at rinda aftur tað tú skyldar

Sálmarnir 37:21 Sálmarnir

Hin gudleysi lænir, og ber ikki aftur; men hin rættvísi ger miskunn og gevur;

14

Rómverjabrævið 13:7 Rómverjabrævið

Gjaldið øllum tað, ið tit skylda – honum skatt, sum skatt skal hava, honum toll, sum toll skal hava, honum ótta, sum ótta skal hava, honum heiður, sum heiður skal hava!

12

Rómverjabrævið 13:8 Rómverjabrævið

Skyldið ongum nakað – uttan tað at elska hvør annan! Tí tann, ið elskar næsta sín, hevur uppfylt lógina.

12

Rómverjabrævið 13:9 Rómverjabrævið

Tí hetta: „Tú mást ikki dríva hor“; „tú mást ikki drepa“; „tú mást ikki stjala“; „tú mást ikki girnast“ – og hvat annað boð ið er – tað er stutt innihildið í hesum orði: „Tú skalt elska næsta tín sum teg sjálvan.“

12

Rómverjabrævið 13:10 Rómverjabrævið

Kærleikin ger næstanum einki ilt; tí er kærleikin uppfylling lógarinnar.

12

Lukas 6:34 Lukas

Og um tit læna teimum, sum tit vóna at fáa aftur frá, hvat er tað at takka tykkum fyri! Eisini syndarar læna syndarum uppá at fáa líka mikið aftur.

11

Lukas 6:35 Lukas

Nei, elskið fíggindar tykkara, gerið gott, og lænið uttan at vænta nakað aftur! So skal løn tykkara vera stór, og tit skulu vera børn hins Hægsta; tí Hann er góður móti hinum ótakksomu og óndu.

11

Lukas 6:36 Lukas

Verið miskunnsom, eins og Faðir tykkara er miskunnsamur!

11

Orðtøkini 6:1 Orðtøkini

Sonur mín! Hevur tú gingið í ábyrgd fyri næsta tín, hevur tú givið handtak fyri annan mann,

4

Orðtøkini 6:2 Orðtøkini

hevur tú latið teg bundið við orðum muns tíns, hevur tú latið teg fangað við orðum muns tíns,

4

Orðtøkini 6:3 Orðtøkini

so ger meðni hetta, sonur mín, og bjarga tær, síðani tú ert komin í hendur næsta tíns: Far og kasta teg niður fyri næsta tínum, gakk á hann,

4

Orðtøkini 6:4 Orðtøkini

unn ikki eygum tínum svøvn, ikki eygnalokum tínum blund,

4

Orðtøkini 6:5 Orðtøkini

bjarga tær sum skógargeit úr snerruni, sum fugli úr hond fuglamansins!

4

Orðtøkini 19:17 Orðtøkini

Tann, ið ger miskunn móti hinum fátæka, lænir HARRANUM, og HARRIN skal løna honum tað góða, ið hann ger.

4

Orðtøkini 27:1 Orðtøkini

Rósa tær ikki av deginum í morgin, tí tú veitst ikki, hvat dagur kann føða!

4

Orðtøkini 22:7 Orðtøkini

Hin ríki valdar yvir fátækum, og tann, ið lænir, verður trælur hansara, sum hann lænir frá.

3

Lukas 16:1 Lukas

Hann segði eisini við lærisveinarnar: „Ríkur maður var, sum hevði húshaldara, og húshaldarin varð klagaður fyri honum sum ein, ið spilti burtur ogn hansara.

3

Lukas 16:2 Lukas

Tá kallaði hann hann fyri seg og segði við hann: „Hvat er hetta, eg hoyri um teg! Ger roknskap fyri húshald títt, tí tú kanst ikki vera húshaldari longur!“

3

Lukas 16:3 Lukas

Men húshaldarin segði við sær sjálvum: „Hvat skal eg gera, nú harri mín tekur húshaldið av mær! Eg eri ikki mentur at velta, og eg skammist at bidda.

3

Lukas 16:4 Lukas

Nú veit eg, hvat eg skal gera, so tey taka ímóti mær í húsum sínum, táið eg verði settur frá húshaldinum!“

3

Lukas 16:5 Lukas

So kallaði hann til sín allar teir, sum stóðu í skuld til harra hansara, ein fyri og annan eftir. Hann segði við hin fyrsta: „Hvussu mikið skyldar tú harra mínum?“

3

Lukas 16:6 Lukas

Hann svaraði: „100 føt av olju.“ Tá segði hann við hann: „Tak skuldarbræv títt, set teg niður og skunda tær og skriva 50!“

3

Lukas 16:7 Lukas

So segði hann við ein annan: „Men tú, hvussu mikið skyldar tú?“ Hann svaraði: „100 tunnur av hveiti.“ Tá segði hann við hann: „Tak skuldarbræv títt og skriva 80!“

3

Lukas 16:8 Lukas

Og harrin rósti hinum órættvísa húshaldara fyri, at hann hevði borið seg klókt at; tí børnini, ið hesin heimur eigur, eru klókari móti síni egnu ætt enn børn ljósins.

3

Lukas 16:9 Lukas

Og Eg sigi tykkum: Gerið tykkum vinir við hinum órættvísa mammon, so teir, táið liðugt er við honum, kunnu taka ímóti tykkum í hinum ævigu bústøðum!

3

Lukas 16:10 Lukas

Tann, sum er trúgvur í hinum minsta, er eisini trúgvur í nógvum, og tann, sum er órættvísur í hinum minsta, er eisini órættvísur í nógvum.

3

Lukas 16:11 Lukas

Hava tit nú ikki verið trúgvir í hinum órættvísa mammon, hvør fer tá at líta tykkum hin sanna upp í hendur!

3

Lukas 16:12 Lukas

Og hava tit ikki verið trúgvir í tí, sum onnur eiga, hvør fer tá at geva tykkum sjálvum nakað at eiga!

3

Lukas 16:13 Lukas

Eingin tænari kann tæna tveimum harrum; tí annaðhvørt hatar hann annan og elskar annan, ella heldur hann seg til annan og vanvirðir annan. – Tit kunnu ikki tæna Gudi og mammon.“

3

Lukas 16:14 Lukas

Alt hetta hoyrdu Fariseararnir – sum vóru peningakærir – og teir spottaðu Hann.

3

Lukas 16:15 Lukas

Men Hann segði við teir: „Tit eru teir, ið gera tykkum sjálvar rættvísar fyri menniskjum, men Gud kennir hjørtu tykkara; tí tað, sum høgt er í eygum manna, er andstygd fyri Gudi.

3

Lukas 16:16 Lukas

Lógin og profetarnir høvdu tíð sína inntil Jóhannes; síðani tá verður evangeliið um ríki Guds kunngjørt, og ein og hvør treingir seg inn í tað við valdi.

3

Lukas 16:17 Lukas

Men lættari er, at himmal og jørð forganga, enn at prikkur av lógini gongur úr gildi.

3

Lukas 16:18 Lukas

Hvør tann, ið skilst frá konu síni og giftist við aðrari, drívur hor, og hvør tann, ið giftist við kvinnu, sum skild er frá manni sínum, drívur hor.

3

Lukas 16:19 Lukas

Ríkur maður var, sum klæddi seg í purpur og dýrt lín og livdi hvønn dag í gleði og góðgæti.

3

Lukas 16:20 Lukas

Men fátækur maður, ið æt Lazarus, var lagdur fyri portur hansara, fullur í sárum.

3

Lukas 16:21 Lukas

Hann tráaði eftir at mettast av tí, sum fall av borði hins ríka; men eisini komu hundarnir og sleiktu sár hansara.

3

Lukas 16:22 Lukas

Nú doyði hin fátæki; og hann varð av einglum borin í fang Ábrahams. Eisini hin ríki doyði og varð jarðaður.

3

Lukas 16:23 Lukas

Táið hann læt upp eyguni í deyðaríkinum – har hann var í pínu – sá hann Ábraham langt burtur og Lazarus í fangi hansara.

3

Lukas 16:24 Lukas

Tá rópti hann: „Ábraham faðir! Miskunna mær og send Lazarus, so hann kann drepa hitt ytsta av fingri sínum í vatn og leska tungu mína! Tí eg pínist svárliga í hesum loga.“

3

Lukas 16:25 Lukas

Men Ábraham svaraði: „Sonur, minst, at tú fekst góða títt, meðan tú livdi, og Lazarus á sama hátt hitt ringa! Men nú verður hann uggaður her, og tú pínist.

3

Lukas 16:26 Lukas

Og umframt alt hetta er millum okkum og tykkum stórt djúp fest, so tey, sum vilja fara hiðani yvir til tykkara, skulu ikki kunna, og ei heldur nakar haðani skal kunna koma yvir til okkara.“

3

Lukas 16:27 Lukas

Tá segði hann: „So biði eg teg, faðir, at tú sendir hann í hús faðirs;

3

Lukas 16:28 Lukas

tí eg havi fimm brøður – fyri at hann kann vitna fyri teimum, so ikki teir við skulu koma í hetta pínustað.“

3

Lukas 16:29 Lukas

Men Ábraham segði við hann: „Teir hava Móses og profetarnar – lurti teir eftir teimum!“

3

Lukas 16:30 Lukas

Hann svaraði: „Nei, Ábraham faðir! Men hevði onkur frá hinum deyðu komið til teirra, so høvdu teir vent við!“

3

Lukas 16:31 Lukas

Men hann segði við hann: „Hoyra teir ikki Móses og profetarnar, lata teir seg heldur ikki yvirtala, um onkur rísur upp frá hinum deyðu.““

3

Filippibrævið 4:19 Filippibrævið

Og Gud mín skal eftir ríkidømi Sínum fylla alla trongd tykkara í dýrd í Kristi Jesusi.

3

Fyrra Timoteusarbrævið 6:8 Fyrra Timoteusarbrævið

Nei, táið vit hava føði og klæði, skulu vit halda vera nóg mikið.

3

Onnur Mósebók 22:25 Onnur Mósebók

Táið tú lænir einum av fólki Mínum pening, fátæka næsta tínum, so skalt tú ikki bera teg at við hann sum okrari; tú mást ikki taka rentu frá honum.

2