at niðurgera

Jákupsbrævið 2:12 Jákupsbrævið

– Talið so og gerið so sum teir, ið skulu verða dømdir eftir lóg frælsisins!

4

Jákupsbrævið 2:13 Jákupsbrævið

Tí dómurin er honum miskunnarleysur, sum hevur ikki víst miskunn; men miskunn stígur djørv upp móti dóminum.

4

Jákupsbrævið 2:14 Jákupsbrævið

Hvat hjálpir tað, brøður mínir, um ein sigur, hann hevur trúgv, táið hann hevur ikki verk! Man trúgvin fáa frelst hann!

4

Jákupsbrævið 2:15 Jákupsbrævið

– Er bróðir ella systir nakin og hevur ikki føði fyri dagin,

4

Jákupsbrævið 2:16 Jákupsbrævið

hvat hjálpir tað tá, um onkur av tykkum sigur við tey: „Farið í friði, vermið tykkum og mettið tykkum!“ – um hann gevur teimum ikki tað, ið likaminum tørvar!

4

Jákupsbrævið 2:17 Jákupsbrævið

– Soleiðis við trúnni eisini: Hevur hon ikki verk, er hon deyð í sær sjálvari!

4

Jákupsbrævið 2:18 Jákupsbrævið

Men nú sigur onkur: „Tú hevur trúgv?“ – Og eg havi verk! Vís mær trúgv tína uttan verk, so skal eg av verkum mínum vísa tær trúnna!

4

Jákupsbrævið 2:19 Jákupsbrævið

Tú trýrt, at Gud er ein. Tað gert tú beint! Hinir illu andar trúgva tað við – og skelva!

4

Jákupsbrævið 2:20 Jákupsbrævið

Men vilt tú vita tað, tóma menniskja, at trúgvin uttan verk er ónýt!

4

Jákupsbrævið 2:21 Jákupsbrævið

– Ábraham, faðir okkara, varð hann ikki rættvísgjørdur av verkum, táið hann ofraði son sín Ísak á altarinum!

4

Jákupsbrævið 2:22 Jákupsbrævið

Tú sært, at trúgvin virkaði saman við verkum hansara, og at við verkunum varð trúgvin fullkomin!

4

Jákupsbrævið 2:23 Jákupsbrævið

– Og skriftin gekk út, sum sigur: „Ábraham trúði Gudi, og tað varð roknað honum til rættvísi“, og hann varð kallaður vinur Guds.

4

Jákupsbrævið 2:24 Jákupsbrævið

Tit síggja, at menniskjað verður rættvísgjørt av verkum og ikki av trúgv eina.

4

Jákupsbrævið 2:25 Jákupsbrævið

Á sama hátt Rahab, skøkjan – varð hon ikki rættvísgjørd av verkum, táið hon tók ímóti sendimonnunum og læt teir fara burt aðra leið!

4

Jákupsbrævið 2:26 Jákupsbrævið

– Ja, eins og likamið er deytt uttan anda, so er eisini trúgvin deyð uttan verk.

4

Matteus 23:15 Matteus

Vei tykkum, tit skriftlærdu og Farisearar, hyklarar tykkara! Tí tit ferðast um á sjógvi og landi at vinna bert ein trúskifting; og táið hann er vorðin tað, gera tit hann til helvitisbarn, tvær ferðir so ringt sum tit eru sjálvir.

3

Efesusbrævið 4:26 Efesusbrævið

Verða tit ill, so syndið ikki, latið ikki sólina seta yvir vreiði tykkara –

3

Jóhannes 1:1 Jóhannes

Í upphavi var Orðið, og Orðið var hjá Gudi, og Orðið var Gud.

2

Jóhannes 1:2 Jóhannes

Hann var í upphavi hjá Gudi.

2

Jóhannes 1:3 Jóhannes

Alt er vorðið til við Honum, og uttan Hann er einki vorðið til av tí, sum til er.

2

Jóhannes 1:4 Jóhannes

Í Honum var lív, og lívið var ljós menniskjanna.

2

Jóhannes 1:5 Jóhannes

Ljósið skínur í myrkrinum, og myrkrið skilti tað ikki.

2

Jóhannes 1:6 Jóhannes

Maður kom, sendur frá Gudi; navn hansara var Jóhannes.

2

Jóhannes 1:7 Jóhannes

Hann kom til vitnisburð, at hann skuldi vitna um ljósið, so øll skuldu koma til trúgv við honum.

2

Jóhannes 1:8 Jóhannes

Hann var ikki ljósið, men hann skuldi vitna um ljósið.

2

Jóhannes 1:9 Jóhannes

Hitt sanna ljósið, tað, sum lýsir yvir øll menniskju, skuldi nú koma í heimin.

2

Jóhannes 1:10 Jóhannes

Hann var í heiminum, og heimurin er vorðin til við Honum; men heimurin kendi Hann ikki.

2

Jóhannes 1:11 Jóhannes

Hann kom til Sítt egna, men Hansara egnu tóku ikki ímóti Honum.

2

Jóhannes 1:12 Jóhannes

Men so mongum sum tóku ímóti Honum, gav Hann mátt at verða børn Guds – teimum, ið trúgva á navn Hansara;

2

Jóhannes 1:13 Jóhannes

tey eru fødd, ikki av blóði, heldur ikki av holds vilja, heldur ikki av mans vilja, men av Gudi.

2

Jóhannes 1:14 Jóhannes

Orðið varð hold og tók bústað millum okkara, fullur av náði og sannleika, og vit sóu dýrd Hansara, dýrd sum hana, ið einborin Sonur hevur frá Faðir Sínum.

2

Jóhannes 1:15 Jóhannes

Jóhannes vitnar um Hann, rópar og sigur: „Hesin er Hann, sum eg segði um: „Tann, ið kemur eftir meg, er komin undan mær, tí Hann var, áðrenn eg.““

2

Jóhannes 1:16 Jóhannes

Av fylling Hansara hava vit øll fingið, og tað náði yvir náði.

2

Jóhannes 1:17 Jóhannes

Tí lógin varð givin við Mósesi; náðin og sannleikin eru komin við Jesusi Kristi.

2

Jóhannes 1:18 Jóhannes

Eingin hevur nakrantíð sæð Gud; hin einborni Sonurin, sum er í fangi Faðirsins, hevur kunngjørt Hann.

2

Jóhannes 1:19 Jóhannes

Hetta er tað, ið Jóhannes vitnaði, táið Jødarnir sendu prestar og Levitar úr Jerusalem at spyrja hann, hvør hann var.

2

Jóhannes 1:20 Jóhannes

Tá segði hann beint fram og noktaði ikki, hann viðgekk: „Eg eri ikki Kristus.“

2

Jóhannes 1:21 Jóhannes

Teir spurdu hann: „Hvat tá? Ert tú Elias?“ Hann svaraði: „Tað eri eg ikki.“ „Ert tú profeturin?“ Hann svaraði: „Nei!“

2

Jóhannes 1:22 Jóhannes

Tá søgdu teir við hann: „Hvør ert tú? so vit fáa givið teimum svar, sum hava sent okkum; hvat sigur tú um teg sjálvan?“

2

Jóhannes 1:23 Jóhannes

Hann svaraði: „Eg eri rødd eins, sum rópar í oyðimørkini: „Javnið Harranum vegin!“ sum Esaias profetur hevur sagt!“

2

Jóhannes 1:24 Jóhannes

Teir, ið út vóru sendir, vóru Farisearar.

2

Jóhannes 1:25 Jóhannes

Teir spurdu hann nú: „Hví doypir tú tá, táið tú ikki ert Kristus, ei heldur Elias, ei heldur profeturin?“

2

Jóhannes 1:26 Jóhannes

Jóhannes svaraði teimum: „Eg doypi í vatni; mitt ímillum tykkara stendur tann, sum tit kenna ikki,

2

Jóhannes 1:27 Jóhannes

Hann, sum kemur eftir meg, og sum eg ikki eri verdigur at loysa skóreimina hjá.“

2

Jóhannes 1:28 Jóhannes

Hetta hendi í Betania hinumegin Jordan, har sum Jóhannes doypti.

2

Jóhannes 1:29 Jóhannes

Dagin eftir sá hann Jesus koma til sín og segði: „Hygg lamb Guds, sum tekur burt synd heimsins!

2

Jóhannes 1:30 Jóhannes

Hesin er tann, sum eg segði um: „Eftir meg kemur maður, sum er komin undan mær; tí Hann var, áðrenn eg.“

2

Jóhannes 1:31 Jóhannes

Eg kendi Hann ikki; men fyri at Hann skuldi verða Ísrael opinberaður, eri eg komin og doypi í vatni.“

2

Jóhannes 1:32 Jóhannes

Og Jóhannes vitnaði og segði: „Eg havi sæð Andan dala niður av Himli sum dúvu, og Hann varð verandi yvir Honum.

2

Jóhannes 1:33 Jóhannes

Eg kendi Hann ikki; men tann, sum sendi meg at doypa í vatni, segði við meg: „Tann, sum tú sært Andan dala niður yvir og verða verandi yvir, er tann, sum doypir í Heilaga Andanum.“

2

Versir