at missa kærleikan

Fyrra Korintbrævið 13:4 Fyrra Korintbrævið

Kærleikin er langmóðigur, er mildur; kærleikin ber ikki øvund, kærleikin reypar ikki, blásist ikki upp;

12

Fyrra Korintbrævið 13:5 Fyrra Korintbrævið

hann ber seg ikki ósømiliga at, søkir ikki sítt egna, goymir ikki agg, tilroknar ikki hitt illa;

12

Fyrra Korintbrævið 13:6 Fyrra Korintbrævið

hann gleðist ikki yvir órættvísi, men gleðist yvir sannleika;

12

Fyrra Korintbrævið 13:7 Fyrra Korintbrævið

hann breiðir yvir alt, trýr øllum, vónar alt, tolir alt.

12

Fyrra Korintbrævið 13:8 Fyrra Korintbrævið

Kærleikin fellur aldri burtur. Men profetagávur – tær skulu fáa enda; somuleiðis tungutala – hon skal halda uppat; og kunnskapur – hann skal fáa enda.

12

Fyrra Korintbrævið 7:15 Fyrra Korintbrævið

Men skilir hin vantrúgvandi seg, so skilji hann seg! Bróðirin ella systirin eru ikki trælbundin í slíkum – men Gud hevur kallað okkum til frið.

11

Opinberingin 2:4 Opinberingin

Men Eg havi tað ímóti tær, at tú ert farin frá hinum fyrsta kærleika tínum.

11

Fyrra Korintbrævið 7:10 Fyrra Korintbrævið

Hinum giftu gevi eg tað boð – tó ikki eg, men Harrin – at kona má ikki skiljast frá manni sínum –

5

Fyrra Korintbrævið 7:11 Fyrra Korintbrævið

og skilir hon seg frá honum, skal hon verða verandi ógift ella koma til sættis við mannin – og at maður má ikki skiljast frá konu síni.

5

Efesusbrævið 4:32 Efesusbrævið

Verið í tann stað góð hvørt við annað, miskunnsom, so tit fyrigeva hvørt øðrum, eins og Gud hevur fyrigivið tykkum í Kristusi!

5

Matteus 5:32 Matteus

Men Eg sigi tykkum, at hvør tann, ið skilst frá konu síni fyri nakað annað enn hor, ger, at hon drívur hor, og hvør tann, ið tekur fráskilda kvinnu til ekta, drívur hor.

4

Matteus 19:9 Matteus

Og Eg sigi tykkum, at tann, ið skilst frá konu síni, táið tað ikki er fyri hor, og giftist við aðrari, drívur hor; og tann, ið giftist við fráskildari kvinnu, drívur hor.“

4

Matteus 24:10 Matteus

Tað skal verða mongum til fall, og tey skulu svíkja hvørt annað og hata hvørt annað.

4

Matteus 24:11 Matteus

Og mangir lygiprofetar skulu stíga fram og villleiða mong.

4

Matteus 24:12 Matteus

Og av tí at lógloysið fær yvirhond, skal kærleikin kólna hjá hinum flestu.

4

Jóhannes 15:13 Jóhannes

Eingin hevur størri kærleika, enn at hann gevur lív sítt fyri vinir sínar.

4

Fyrra Jóhannesarbrævið 4:8 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tann, ið ikki elskar, kennir ikki Gud; tí Gud er kærleiki.

4

Sálmarnir 66:10 Sálmarnir

Tí Tú royndi okkum, Gud, Tú reinsaði okkum, sum silvur verður reinsað;

3

Sálmarnir 66:11 Sálmarnir

Tú lætst okkum koma í garn, Tú legði tyngjandi byrði á lendar okkara.

3

Sálmarnir 66:12 Sálmarnir

Tú lætst menniskju fara fram yvir høvdi okkara, vit komu í eld og í vatn. Men Tú leiddi okkum út aftur og lívgaði okkum.

3

Matteus 19:3 Matteus

Tá komu Fariseararnir til Hansara, freistaðu Hann og søgdu: „Er loyviligt at skilja seg frá konu síni av eini og hvørji grund?“

3

Matteus 19:4 Matteus

Hann svaraði: „Hava tit ikki lisið, at Skaparin av fyrstum gjørdi tey til mann og kvinnu

3

Matteus 19:5 Matteus

og segði: „Tí skal maðurin fara frá faðir og móður og halda seg til konu sína, og tey bæði skulu verða eitt hold!“

3

Matteus 19:6 Matteus

So eru tey ikki longur tvey, men eitt hold. Tað, sum tí Gud hevur bundið saman, má menniskja ikki skilja sundur.“

3

Jóhannes 15:1 Jóhannes

„Eg eri hitt sanna víntræið, og Faðir Mín er víngarðsmaðurin.

3

Jóhannes 15:2 Jóhannes

Hvørja grein á Mær, sum ikki ber ávøkst, tekur Hann burtur, og hvørja, sum ber ávøkst, reinsar Hann, so hon skal bera meiri ávøkst.

3

Jóhannes 15:3 Jóhannes

Tit eru longu reinir – við orðinum, ið Eg havi talað til tykkara.

3

Jóhannes 15:4 Jóhannes

Verðið í Mær, so verði Eg í tykkum! Eins og greinin kann ikki bera ávøkst av sær sjálvari, men bert, táið hon verður verandi á víntrænum, so kunnu tit tað heldur ikki, uttan tit verða verandi í Mær.

3

Jóhannes 15:5 Jóhannes

Eg eri víntræið, tit eru greinarnar. Tann, sum verður í Mær, og sum Eg verði í, ber nógvan ávøkst; tí skildir frá Mær kunnu tit einki gera.

3

Jóhannes 15:6 Jóhannes

Tann, sum ikki verður í Mær, verður kastaður út sum grein og følnar; tær verða sankaðar saman og kastaðar í eldin og brenna.

3

Jóhannes 15:7 Jóhannes

Verða tit í Mær, og verða orð Míni í tykkum, tá biðið um, hvat tit so vilja, og tit skulu fáa tað!

3

Jóhannes 15:8 Jóhannes

Í tí verður Faðir Mín dýrmætur, at tit bera nógvan ávøkst og verða lærisveinar Mínir.

3

Jóhannes 15:9 Jóhannes

Eins og Faðirin hevur elskað Meg, so havi Eg elskað tykkum; verðið í kærleika Mínum!

3

Jóhannes 15:10 Jóhannes

Halda tit boð Míni, verða tit verandi í kærleika Mínum, eins og Eg havi hildið boð Faðirs Míns og verði verandi í kærleika Hansara.

3

Jóhannes 15:11 Jóhannes

Hetta havi Eg talað til tykkara, fyri at gleði Mín kann vera í tykkum, og gleði tykkara kann verða fullkomin.

3

Jóhannes 15:12 Jóhannes

Hetta er boð Mítt, at tit skulu elska hvør annan, eins og Eg havi elskað tykkum.

3

Jóhannes 15:14 Jóhannes

Gera tit tað, sum Eg gevi tykkum boð um, eru tit vinir Mínir.

3

Jóhannes 15:15 Jóhannes

Eg kalli tykkum ikki longur tænarar; tí tænarin veit ikki, hvat harri hansara ger; nei, tykkum havi Eg kallað vinir; tí alt tað, sum Eg havi hoyrt av Faðir Mínum, havi Eg kunngjørt tykkum.

3

Tit hava ikki útvalt Meg, nei, Eg havi útvalt tykkum; og Eg havi sett tykkum til tað, at tit skulu fara út og bera ávøkst, og ávøkstur tykkara skal vara við, so Faðirin kann geva tykkum alt, sum tit biðja Hann um í navni Mínum.

3

Jóhannes 15:17 Jóhannes

Hetta er boð Mítt, at tit skulu elska hvør annan.

3

Jóhannes 15:18 Jóhannes

Táið heimurin hatar tykkum, skulu tit vita, at hann hevur hatað Meg, áðrenn hann hataði tykkum.

3

Jóhannes 15:19 Jóhannes

Vóru tit av heiminum, hevði heimurin elskað sítt egna; men við tað at tit eru ikki av heiminum – nei, Eg havi útvalt tykkum úr heiminum – tí hatar heimurin tykkum.

3

Jóhannes 15:20 Jóhannes

Minnist orðið, Eg segði við tykkum: „Tænarin er ikki størri enn harri hansara“! Hava tey søkt at Mær, fara tey at søkja at tykkum við; hava tey hildið orð Mítt, fara tey at halda tykkara við.

3

Jóhannes 15:21 Jóhannes

Alt hetta fara tey at gera við tykkum fyri navns Míns skuld – tí tey kenna ikki Hann, sum hevur sent Meg.

3

Jóhannes 15:22 Jóhannes

Var Eg ikki komin og hevði talað til teirra, høvdu tey ikki synd; men nú hava tey onga avsakan fyri synd sína.

3

Jóhannes 15:23 Jóhannes

Tann, ið hatar Meg, hatar Faðir Mín við!

3

Jóhannes 15:24 Jóhannes

Hevði Eg ikki gjørt tey verk millum teirra, sum eingin annar hevur gjørt, høvdu tey ikki synd; men nú hava tey sæð tey og tó hatað bæði Meg og Faðir Mín.

3

Jóhannes 15:25 Jóhannes

Men orðið mátti jú ganga út, sum skrivað er í lóg teirra: „Tey hataðu Meg við ongari grund.“

3

Jóhannes 15:26 Jóhannes

Men táið Talsmaðurin kemur, sum Eg skal senda tykkum frá Faðirinum, Andi sannleikans, sum út gongur frá Faðirinum – Hann skal vitna um Meg.

3

Jóhannes 15:27 Jóhannes

Og eisini tit skulu vitna; tí tit hava verið við Mær frá upphavi.“

3