signing.

3

Fyrsta Mósebók 12:3 Fyrsta Mósebók

Eg skal signa tey, ið signa teg, og tann, ið tær bannar, honum skal Eg banna; og í tær skulu allar ættir á jørðini verða signaðar.“

3

Fjórða Mósebók 6:22 Fjórða Mósebók

Framvegis talaði HARRIN við Móses og segði:

3

Jóhannes 3:16 Jóhannes

Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.

2

Rómverjabrævið 2:1 Rómverjabrævið

Tú, menniskja – hvør tú so ert, sum dømir – hevur tí onga avsakan; í tí, sum tú dømir annan fyri, fordømir tú jú teg sjálvan; tí tú, sum dømir, gert tað sama!

2

Rómverjabrævið 2:2 Rómverjabrævið

Vit vita, at dómur Guds – sum sannleiki býður – er yvir teimum, ið slíkt gera.

2

Rómverjabrævið 2:3 Rómverjabrævið

Men tú, menniskja, sum dømir tey, ið slíkt gera, og gert tað sjálvur, heldur tú, at tú skalt sleppa undan dómi Guds?

2

Rómverjabrævið 2:4 Rómverjabrævið

Ella vanvirðir tú ríkidømi góðsku, tolinmóðs og langmóðs Hansara og veitst ikki, at góðska Guds leiðir teg til umvending?

2

Rómverjabrævið 2:5 Rómverjabrævið

Við tað at tú ert so harður, og hjarta títt kennir ikki angur, hópar tú tær upp vreiði á degi vreiðinnar, táið rættvísi dómur Guds verður opinberaður.

2

Rómverjabrævið 2:6 Rómverjabrævið

Hann skal løna einum og hvørjum eftir verkum hansara.

2

Rómverjabrævið 2:7 Rómverjabrævið

Ævigt lív skal Hann geva teimum, sum við áhaldni í góðum verki søkja dýrd, heiður og óforgeingiligleika.

2

Rómverjabrævið 2:8 Rómverjabrævið

Men yvir tey, sum hava hug til stríð og akta ikki sannleikan, men akta órættvísina, skal koma vreiði og bræði;

2

Rómverjabrævið 2:9 Rómverjabrævið

trongd og angist skal koma yvir hvørja menniskjasál, ið ger hitt ónda, bæði Jøda – fyrst – og síðani Grikka,

2

Rómverjabrævið 2:10 Rómverjabrævið

men dýrd, heiður og friður yvir hvønn tann, sum ger hitt góða, bæði Jøda – fyrst – og so Grikka.

2

Rómverjabrævið 2:11 Rómverjabrævið

Tí hjá Gudi er ikki mannamunur;

2

Rómverjabrævið 2:12 Rómverjabrævið

øll, ið syndað hava uttan lóg, skulu eisini fortapast uttan lóg; og øll, ið syndað hava undir lóg, skulu verða dømd við lóg.

2

Rómverjabrævið 2:13 Rómverjabrævið

Tí ikki tey, sum hoyra lógina, eru rættvís fyri Gudi; nei, tey, sum gera eftir lógini, skulu verða rættvísgjørd.

2

Rómverjabrævið 2:14 Rómverjabrævið

Tí táið heidningar – sum ikki hava lóg – av náttúruni gera tað, sum lógin sigur, eru teir, uttan at hava lógina, sær sjálvum lóg;

2

Rómverjabrævið 2:15 Rómverjabrævið

teir vísa jú, at verk lógarinnar er skrivað í hjørtum teirra. Eisini samvitska teirra vitnar, og hugsanirnar sínámillum klaga ella eisini verja hvør aðra

2

Rómverjabrævið 2:16 Rómverjabrævið

– tann dag Gud skal døma hitt dulda hjá menniskjunum eftir evangelii mínum við Jesusi Kristi.

2

Rómverjabrævið 2:17 Rómverjabrævið

Tú kallar teg Jøda, setur lít tína til lógina, rósar tær av Gudi,

2

Rómverjabrævið 2:18 Rómverjabrævið

kennir vilja Hansara og dømir um hitt ymiska, við tað at tú ert lærdur av lógini;

2

Rómverjabrævið 2:19 Rómverjabrævið

tú lítur tær til at vera blindum vegleiðari, teimum ljós, sum í myrkri eru,

2

Rómverjabrævið 2:20 Rómverjabrævið

dárum uppalari, ómyndigum lærari – við tað at tú í lógini hevur rætta snið kunnleikans og sannleikans.

2

Rómverjabrævið 2:21 Rómverjabrævið

– Tú, sum lærir onnur, lærir ikki teg sjálvan! Tú, sum prædikar, at ikki eigur at verða stolið – tú stjelur!

2

Rómverjabrævið 2:22 Rómverjabrævið

Tú, sum sigur, at ikki eigur at verða drivið hor, tú drívur hor! Tú, sum hevur andstygd fyri avgudum, rænir avgudatempul!

2

Rómverjabrævið 2:23 Rómverjabrævið

Tú, sum rósar tær av lógini, vanærir Gud við at bróta lógina!

2

Rómverjabrævið 2:24 Rómverjabrævið

Tí „fyri tykkara skuld verður navn Guds spottað millum heidningarnar“ – sum skrivað er.

2

Rómverjabrævið 2:25 Rómverjabrævið

Víst er umskeringin til nyttu, um tú heldur lógina; men ert tú lógbrótari, so ert tú við umskering tíni óumskorin kortini.

2

Rómverjabrævið 2:26 Rómverjabrævið

Heldur nú hin óumskorni boð lógarinnar – skal hann tá ikki, tóat hann er óumskorin, verða roknaður sum umskorin!

2

Rómverjabrævið 2:27 Rómverjabrævið

Og táið tann, ið av náttúruni er óumskorin, fullkemur lógina, skal hann døma teg, tú, sum við bókstavi og umskering ert lógbrótari.

2

Rómverjabrævið 2:28 Rómverjabrævið

Tí ikki er tann Jødi, sum er tað útvortis, ei heldur er umskeringin tann, sum gjørd verður opinberliga á holdinum.

2

Rómverjabrævið 2:29 Rómverjabrævið

Nei, tann er Jødi, sum er tað í loyndum, og umskeringin er umskering hjartans í andanum, ikki í bókstavinum. Slíkur hevur rós sítt, ikki frá menniskjum, men frá Gudi.

2

Versir