at rinda skatt

Rómverjabrævið 13:6 Rómverjabrævið

Tí lata tit jú eisini skattir; tí teir eru tænarar Guds, sum júst hava hetta starv.

6

Rómverjabrævið 13:7 Rómverjabrævið

Gjaldið øllum tað, ið tit skylda – honum skatt, sum skatt skal hava, honum toll, sum toll skal hava, honum ótta, sum ótta skal hava, honum heiður, sum heiður skal hava!

6

Matteus 22:17 Matteus

Sig okkum tí, hvat heldur Tú: Er loyviligt at lata skatt til keisaran, ella ikki?“

5

Matteus 22:18 Matteus

Men Jesus var varur við óndskap teirra og segði: „Hyklarar tykkara! Hví freista tit Meg!

5

Matteus 22:19 Matteus

Vísið Mær skattapeningin!“ Tá fingu teir Honum denar.

5

Matteus 22:20 Matteus

Hann spurdi teir: „Hvørs mynd og yvirskrift er hetta?“

5

Matteus 22:21 Matteus

Teir svaraðu: „Keisarans.“ Tá segði Hann við teir: „So gevið keisaranum tað, ið keisarans er, og Gudi tað, ið Guds er!“

5

Rómverjabrævið 13:1 Rómverjabrævið

Hvørt menniskja veri teimum yvirvøldum lýðið, sum yvir tí eru! Tí eingin yvirvøld er, sum ikki er frá Gudi; tær, ið eru, eru settar av Gudi –

4

Rómverjabrævið 13:2 Rómverjabrævið

so at tann, sum setur seg upp ímóti yvirvøldini, stendur tí ímóti, sum Gud hevur fyriskipað; men tey, sum standa ímóti, skulu fáa dóm sín.

4

Rómverjabrævið 13:3 Rómverjabrævið

Tí teir, ið stýra, eru ikki góðum verkum ein ótti, men óndum. Vilt tú sleppa frá at óttast yvirvøldina – ger tað, sum gott er, so skalt tú fáa rós frá henni!

4

Rómverjabrævið 13:4 Rómverjabrævið

Tí hon er tænari Guds, tær til góða. Men gert tú tað, sum ónt er, so óttast! Tí hon ber ikki svørðið til einkis; hon er tænari Guds, hevnari, honum til revsing, sum ger tað, ið ilt er.

4

Rómverjabrævið 13:5 Rómverjabrævið

Tí er neyðugt at vera lýðin, ikki bert tí revsing er, men eisini fyri samvitskunnar skuld.

4

Matteus 17:24 Matteus

Táið teir komu til Kapernaum, komu teir, sum kravdu tempulskattin, til Pætur og søgdu: „Letur meistari tykkara ikki skattin?“

3

Matteus 17:25 Matteus

Hann svaraði: „Jú!“ Táið hann kom til hús, var Jesus hin fyrri og segði: „Hvat tykir tær, Símun? Frá hvørjum taka kongarnir á jørðini toll ella skatt, frá sonum sínum ella frá hinum fremmandu?“

3

Matteus 17:26 Matteus

Hann svaraði: „Frá hinum fremmandu.“ Tá segði Jesus: „So eru jú synirnir fríir!

3

Men fyri at vit skulu ikki verða teimum til ástoyt, so far oman at vatninum og kasta út ongul, og tak fyrsta fisk, ið á kemur! Táið tú letur sundur munn hansara, skalt tú finna stater; tak hann og gev teimum hann fyri Meg og teg!“

3

Matteus 22:15 Matteus

Tá fóru Fariseararnir og hildu ráð um, hvussu teir kundu fanga Hann í orðum.

2

Matteus 22:16 Matteus

So sendu teir lærisveinar sínar til Hansara saman við Heródingum og lótu teir siga: „Meistari! Vit vita, at Tú ert sannorðaður og lærir veg Guds í sannleika og leggur ongan í; tí Tú gert ikki mannamun.

2

Matteus 22:22 Matteus

Táið teir hoyrdu hetta, undraðust teir, og teir fóru frá Honum og fóru avstað.

2

Markus 12:13 Markus

So sendu teir nakrar Farisearar og Heródingar til Hansara, fyri at teir skuldu fanga Hann í orðum.

2

Markus 12:14 Markus

Teir komu og søgdu við Hann: „Meistari! Vit vita, at Tú ert sannorðaður og leggur ongan í; tí Tú gert ikki mannamun, men lærir veg Guds í sannleika. Er loyviligt at lata skatt til keisaran, ella ikki? Skulu vit lata ella ikki lata?“

2

Markus 12:15 Markus

Táið Hann sá hykl teirra, segði Hann við teir: „Hví freista tit Meg? Fáið Mær ein denar, latið Meg síggja hann!“

2

Markus 12:16 Markus

Teir komu við honum. Hann spurdi teir: „Hvørs mynd og yvirskrift er hetta?“ Teir svaraðu Honum: „Keisarans.“

2

Markus 12:17 Markus

Tá segði Jesus við teir: „Gevið keisaranum tað, ið keisarans er, og Gudi tað, ið Guds er!“ Og teir undraðust á Hann.

2

Lukas 3:12 Lukas

Eisini tollarar komu at verða doyptir, og teir søgdu við hann: „Meistari, hvat skulu vit gera?“

2

Lukas 3:13 Lukas

Hann svaraði teimum: „Krevjið ikki meir, enn tykkum er fyriskrivað!“

2

Lukas 20:19 Lukas

Høvuðsprestarnir og hinir skriftlærdu høvdu fegnir viljað lagt hond á Hann tá við tað sama; men teir ræddust fólkið. Tí teir skiltu, at tað var um teir, Hann hevði talað hetta líknilsi.

2

Lukas 20:20 Lukas

Og táið teir høvdu havt eyguni eftir Honum eina tíð, sendu teir lúrarar, sum lótust at vera rættvísir, til at fanga Hann í orðum, so teir kundu geva Hann upp til yvirvøldina og í hendur landshøvdingans.

2

Lukas 20:21 Lukas

Teir spurdu Hann: „Meistari! Vit vita, at Tú talar og lærir rætt og gert ikki mannamun, men lærir veg Guds í sannleika.

2

Lukas 20:22 Lukas

Er okkum loyviligt at lata skatt til keisaran, ella ikki?“

2

Lukas 20:23 Lukas

Men Hann var varur við svik teirra og segði við teir: „Hví freista tit Meg?

2

Lukas 20:24 Lukas

Vísið Mær ein denar! – Hvørs mynd og yvirskrift ber hann?“ Teir svaraðu: „Keisarans.“

2

Lukas 20:25 Lukas

Tá segði Hann við teir: „So gevið tá keisaranum tað, ið keisarans er, og Gudi tað, ið Guds er!“

2

Lukas 20:26 Lukas

Teir vóru tá ikki førir fyri at fanga Hann í orðum, so fólkið hoyrdi; og teir undraðust á svar Hansara og tagdu.

2

Rómverjabrævið 13:8 Rómverjabrævið

Skyldið ongum nakað – uttan tað at elska hvør annan! Tí tann, ið elskar næsta sín, hevur uppfylt lógina.

2

Versir