at nýta tíðina skynsamt

Efesusbrævið 5:16 Efesusbrævið

og keypið hina lagaligu tíð – tí dagarnir eru óndir!

10

Kolossibrævið 4:5 Kolossibrævið

Umgangist í vísdómi tey, sum uttanfyri eru, og keypið hina lagaligu tíð!

10

Sálmarnir 90:12 Sálmarnir

At telja dagar okkara – lær Tú okkum tað, so vit kunnu fáa vísdóm í hjartað!

9

Prædikarin 3:1 Prædikarin

Alt hevur stund sína, og hvør fyritøka undir himli hevur tíð sína.

9

Prædikarin 3:2 Prædikarin

At verða føddur hevur tíð sína, og at doyggja hevur tíð sína; at planta hevur tíð sína, og at ríva upp tað, ið plantað er, hevur tíð sína;

9

Prædikarin 3:3 Prædikarin

at drepa hevur tíð sína, og at grøða hevur tíð sína; at ríva niður hevur tíð sína, og at byggja upp hevur tíð sína;

9

Prædikarin 3:4 Prædikarin

at gráta hevur tíð sína, og at læa hevur tíð sína; at syrgja hevur tíð sína, og at dansa hevur tíð sína;

9

Prædikarin 3:5 Prædikarin

at kasta burtur steinar hevur tíð sína, og at sanka steinar hevur tíð sína; at taka í favn hevur tíð sína, og at halda seg frá favntaki hevur tíð sína;

9

Prædikarin 3:6 Prædikarin

at leita hevur tíð sína, og at missa hevur tíð sína; at goyma hevur tíð sína, og at kasta burtur hevur tíð sína;

9

Prædikarin 3:7 Prædikarin

at skræða sundur hevur tíð sína, og at seyma saman hevur tíð sína; at tiga hevur tíð sína, og at tala hevur tíð sína;

9

Prædikarin 3:8 Prædikarin

at elska hevur tíð sína, og at hata hevur tíð sína; ófriður hevur tíð sína, og friður hevur tíð sína.

9

Jóhannes 17:4 Jóhannes

Eg havi gjørt Teg dýrmætan á jørðini við at fullføra verkið, sum Tú hevur givið Mær at gera.

6

Jákupsbrævið 4:14 Jákupsbrævið

– tit, sum vita ikki, hvat í morgin fer at henda! Hvat er lív tykkara! Tit eru jú roykur, ið sæst lítla stund og er so burtur.

6

Rómverjabrævið 13:11 Rómverjabrævið

– Hetta eiga vit at gera, av tí at vit vita tíðina, at tímin er longu komin hjá okkum at vakna upp úr svøvni; tí frelsa okkara er nærri nú, enn táið vit komu til trúgv.

4

Efesusbrævið 5:15 Efesusbrævið

Aktið tí væl eftir, hvussu tit liva, ikki sum óvís, men sum vís,

4

Sálmarnir 31:15 Sálmarnir

Men eg, eg líti á Teg, HARRI, eg sigi: Tú ert Gud mín!

3

Rómverjabrævið 12:1 Rómverjabrævið

Eg áminni tykkum tí, brøður, við miskunn Guds, at bera fram likam tykkara sum livandi, heilagt, Gudi dámligt offur – hetta er andaliga gudsdýrkan tykkara.

3

Rómverjabrævið 12:2 Rómverjabrævið

Og berið tykkum ikki at sum henda øld, nei, verðið umskapt við endurnýggjan sinnis tykkara, so tit kunnu royna, hvat vilji Guds er – hitt góða, dámliga og fullkomna!

3

Rómverjabrævið 12:3 Rómverjabrævið

Tí við náðini, ið mær er givin, sigi eg við ein og hvønn tykkara, at hann má ikki hugsa hægri, enn hann eigur at hugsa, men hugsa við vísdómi, alt eftir sum Gud hevur býtt einum og hvørjum mál hansara av trúgv.

3

Rómverjabrævið 12:4 Rómverjabrævið

Tí eins og vit hava nógvar limir á einum likami, men allir limirnir hava ikki sama starv,

3

Rómverjabrævið 12:5 Rómverjabrævið

soleiðis eru vit mongu eitt likam í Kristusi, men hvørt fyri seg eru vit limir hvørs annars.

3

Rómverjabrævið 12:6 Rómverjabrævið

Við tað at vit nú hava ymiskar náðigávur, eftir náðini, ið okkum er givin, so latið okkum – um tað nú er profetagáva – nýta hana, eftir sum vit hava trúgv,

3

Rómverjabrævið 12:7 Rómverjabrævið

ella – um tað er tænasta – so latið okkum akta eftir tænastuni, ella – um ein er lærari – eftir lærdóminum,

3

Rómverjabrævið 12:8 Rómverjabrævið

ella – um ein áminnir – eftir áminningini! Tann, ið býtir út, geri tað av ærligum huga! Tann, ið fyristøðumaður er, veri tað við ídni! Tann, ið miskunn ger, geri tað við gleði!

3

Rómverjabrævið 12:9 Rómverjabrævið

Kærleikin veri ikki bert eiti! Skýggið hitt illa, haldið fast við hitt góða!

3

Rómverjabrævið 12:10 Rómverjabrævið

Verið í bróðurkærleikanum hjartaliga eymir hvør við annan! Kappist um at vísa hvør øðrum heiður!

3

Rómverjabrævið 12:11 Rómverjabrævið

Verið ikki flógv í íðinskapi tykkara, verið brennandi í andanum – tænið Harranum!

3

Rómverjabrævið 12:12 Rómverjabrævið

Verið glað í vónini, tolin í trongdini, áhaldandi í bønini!

3

Rómverjabrævið 12:13 Rómverjabrævið

Takið tykkum av hinum heilagu í trongd teirra, leggið tykkum eftir at vera gestablíð!

3

Rómverjabrævið 12:14 Rómverjabrævið

Signið tey, sum liggja eftir tykkum, signið, og bannið ikki!

3

Rómverjabrævið 12:15 Rómverjabrævið

Gleðist við hinum glaðu, og grátið við teimum, ið gráta!

3

Rómverjabrævið 12:16 Rómverjabrævið

Semjist tykkara millum! Tráið ikki eftir hinum høga, nei, haldið tykkum til hitt lága! Gerist ikki klók í tykkara egnu hugsanum!

3

Rómverjabrævið 12:17 Rómverjabrævið

Lønið ongum ilt fyri ilt! Leggið tykkum eftir tí, sum gott er í eygum alra menniskja!

3

Rómverjabrævið 12:18 Rómverjabrævið

Er tað møguligt – so langt sum til tykkara stendur – so haldið frið við øll menniskju!

3

Rómverjabrævið 12:19 Rómverjabrævið

Hevnið tykkum ikki sjálv, tit elskaðu, nei, gevið vreiðini rúm! Tí skrivað er: „Mær hoyrir hevndin til, Eg skal løna aftur! sigur Harrin.“

3

Rómverjabrævið 12:20 Rómverjabrævið

„Er tí fíggindi tín svangur, so gev honum at eta, er hann tystur, so gev honum at drekka! Tí táið tú hetta gert, savnar tú gløðandi kol á høvd hansara.“

3

Rómverjabrævið 12:21 Rómverjabrævið

Lat teg ikki vinna av hinum illa, nei, vinn hitt illa við góðum!

3

Sálmarnir 127:2 Sálmarnir

Einki batar, at tit fara tíðliga upp og seint niður, eta sleipibreyð; alt slíkt gevur Hann vini Sínum, meðan hann svevur!

2

Orðtøkini 31:17 Orðtøkini

Kraft bindur hon sær sum belti um lendarnar og ger armar sínar sterkar.

2

Orðtøkini 31:18 Orðtøkini

Hon sær, at húshald hennara gongur væl; lampa hennara sløknar ikki um náttina.

2

Zefanias 1:14 Zefanias

Nær er dagur HARRANS, hin stóri; hann er nær og kemur brádliga. Hoyrið – hatta er dagur HARRANS! Fullur av angist rópar tá kappin.

2

Lukas 14:1 Lukas

Táið Hann nú ein sabbat kom inn hjá einum av hinum hægstu Farisearunum at halda máltíð – og teir høvdu eyguni eftir Honum –

2

Lukas 14:2 Lukas

stóð vatnsjúkur maður framman fyri Honum.

2

Lukas 14:3 Lukas

Jesus tók tá til orða og segði við hinar lógkønu og Fariseararnar: „Er loyviligt at grøða sabbat, ella ikki?“

2

Lukas 14:4 Lukas

Teir tagdu. Tá tók Hann í hann og grøddi hann og læt hann fara.

2

Lukas 14:5 Lukas

So tók Hann til orða og segði við teir: „Um sonur ella oksi hjá onkrum tykkara dettur í brunn – hvør er hann, sum tá ikki við tað sama dregur hann uppúr aftur sabbat!“

2

Lukas 14:6 Lukas

Hetta fingu teir ikki svarað Honum uppá.

2

Lukas 14:7 Lukas

Hann setti nú fram líknilsi fyri gestirnar, táið Hann legði til merkis, hvussu teir valdu sær hini ovastu sætini við borðið. Hann segði við teir:

2

Lukas 14:8 Lukas

„Táið tú verður boðin av onkrum í brúdleyp, set teg tá ikki ovastan við borðið! Tí ein mætari enn tú kann vera boðin;

2

Lukas 14:9 Lukas

og hann, ið beyð tær og honum, kann tá koma og siga við teg: „Gev hesum rúm!“ – Og so kemur tú við skomm at sita niðastur.

2