at nema

14 versir um "at nema"

Versir

Síða 1 av 1
Lukas 8:46 Lukas

Men Jesus segði: „Onkur nam við Meg; tí Eg kendi, at kraft gekk út frá Mær.“

5
Matteus 9:29 Matteus

Tá nam Hann við eygu teirra og segði: „Tykkum verði eftir trúgv tykkara!“

4
Markus 1:41 Markus

Tá tykti Honum hjartaliga synd í honum; Hann rætti út hondina, nam við hann og segði: „Eg vil; verð reinur!“

4
Markus 1:42 Markus

Við tað sama slapp hann frá spitalskuni, og hann varð reinur.

4
Lukas 6:19 Lukas

og alt fólkið royndi at fáa nomið við Hann; tí kraft gekk út frá Honum og grøddi øll.

4
Triðja Mósebók 12:4 Triðja Mósebók

Síðani skal hon halda seg inni í 33 dagar, meðan hon hevur reinsanarblóð sítt; hon má einki heilagt nema við og ikki koma í halgidómin, fyrrenn reinsanartíð hennara er at enda.

3
Hebrearabrævið 4:12 Hebrearabrævið

Tí orð Guds er livandi og hevur kraft og er hvassari enn nakað tvíeggjað svørð; tað fer ígjøgnum, inntil tað klývur sál og anda, liðir og merg, og dømir hugsanir og ráð hjartans.

3
Fyrsta Mósebók 3:3 Fyrsta Mósebók

bert um fruktina á trænum, ið stendur mitt í urtagarðinum, um hana segði Gud: „Tit mugu ikki eta av henni, ei heldur nema við hana, tí so doyggja tit.““

2
Sálmarnir 105:15 Sálmarnir

„Nemið ikki hini salvaðu Míni, gerið ikki profetum Mínum mein!“

2
Matteus 17:7 Matteus

Men Jesus kom til teirra, nam við teir og segði: „Reisið tykkum, óttist ikki!“

2
Markus 6:56 Markus

Og hvar Hann so fór inn í bygdir, býir ella garðar, løgdu tey hini sjúku á torgini og bóðu Hann loyva teimum at nema, um tað so bert var við faldin á klæðum Hansara; og øll, ið numu við Hann, vórðu grødd.

2
Lukas 7:14 Lukas

So steig Hann til og nam við børuna, og teir, ið bóru, steðgaðu. Og Hann segði: „Ungi maður, Eg sigi tær: Reis teg!“

2
Lukas 18:15 Lukas

Tey bóru eisini hini smáu børnini til Hansara, fyri at Hann skuldi nema við tey; men táið lærisveinarnir sóu tað, høvdu teir at teimum.

2
Jóhannes 20:17 Jóhannes

Jesus segði við hana: „Nem ikki við Meg! Eg eri ikki enn farin upp til Faðir Mín; nei, far til brøður Mínar og sig við teir, at Eg fari upp til Faðir Mín og Faðir tykkara, til Gud Mín og Gud tykkara!“

2