at rudda upp í lívinum

Rómverjabrævið 12:1 Rómverjabrævið

Eg áminni tykkum tí, brøður, við miskunn Guds, at bera fram likam tykkara sum livandi, heilagt, Gudi dámligt offur – hetta er andaliga gudsdýrkan tykkara.

8

Rómverjabrævið 12:2 Rómverjabrævið

Og berið tykkum ikki at sum henda øld, nei, verðið umskapt við endurnýggjan sinnis tykkara, so tit kunnu royna, hvat vilji Guds er – hitt góða, dámliga og fullkomna!

8

Fyrra Jóhannesarbrævið 1:9 Fyrra Jóhannesarbrævið

Játta vit syndir okkara, er Hann trúfastur og rættvísur, so Hann fyrigevur okkum syndirnar og reinsar okkum frá allari órættvísi.

8

Rómverjabrævið 12:21 Rómverjabrævið

Lat teg ikki vinna av hinum illa, nei, vinn hitt illa við góðum!

5

Jóhannes 3:16 Jóhannes

Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.

4

Lukas 21:36 Lukas

Men vakið hvørja stund og biðið, so tit kunnu vera før fyri at sleppa undan øllum hesum, ið koma skal, og verða standandi fyri Menniskjasyninum!“

3

Jóhannes 5:24 Jóhannes

Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tykkum: Tann, sum hoyrir orð Mítt og trýr Honum, ið sendi Meg, hevur ævigt lív og kemur ikki til dóm, men er farin yvirum frá deyða til lív.

3

Jóhannes 14:6 Jóhannes

Jesus svaraði honum: „Eg eri vegurin, sannleikin og lívið; eingin kemur til Faðirin uttan við Mær.

3

Jóhannes 15:3 Jóhannes

Tit eru longu reinir – við orðinum, ið Eg havi talað til tykkara.

3

Fyrra Pætursbrævið 2:24 Fyrra Pætursbrævið

– sum sjálvur bar syndir okkara á likami Sínum upp á træið, fyri at vit, deyð frá syndunum, skuldu liva fyri rættvísina, og við hvørs sárum tit eru grødd.

3

Fyrra Pætursbrævið 4:8 Fyrra Pætursbrævið

Og havið fram um alt brennandi kærleika hvørt til annað, tí kærleikin fjalir fjøld synda!

3

Jeremias 1:12 Jeremias

Tá segði HARRIN við meg: „Beint hevur tú sæð; tí Eg skal vakja yvir orði Mínum, so Eg lati tað ganga út.“

2

Kolossibrævið 3:25 Kolossibrævið

Tí tann, ið ger órætt, skal fáa aftur órættin, ið hann gjørdi, og ikki verður gjørdur mannamunur.

2

Fyrra Tessalonikabrævið 5:21 Fyrra Tessalonikabrævið

nei, roynið alt, og havið hitt góða eftir!

2

Fyrra Tessalonikabrævið 5:22 Fyrra Tessalonikabrævið

Haldið tykkum frá øllum illum, hvussu tað so sær út!

2