at niðurgera
126 versir um "at niðurgera"
Versir
Síða 1 av 3Rómverjabrævið 15:1 Rómverjabrævið
Vit, sum sterk eru, eiga at bera veikleikar hinna veiku og ikki gera, sum okkum sjálvum líkar.
Rómverjabrævið 15:2 Rómverjabrævið
Ein og hvør av okkum skal gera, sum næsta hansara líkar – honum til gagn, til uppbygging.
Rómverjabrævið 15:3 Rómverjabrævið
Kristus gjørdi jú ikki heldur, sum Honum líkaði; nei – sum skrivað er: „Háð teirra, ið Teg háðaðu, fall á Meg.“
Rómverjabrævið 15:4 Rómverjabrævið
Alt, ið áður er skrivað, er jú skrivað okkum til lærdóm, so vit, við toli og troystini, ið skriftirnar geva, skulu hava vón.
Rómverjabrævið 15:5 Rómverjabrævið
Og Gud tolsins og troystarinnar gevi tykkum at semjast tykkara millum – eftir fyridømi Jesu Krists,
Rómverjabrævið 15:6 Rómverjabrævið
so tit av einum hjarta – við einum munni – kunnu prísa Gudi og Faðir Harra okkara Jesu Krists!
Rómverjabrævið 15:7 Rómverjabrævið
Takið tí hvør ímóti øðrum, eins og eisini Kristus tók ímóti okkum, Gudi til dýrd!
Rómverjabrævið 15:8 Rómverjabrævið
Eg sigi: Kristus er vorðin tænari hinna umskornu til vitnisburð um, at Gud er sannorðaður – fyri at staðfesta lyftini til fedrarnar;
Rómverjabrævið 15:9 Rómverjabrævið
men heidningarnir skulu prísa Gudi fyri miskunn – sum skrivað er: „Tí skal eg játta Teg millum heidningar og lovsyngja navni Tínum.“
Rómverjabrævið 15:10 Rómverjabrævið
Uppaftur verður sagt: „Gleðist, tit heidningar, saman við fólki Hansara!“
Rómverjabrævið 15:11 Rómverjabrævið
Og uppaftur: „Lovið Harranum, allir heidningar, og prísið Honum, øll fólk!“
Rómverjabrævið 15:12 Rómverjabrævið
Uppaftur sigur Esaias: „Koma skal rótskot Ísais, Hann, sum reisist at ráða yvir heidningum; á Hann skulu heidningar vóna.“
Rómverjabrævið 15:13 Rómverjabrævið
Gud vónarinnar fylli tykkum við allari gleði og øllum friði í trúnni, so tit kunnu vera rík í vónini við kraft Heilaga Andans!
Rómverjabrævið 15:14 Rómverjabrævið
Eg havi eisini sjálvur ta fullu vissu um tykkum, brøður mínir, at tit av tykkum sjálvum eru fullir av góðsku, fyltir við øllum kunnskapi, førir fyri eisini at áminna hvør annan.
Rómverjabrævið 15:15 Rómverjabrævið
Tó havi eg fyri ein part skrivað heldur djarvt til tykkara fyri aftur at áminna tykkum – eftir náðini, ið mær er givin av Gudi,
Rómverjabrævið 15:16 Rómverjabrævið
at eg millum heidningarnar skal vera offurtænari Krists Jesu, ið tænir sum prestur í evangelii Guds, fyri at heidningarnir kunnu verða offur, ið líkar Honum, halgað við Heilaga Andanum.
Rómverjabrævið 15:17 Rómverjabrævið
Tí havi eg rós mítt í Kristi Jesusi, í tænastu míni fyri Gudi.
Rómverjabrævið 15:18 Rómverjabrævið
Tí eg vil ikki vága mær at tala um nakað annað enn tað, sum Kristus hevur virkað við mær til at leiða heidningar til lýdni, við orði og verki,
Rómverjabrævið 15:19 Rómverjabrævið
við kraft tekna og undra, við kraft Anda Guds, so eg, úr Jerusalem og runt um, líka til Illýria, havi til fulnar kunngjørt evangelium Kristusar.
Rómverjabrævið 15:20 Rómverjabrævið
Eg havi tó sett æru mína í at kunngera evangeliið, ikki har sum Kristus var nevndur frammanundan – fyri at eg skuldi ikki byggja á grundarlagnum hjá øðrum.
Rómverjabrævið 15:21 Rómverjabrævið
Nei – sum skrivað er: „Tey, ið ongan boðskap høvdu fingið um Hann, skulu síggja, og tey, sum ikki hava hoyrt, skulu skilja.“
Rómverjabrævið 15:22 Rómverjabrævið
Tí eri eg eisini so mangan hindraður at koma til tykkara.
Rómverjabrævið 15:23 Rómverjabrævið
Men nú ið einki rúm er mær longur í hesum londum – og eg mong ár havi tráað eftir at koma til tykkara –
Rómverjabrævið 15:24 Rómverjabrævið
ætli eg, táið eg fari til Spania, at koma til tykkara; tí eg vóni at fáa tykkum at síggja á gjøgnumferðini og av tykkum at verða hjálptur hagar, eftir at eg fyrst í nakran mun havi fingið gott av tykkum.
Rómverjabrævið 15:25 Rómverjabrævið
Men nú fari eg til Jerusalem í tænastu hinna heilagra.
Rómverjabrævið 15:26 Rómverjabrævið
Tí Makedonia og Akaia vildu so fegin skjóta saman nakað til hini fátæku millum hini heilagu í Jerusalem.
Rómverjabrævið 15:27 Rómverjabrævið
Tey vildu so fegin gera tað – og tey standa eisini í skuld til teirra. Tí táið heidningarnir hava fingið part í andaligu góðum teirra, skylda teir teimum eisini at tæna teimum við hinum tímiliga.
Rómverjabrævið 15:28 Rómverjabrævið
Táið eg tá havi fullført hetta og lagt henda ávøkst í hendur teirra, ætli eg haðani at fara til Spania og bera við hjá tykkum.
Rómverjabrævið 15:29 Rómverjabrævið
Og eg veit, at táið eg komi til tykkara, skal eg koma við signing Kristusar í fullum máli.
Rómverjabrævið 15:30 Rómverjabrævið
Nú áminni eg tykkum, brøður, við Harra okkara Jesusi Kristi og við kærleika Andans, saman við mær at stríða í bønum tykkara til Gud fyri mær,
Rómverjabrævið 15:31 Rómverjabrævið
at eg skal verða bjargaður frá hinum vantrúgvandi í Judea, og at ørindi mítt í Jerusalem skal líka hinum heilagu væl,
Rómverjabrævið 15:32 Rómverjabrævið
so eg kann koma til tykkara við gleði, eftir vilja Guds, og verða lívgaður saman við tykkum.
Rómverjabrævið 15:33 Rómverjabrævið
Gud friðarins veri við tykkum øllum! Amen.
Esaias 55:8 Esaias
Tí hugsanir Mínar eru ikki hugsanir tykkara, og leiðir tykkara eru ikki leiðir Mínar – sigur HARRIN.
Esaias 55:9 Esaias
Nei, sum himmalin er hægri enn jørðin, eru leiðir Mínar hægri enn leiðir tykkara, og hugsanir Mínar hægri enn hugsanir tykkara!
Ezekiel 34:4 Ezekiel
Hitt veika hava tit ikki styrkt; hitt sjúka hava tit ikki grøtt; hinum beinbrotna hava tit ikki bundið um hjá; tað, ið burtur var stygt, hava tit ikki rikið aftur, og hitt burtvilsta hava tit ikki leitað upp – nei, tit hava borið tykkum at sum harðir og grummir harrar yvir teimum!
Matteus 23:3 Matteus
Gerið og haldið tí alt, ið teir siga tykkum! Men takið ikki eftir verkum teirra! Tí teir siga tað víst, men gera tað ikki!
Galatiabrævið 5:22 Galatiabrævið
Men ávøkstur Andans er: Kærleiki, gleði, friður, langmóð, mildleiki, góðska, trúfesti,
Galatiabrævið 5:23 Galatiabrævið
spakføri, fráhald. – Móti slíkum er lógin ikki.
Jákupsbrævið 2:1 Jákupsbrævið
Brøður mínir! Trúgv tykkara á Harra okkara Jesus Kristus, hin dýrmæta, fylgist ikki við mannamuni!
Jákupsbrævið 2:2 Jákupsbrævið
Kemur inn á samkomu tykkara maður, við gullringi á fingrinum og í stásiligum klæðum – og eisini fátækur maður kemur inn, í skitnum klæðum –
Jákupsbrævið 2:3 Jákupsbrævið
hyggja tit tá á hann, sum er í hinum stásiligu klæðunum, og siga: „Set tú teg her í gott sæti!“ men siga við hin fátæka: „Statt tú har!“ ella: „Set teg her niðri við fótaskammul mín!“
Jákupsbrævið 2:4 Jákupsbrævið
– eru tit tá ikki komnir í stríð við tykkum sjálvar og vorðnir dómarar eftir órøttum grundum!
Jákupsbrævið 2:5 Jákupsbrævið
Hoyrið, elskaðu brøður mínir: Hevur ikki Gud útvalt tey, sum eru heiminum fátæk, til at vera rík í trúnni og arvingar ríkisins, ið Hann hevur lovað teimum, sum elska Hann!
Jákupsbrævið 2:6 Jákupsbrævið
Men tit hava vanært hin fátæka! – Eru tað ikki hinir ríku, ið kúga tykkum, og eru tað ikki teir, ið draga tykkum fyri dómstólarnar!
Jákupsbrævið 2:7 Jákupsbrævið
Eru tað ikki teir, ið spotta hitt góða navn, ið tit eru nevndir við!
Jákupsbrævið 2:8 Jákupsbrævið
Vissuliga – uppfylla tit hina kongligu lóg eftir skriftini: „Tú skalt elska næsta tín sum teg sjálvan“ – so gera tit væl.
Jákupsbrævið 2:9 Jákupsbrævið
Men gera tit mannamun, synda tit og verða av lógini revsaðir sum lógbrótarar.
Jákupsbrævið 2:10 Jákupsbrævið
Tí tann, ið heldur alla lógina, men snávar í einum, er vorðin sekur í øllum.
Jákupsbrævið 2:11 Jákupsbrævið
Hann, sum segði: „Tú mást ikki dríva hor“, segði eisini: „Tú mást ikki drepa.“ – Um tú nú ikki drívur hor, men drepur, ert tú vorðin lógbrótari.