at merkja likam sítt (t.d. tatovering)
27 versir um "at merkja likam sítt (t.d. tatovering)"
Versir
Síða 1 av 1Triðja Mósebók 19:28 Triðja Mósebók
Tit mugu ikki gera skurðir á likam tykkara av sorg um deyðan, ei heldur rista tykkum merki í húðina. – Eg eri HARRIN!
Fyrra Korintbrævið 6:19 Fyrra Korintbrævið
Vita tit ikki, at likam tykkara er tempul Heilaga Andans, sum í tykkum er, og sum tit hava frá Gudi, og at tit eru ikki tykkara egnu?
Fyrra Korintbrævið 6:20 Fyrra Korintbrævið
Tit eru dýrt keypt! Ærið tí Gud í likami tykkara!
Fyrra Timoteusarbrævið 2:9 Fyrra Timoteusarbrævið
somuleiðis, at kvinnurnar skulu skrýða seg við sámiligum búna, við blúgv og heiðuri, ikki við flættum, gulli, perlum ella dýrum klæðum,
Hebrearabrævið 10:26 Hebrearabrævið
Tí synda vit við vilja eftir at hava lært sannleikan at kenna, so er einki offur longur fyri syndir,
Rómverjabrævið 10:4 Rómverjabrævið
Tí Kristus er endi lógarinnar, hvørjum tí til rættvísi, sum trýr.
Fyrra Korintbrævið 3:16 Fyrra Korintbrævið
Vita tit ikki, at tit eru tempul Guds, og at Andi Guds býr í tykkum?
Fyrra Korintbrævið 3:17 Fyrra Korintbrævið
Oyðir nú nakar tempul Guds, skal Gud oyða hann; tí tempul Guds er heilagt, og tað eru tit.
Fyrra Tessalonikabrævið 4:16 Fyrra Tessalonikabrævið
Harrin skal sjálvur koma niður av Himli við veldisrópi, við rødd yvireingils og lúðuri Guds, og tey, sum deyð eru í Kristusi, skulu fyrst rísa upp;
Fyrra Tessalonikabrævið 4:17 Fyrra Tessalonikabrævið
síðani skulu vit, ið liva – sum eftir eru – verða rykt burtur í skýggjum saman við teimum at møta Harranum í luftini; og so skulu vit altíð vera saman við Harranum.
Fyrra Tessalonikabrævið 4:18 Fyrra Tessalonikabrævið
Troystið tá hvør annan við hesum orðum!
Titusarbrævið 1:1 Titusarbrævið
Paulus, tænari Guds og ápostul Jesu Krists, til at virka trúgv hjá hinum útvaldu Guds og kunnskap um sannleikan, sum hoyrir til gudsótta,
Titusarbrævið 1:2 Titusarbrævið
í vón um ævigt lív, sum Gud, ið ikki lýgur, hevur lovað frá ævigum tíðum.
Titusarbrævið 1:3 Titusarbrævið
Og táið tíðin var komin, opinberaði Hann orð Sítt í prædikuni, sum mær er litin upp í hendur eftir boði Guds, Frelsara okkara
Titusarbrævið 1:4 Titusarbrævið
– til Titus, ektabarn mítt í felags trúgv. Náði og friður frá Gudi Faðir og Kristi Jesusi, Frelsara okkara!
Titusarbrævið 1:5 Titusarbrævið
Tí var tað, eg læt teg verða eftir á Kreta – at tú skuldi fáa skil á tí, sum eftir var at gera, og seta inn elstar í hvørjum býi, soleiðis sum eg álegði tær,
Titusarbrævið 1:6 Titusarbrævið
um onkur er, sum er ólastandi, maður einar kvinnu, og hevur trúgvandi børn, sum ikki hava ringt orð á sær fyri óskikkiligt lív ella eru treisk.
Titusarbrævið 1:7 Titusarbrævið
Tí umsjónarmaður skal vera ólastandi sum húshaldari Guds, ikki sjálvgóður, ikki illførur, ikki drykkjumaður, ikki bardagamaður, ikki gjarnur eftir ljótum vinningi,
Titusarbrævið 1:8 Titusarbrævið
men gestablíður, elskandi hitt góða, høviskur, rættvísur, heilagur, fráhaldandi,
Titusarbrævið 1:9 Titusarbrævið
ein, ið heldur fast við hitt trúverda orð eftir læruni – fyri at hann kann vera førur fyri bæði at áminna við hini heilnæmu læru og at teppa tey, sum siga ímóti.
Titusarbrævið 1:10 Titusarbrævið
Tí mong eru, sum ikki vilja vita av ræði, sum fara við tómum tosi og leiða í villu; serliga eru tað tey av umskeringini.
Titusarbrævið 1:11 Titusarbrævið
Slík eiga at verða tept; tí tey villleiða heil hús við at læra tað, sum ikki eigur at verða lært – fyri at fáa ljótan vinning.
Titusarbrævið 1:12 Titusarbrævið
Ein teirra – ein av teirra egnu profetum – hevur sagt: „Kretingar eru altíð lygnarar, óargadýr, letibúkar.“
Titusarbrævið 1:13 Titusarbrævið
– Hesin vitnisburður er sannur. Tí skalt tú hava strangliga at teimum, so tey kunnu verða heilbjargin í trúnni
Titusarbrævið 1:14 Titusarbrævið
og ikki akta eftir jødiskum ævintýrum og boðum manna, sum venda sær burtur frá sannleikanum.
Titusarbrævið 1:15 Titusarbrævið
Alt er hinum reinu reint; men hinum óreinu og vantrúgvandi er einki reint; nei, bæði sinni og samvitska teirra eru dálkað.
Titusarbrævið 1:16 Titusarbrævið
Tey siga, at tey kenna Gud, men tey avnokta Hann við verkum sínum; tí tey eru andstyggilig og ólýðin og duga einki gott verk til.